Pericardio

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Aviso médico
Aviso médico
Advertencia: A Wikipedia non dá consellos médicos.
Se cre que pode requirir tratamento, por favor, consúltello ao médico.

O pericardio é a envoltura fibrosa do corazón.

Estrutura externa do pericardio[editar | editar a fonte]

No pericardio falamos dunha cara anterior, unha posterior, dúas caras laterais, unha base e un vértice.

  • Cara anterior: na idade infantil relaciónase co timo. Está en relación coa parte posterior do esterno, as costelas, as cartilaxes costais, os espazos intercostais e os músculos intercostais.
  • Cara posterior: o pericardio áchase pegado ó esófago. Tamén se relaciona aquí coa arteria aorta torácica descendente, coa vea ácigos e co conduto torácico.
  • Caras laterais: relaciónanse ambas coa arteria e vea pericardiofrénicas e co nervio frénico.
  • Base: en contacto co centro frénico do diafragma e coa entrada ó corazón da vea cava inferior.
  • Vértice: relaciónase coa entrada da vea cava superior e coa saída das arterias aorta e pulmonar.

Estrutura interna do pericardio[editar | editar a fonte]

O pericardio está formado por dúas capas: unha externa ou fibrosa e outra interna ou serosa. Ó mesmo tempo, a capa interna presenta dúas capas: unha visceral, pegada ó corazón, e outra parietal, pegada á capa externa pericárdica.

Entre as dúas capas, externa e interna, hai un espazo virtual, que se fai evidente na pericardite.

Vascularización do pericardio[editar | editar a fonte]

  • Arterias que irrigan o pericardio: arterias pericardiofrénicas, esofáxicas e bronquiais. Na idade infantil, tamén as tímicas
  • Veas que drenan o pericardio: veas pericardiofrénicas, esofáxicas e bronquiais. Na idade infantil, tamén as tímicas
  • Vasos linfáticos que drenan a linfa do pericardio: ganglios pericardiofrénicos, ganglios mediastínicos e os esofáxico-bronquiais.

Innervación[editar | editar a fonte]

É de dous tipos: extrínseca, de fibras que veñen de fóra, e intrínseca, de fibras propias do corazón.

Líquido pericárdico[editar | editar a fonte]

O líquido pericárdico é o líquido seroso segregado pola capa serosa do pericárdio na cavidade pericárdica. O pericárdio está constituído por dúas capas - unha capa fibrosa externa e unha capa fibrosa interna. Esta capa serosa presenta dúas membranas que encerran a cavidade pericárdica, para a cal é segregado o líquido pericárdico. O líquido é semellante ó líquido cefalorraquídeo do cerebro, amortiguando e permitindo o órgano moverse.[1] En condicións normais pode atopa-se preto de 10 a 50 ml de líquido no espazo pericárdico. O líquido pericárdico normal é amarelo-pálido. A acumulación de líquido seroso ó redor do corazón leva a designación de derrames pericárdicos. O procedemento de retirada do exceso de fluído pericárdico, a pericardiocentese, é perigoso e, polo tanto, rara vez realizado.[2]

Notas[editar | editar a fonte]

  1. Britannica encyclopedia (ed.). "Pericardial fluid". Consultado o 14 de julho de 2017. 
  2. Lillian A. Mundt, Kristy Shanahan (2016). Artmed Editora, ed. Exame de Urina e de Fluídos Corporais de Graff - 2ª Edição. p. 247. ISBN 8536326905. 

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Outros artigos[editar | editar a fonte]