Sidón

Sidón
	صيدا (ar)
Localización
	33°33′38″N 35°22′33″L / 33.5606, 35.3758Coordenadas: 33°33′38″N 35°22′33″L / 33.5606, 35.3758
Estado	Líbano
Governorate of Lebanon (en)	Líbano Meridional (pt)
District of Lebanon (en)	Sídon (pt)
Capital de	Líbano Meridional (pt) ; Sidon (en) ; Sídon (pt) ; Senhorio de Sídon (pt) (1110–1260)
Poboación
Poboación	200.000 (28.571,43 hab./km²)
Xeografía
Superficie	7.000.000 m²
Datos históricos
19 de outubro de 1110	Evento clave
19 de outubro de 1110	Cerco de Sídon (pt)
Identificador descritivo
Fuso horario	Horario do leste de Europa
Outro
Irmandado con	Constancia ; Sofía ; Sochi
Candidato a Patrimonio da Humanidade
Data	1 de xullo de 1996
Identificador	398

Sidón, (árabe: صيدا, Ṣaydā; fenicio: , Ṣydwn; hebreo: צִידוֹן, Ṣīḏōn; grego: Σιδών; latín: Sidon; turco: Sayda) é a terceira maior cidade do Líbano. Áchase na costa do mar Mediterráneo, a uns 40 quilómetros ao norte de Tiro e 50 km ao sur da capital, Beirut.

Sidón foi unha importante cidade de Fenicia, fundada na mesma época que Tiro, Biblos (actual Djebail) e Beritos (Beirut), no III milenio a.C.

Aínda que en 1900 tiña unha poboación duns 10.000 habitantes; no 2000 contiña uns 200.000. Posúe unha refinaría de petróleo, e o antigo porto agora só é utilizado por pequenas embarcacións de pesca. Tamén hai moitos cultivos de froita, así como tamén de cereais e vexetais.

Na relixión predomina o islam suní.

Historia[editar | editar a fonte]

Foi unha das máis importantes cidades fenicias, talvez a máis antiga. Foi fundado un grande imperio comercial mediterráneo. Homero eloxiou os seus habitantes pola especialización na fabricación de vidro e tecidos de cor púrpura. Foi tamén de aquí de onde saíron os colonos fundadores de Tiro.

Sidón tivo conquistadores filisteos, asirios, babilonios, exipcios, gregos e finalmente romanos, nos anos que decorreron antes de Xesús. Herodes o Grande visitou Sidón; e dise que tanto Xesús como Paulo de Tarso a visitaron.

O 4 de decembro de 1110, Sidón foi saqueada na Primeira Cruzada. Durante as Cruzadas foi saqueada varias veces até que foi finalmente destruída polos sarracenos en 1249. En 1260 foi destruída de novo polos mongois. Os estragos das murallas orixinais son aínda visíbeis.

Logo Sidón permanecería no dominio do Imperio Otomán no século XVII, recuperando unha gran parte da súa anterior importancia comercial. Os exipcios, apoiados por Inglaterra e Francia, capturaron e controlaron a cidade no século XIX. Durante a primeira guerra mundial, os británicos tomaron Sidón; e despois da Guerra, esta tornouse Protectorado dos Franceses no Mediterráneo Oriental.