Josep Lluís Sert

Josep Lluís Sert
	; (1981)
Nome orixinal	Josep Lluís Sert i López
Biografía
Nacemento	1 de xullo de 1902 ; Barcelona, España
Morte	15 de marzo de 1983 (80 anos); Barcelona, España
Educación	Escola Técnica Superior de Arquitectura de Barcelona
Actividade
Campo de traballo	Ordenación do territorio
Ocupación	arquitecto, urbanista, profesor universitario
Empregador	Universidade Yale ; Universidade Harvard
Membro de	Congreso Internacional de Arquitectura Moderna ; Academia das Artes e das Ciencias dos Estados Unidos ; Academia Real Inglesa (pt) (membro de honra) ; Academia Estadounidense das Artes e as Letras ; GATCPAC (en)
Obra
	Obras destacables (1937) Pavelló de la República Española (en) ; (1964) Fondation Maeght (en) ; (1975) Fundação Joan Miró (pt) ;
Premios
	(2002) Twenty-five Year Award (en) , premiado polo traballo Fundação Joan Miró (pt) ; (1983) Gran Cruz da Orde do Mérito Civil; (1982) Medalla de Ouro ao Mérito nas Belas Artes; (1981) Medalla de Ouro da Generalitat de Cataluña; (1981) Medalla de Ouro do AIA; (1981) doutor honoris causa pola Universidade Politécnica de Cataluña; (1981) Medalla de Ouro da Arquitectura ;

Josep Lluís Sert i López, nado en Barcelona o 1 de xuño de 1902 e finado na mesma cidade o 15 de marzo de 1983, foi un arquitecto e urbanista catalán.

Traxectoria

Interesado desde ben novo pola obra do arquitecto Antoni Gaudí e pola do seu tío, o pintor Josep Maria Sert, estudou na Escola Técnica Superior de Arquitectura de Barcelona. No ano 1976 foi galardoado coa Medalla de Ouro da Academia de Arquitectura de Francia, e no 1981 coa Medalla de Ouro da Arquitectura concedida polo Colexio de Arquitectos de España. O mesmo ano foi galardoado coa Medalla de Ouro da Generalitat de Cataluña.

En 1926 viaxou a París, cidade onde coñeceu a obra de Le Corbusier. No ano seguinte incorporouse ao obradoiro de Le Corbusier, no cal colaborou varios anos, e co que realizou o Plano Macià para remodelar a cidade condal .

En 1930 comezou a proxectar os primeiros edificios, que reflectían xa a cor branca e a profusión lumínica, carácter eminentemente mediterráneo. Edificios, á vez, de clara tendencia racionalista, que eluden calquera ornamentación ou elemento innecesario. Desta época destacan o Dispensario Antituberculoso e un edificio na rúa Muntaner de Barcelona.

Cofundador do GATCPAC (Grup d'Arquitectes i Tècnics Catalans per al Progrés de l'Arquitectura Contemporània), no ano 1941, emigrou para os Estados Unidos, onde creou, xunto outros arquitectos o Town Planning Associates (Asociación de Planificación Urbana), obradoiro de arquitectura que proxectou diversos planos urbanísticos, entre os cales, un plano piloto para a cidade da Habana, Cuba.

Profesor de Arquitectura na Universidade Yale, no ano 1953 foi nomeado decano da Escola de Deseño da Universidade Harvard, cargo que exercería até fins do ano 1969. En 1955 abriu un novo despacho de arquitectura con diversos socios, que realizou numerosos proxectos nos Estados Unidos, tanto de tipo comercial, como residencial, institucional e incluso para oficinas. No contorno da Universidade Harvard deseñou diversos edificios que forman parte das súas obras máis representativas e nas que se reflicte a atmosfera mediterránea, que Sert conservou nos seus deseños ao longo da súa vida profesional.

Obras representativas

1930-1931: Edificio de vivendas, rúa Muntaner, Barcelona.
1932-1936: Casa-bloque, (Barcelona).
1933-1935: Dispensario Antituberculoso, Barcelona.
1934: Cidade de Repouso e de Vacacións, Barcelona.
1936-1937: Pavillón da República, Exposición Universal de 1937, París.
1955: Estudio Joan Miró, Fundació Pilar i Joan Miró, Palma.
1958-1965: Centro da Ciencia Holyoke, Universidade Harvard, Boston.
1960: Embaixada dos Estados Unidos, Bagdad, Iraq.
1961-1963: Apartamento da Universidade Harvard, Boston.
1964: Fundación Maeght, Saint Paul de Vence, Francia.
1972-1975: Fundación Joan Miró, Barcelona.