Magister militum

Roma
Monarquía
República
Imperio
Principado	Dominado
Imperio de Occidente	Imperio de Oriente
Maxistrados Ordinarios:
Cónsul Pretor Cuestor Promaxistrado	Edil Tribuno da plebe Censor Gobernador
Maxistrados Extraordinarios:
Ditador Magister equitum	Triumvirato Decemviro
Oficiais e Títulos:
Pontífice Máximo Legatus Dux Officium Praefectus Vicarius Vigintisexviri	Magister militum Imperator Princeps Senatus Emperador Augusto César Tetrarquía
Institucións e normas:
Asembleas romanas Senado romano Constitución republicana	Dereito romano Cursus honorum Colexiatura

Magister militum (termo latino que significa Patrón de soldados) foi o rango que se empregou no período final do Imperio Romano, desde Constantino I, para designar o máis alto xefe militar.

Como título individual, era o equivalente a un Mariscal de Campo, un Shogun ou un Xeneralísimo. Xeralmente tiña un poder absoluto sobre o exército e ostentárono personaxes que actuaban como poder na sombra dos Emperadores romanos, como Estilicón ou Ricimero. Foi tamén un alto rango administrativo-militar do Imperio na división territorial en prefecturas, só por debaixo do prefecto do pretorio, ao modo dun Capitán Xeneral.