Saltar ao contido

Rexións autónomas da República Popular da China

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Rexións autónomas da China.

Unha rexión autónoma (en chinés: 自治区, pinyin: zìzhìqū) é unha división administrativa da China de primeiro nivel. Ó igual que as provincias chinesas, unha rexión autónoma ten o seu propio goberno local, pero unha rexión autónoa ten máis dereitos lexislativos. Unha rexión autónoma é unha entidade que ten unha alta poboación dun grupo étnico minoritario en particular.

A rexión da Mongolia Interior foi estabelecida en 1947; Xinjiang fíxose autónoma en 1955; Guangxi e Ningxia en 1958, e o Tíbet en 1965. A designación de estabelecer Guangxi e Ningxia como áreas autónomas dos pobos zhuang e hui, respectivamente, foi moi protestada polos han, que representan dous terzos da poboación en cada rexión. Malia que os mongois supolían aínda menos porcentaxe de poboación en Mongolia Interior, a Guerra civil chinesa deu pouca oportunidade para protestar.[1]

Lista de rexións autónomas

[editar | editar a fonte]
Minoría Nome en galego Chinés simplificado
Pinyin
Nome local
Romanización (Lingua)
Abreviación Capital
Zhuang Guangxi 广西壮族自治区
Guǎngxī Zhuàngzú Zìzhìqū
Gvangjish Bouxcuengh Swcigih (zhuang)
Guì
(GZAR)
Nanning
(南宁; Nanzningz)
Mongois Mongolia Interior 内蒙古自治区
Nèi Měnggǔ Zìzhìqū
ᠦᠪᠦᠷ ᠮᠣᠩᠭᠤᠯ ᠤᠨ ᠥᠪᠡᠷᠲᠡᠭᠡᠨ ᠵᠠᠰᠠᠬᠣ ᠣᠷᠣᠨ
Öbür mongγol-un öbertegen zasaqu orun (mongol)
內蒙古
Nèi Měnggǔ
(IMAR)
Hohhot
(呼和浩特; ᠬᠥᠬᠡᠬᠣᠲᠠ)
Tibetanos Tíbet
(Rexión Autónoma de Xizang)
西藏自治区
Xīzàng Zìzhìqū
བོད་རང་སྐྱོང་ལྗོངས།
Poi Ranggyong Jong (tibetano)

Zàng
(TAR)
Lhasa
(拉萨; ལྷ་ས།)
Uigures Xinjiang 新疆维吾尔自治区
Xīnjiāng Wéiwú'ěr Zìzhìqū
شىنجاڭ ئۇيغۇر ئاپتونوم رايونى
Xinjang Uyĝur Aptonom Rayoni (uigur)

Xīn
(XUAR)
Ürümqi
(乌鲁木齐; ئۈرۈمچی)
Hui Ningxia 宁夏回族自治区
Níngxià Huízú Zìzhìqū
Os hui falan chinés
Níng
(NHAR)
Yinchuan
(银川)

Demografía

[editar | editar a fonte]

Composición étnica

[editar | editar a fonte]

Composición étnica das rexións autónomas das en datos porcentuais (2000).

Rexión Grupo étnico titular Han Terceiro grupo étnico
Xinjiang (Uigur) 45,21% 40,58% 6,74% (Casacos)
Tíbet (Tibetanos) 92,8% 6,1% 0,35% (Hui)
Mongolia Interior (Mongois) 17,13% 79,17% 2,14% (Manchú)
Ningxia (Hui) 33,9% 65,5 % 1,16% (Manchú)
Guangxi (Zhuang) 32,0% 62,0 % 3,0% (Yao)
  1. Dreyer, June Teufel (1997). MIT Press, ed. Government Policies and Ethnic Relations in Asia and the Pacific. p. 365. 

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Outros artigos

[editar | editar a fonte]