Olga Bergholz

Olga Bergholz
Nacemento	16 de maio de 1910, 1910 e 16 de maio de 1910
Lugar de nacemento	San Petersburgo
Falecemento	13 de novembro de 1975, 1975 e 13 de novembro de 1975
Lugar de falecemento	San Petersburgo
Soterrada	Literatorskie mostki
Nacionalidade	Unión Soviética
Alma máter	Faculty of Philology of Saint Petersburg State University
Ocupación	xornalista, poeta, escritora, dramaturga, escritora de literatura infantil e autora de diarios
Cónxuxe	Boris Kornilov, sen etiquetar e Georgij Pantelejmonovič Makogonenko
Premios	Medal "For the Defence of Leningrad", Premio Stalin, Orde de Lenin, Bandeira Vermella do Traballo e Medalha de "Mérito de Trabalho da Grande Guerra Patriótica 1941-1945"
Na rede
	http://www.olgaberggolc.ru/
	[ editar datos en Wikidata ]
	v; c; e;

Olga Fyodorovna Bergholz (en ruso: О́льга Фё́доровна Бергго́льц), nada en San Petersburgo o 3 de maio^xul./ 16 de maio de 1910^greg. e finada ibídem (na mesma cidade, renomeada Leningrado) o 13 de novembro de 1975, foi unha famosa poeta soviética, coñecida polo seu traballo na radio durante o asedio de Leningrado, onde foi o símbolo da forza e determinación da cidade.^[1]

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Pronuncia do nome de Olga Fyodorovna Bergholz (en ruso: О́льга Фё́доровна Бергго́льц)

Primeiros anos[editar | editar a fonte]

Era filla dun médico que traballaba nunha central eléctrica e publicou os seus primeiros versos en 1924.

Dos anos 20 ao 1940[editar | editar a fonte]

En 1925, con quince anos, uniuse ao grupo literario "O cambio", onde coñeceu ao poeta Boris Kornilov, con quen casou en 1926, e con que ao pouco tempo tivo a súa filla Irina. Licenciouse en filoloxía na Universidade de Leningrado en 1930, e foi enviada a Casaquistán como xornalista para o xornal The Soviet Steppe. En 1930, con vinte anos, divorciouse de Kornilov e casou co seu amigo da universidade Nikolai Molchánov.

Despois do seu regreso a Leningrado, traballou como editora no xornal da fábrica Electrosila (1931-1934) e publicou varios libros. O 13 de decembro de 1938 foi encarcerada, permanecendo detida durante 7 meses durante a Gran Purga, onde unha malleira durante un interrogatorio provocou un mortinato. Boris Kornilov foi fusilado en 1938. Olga foi liberada o 3 de xullo de 1939, e posteriormente foi rehabilitada.

Actividade desde a Segunda guerra mundial[editar | editar a fonte]

Alistouse no partido comunista en 1940.

Bergholz é unha dos poetas máis coñecidos do Sitio de Leningrado. O seu segundo marido, Nikolai Molchánov, filólogo, morreu alí de fame en 1942. Olga permaneceu na cidade asediada. Alí creou os seus mellores poemas, dedicados aos defensores de Leningrado. Despois da guerra seguiu escribindo con éxito, incluíndo Pervorossiya en 1950, polo que recibiu o Premio Estatal da URSS.

En 2010 foron publicados os seus diarios onde relataba os seus anos máis difíciles, 1939-1949.^[2]

Pasamento[editar | editar a fonte]

Olga Bergholz morreu en 1975. Está enterrada na Literátorskie Mostkí (Pontes Literarias) do cemiterio de Volkovo en San Petersburgo.

Homenaxes[editar | editar a fonte]

Foi condecorada coa Orde de Lenin, o Premio Stalin e numerosas medallas; unha rúa de San Petersburgo, un cráter de Venus e o planeta menor 3093 Bergholz descuberto pola astrónoma soviética Tamara Smirnova en 1971 levan o seu nome.^[3]