José Ortega Munilla

José Ortega Munilla
	;
Biografía
Nacemento	26 de outubro de 1856 ; Cárdenas, Cuba
Morte	30 de decembro de 1922 (66 anos); Madrid, España
Lugar de sepultura	camposanto de San Isidro
Deputado no Congreso dos Deputados
	4 de abril de 1898 – 2 de xaneiro de 1914 ; ← Eduardo Gasset Chinchilla – Eduardo Gasset Chinchilla →
Actividade
Ocupación	xornalista, político, crítico literario, escritor, novelista
Membro de	Real Academia Española
Familia
Cónxuxe	Dolores Gasset Chinchilla
Fillos	Eduardo Ortega y Gasset, José Ortega y Gasset, Rafaela Ortega y Gasset
Pai	José Ortega y Zapata
	Sinatura
Descrito pola fonte	Ensayo de un catálogo de periodistas españoles del siglo XIX (1903-1904), (sec:Ortega y Munilla (José), p.317)

José Ortega Munilla, nado en Cárdenas (Cuba) o 26 de outubro de 1856 e finado en Madrid o 30 de decembro de 1922, foi un escritor, xornalista e político español.

Traxectoria

Fillo de José Ortega Zapata, orixinario de Valladolid, e de María del Pilar Munilla Urquiza, de Estremadura. O pai era membro do Partido Moderado e exercía un cargo importante na administración colonial cubana, aínda que a súa principal actividade era o xornalismo. Sendo neno a familia trasladouse a Madrid. Iniciou os seus estudos nos Seminarios de Cuenca e Xirona, que abandonou ao estalar a revolución de 1868 para iniciar os de dereito. Foi redactor de La Iberia, órgano do partido de Práxedes Mateo Sagasta. Co seu amigo Miguel Moya fundou a revista literaria La Linterna e publicou tamén con el un periódico taurino, El Chiclanero. Formou parte da xeración realista do 68 e comungou coa filosofía positivista e as correntes krausistas e converteuse en defensor do naturalismo en literatura. Empezou a redactar unha sección, "Crónica semanal", en Los Lunes de El Imparcial.

O 9 de xuño de 1881 casou cunha filla do fundador de El Imparcial, Dolores Gasset Chinchilla. Deste matrimonio naceron 4 fillos: Eduardo, que morreu exiliado en Caracas en febreiro de 1965; Rafaela, que faleceu en 1940; Manuel, o autor da Biografía de El Imparcial, morto en setembro de 1965; e o máis coñecido, José Ortega y Gasset.

Foi elixido membro de número da Real Academia Española en 1902, e ingresou cun discurso sobre Ramón de Campoamor. Foi colaborador de Los Lunes de El Imparcial, e despois pasou a traballar na sección literaria do xornal fundado polo seu sogro, Eduardo Gasset, monárquico liberal, e máis foi o seu director. Foi un dos xestores do trust, e protector do xornal El Sol, sometido á influencia cultural do seu fillo José Ortega y Gasset. Converteu a súa cadea de prensa no trampolín para os escritores da xeración do 98 que empezaban a abrirse paso: Azorín, Pío Baroja e Valle-Inclán.

Actividade política

Foi elixido deputado no Congreso polo distrito de Padrón nas eleccións de 1898. Foi reelixido polo mesmo distrito ata 1910.

Obra

Como xornalista destacou por un gran talento para o humor, un estilo solto e colorista e unha axilidade narrativa que conservou ata o fin da súa vida, cando o ABC lle abriu as súas columnas. Comezou a súa carreira de narrador desde a novela sentimental posromántica. Agrupou as súas novelas de 1879 a 1884 co nome de Relaciones contemporáneas. Desde os anos 80 escribiu novela realista. Adheriuse ao naturalismo a partir de El fondo del tonel (1881-84), buscando os temas sociais.

Novelas

Cleopatra Pérez (1884).
La cigarra (1879).
Sor Lucila (1880).
El fauno y la dríada (1882).
Idilio lúgubre (1887).
La señorita de Cisniega (1918).
Don Juan Solo.
Panza al trote.
El tren directo.
El paño pardo.

Narracións breves

El yegüerizo, Fifina, Tremielga (1897).
El espejuelo de la gloria (1897).

Libros de viaxes

Viajes de un cronista (1892).
Viñetas del Sardinero.
Mares y montañas (1887).

Teatro

Estracilla (1918), adaptación da súa novela homónima publicada o ano anterior.

Véxase tamén

Bibliografía

Germán Bleiberg e Julián Marías, Diccionario de literatura española, Madrid: Revista de Occidente, 1964 (3ª ed.).

Ligazóns externas

Obras dixitalizadas na Biblioteca Virtual Cervantes