John Stockton

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
John Stockton
Posición Base
Dorsal 12
Altura 1,85 m (6 ft 1 in)
Peso oficial 77 kg (170 lb)
Nacemento 26 de marzo de 1962 (62 anos)
Spokane, Washington
Carreira
Universidade Gonzaga
NBA Draft 1984 / Rolda: 1 / Elección: 16
Por Utah Jazz
Tempadas 19842003
Equipo(s)
Estatísticas (NBA)
Puntos     19 711 (13,1 pp)
Asistencias     15 806 (10,5 pp)
Roubos     3 265 (2,2 pp)
Stats @ Basketball-Reference.com
Premios
  Basketball Hall of Fame como xogador

John Houston Stockton, nado o 26 de marzo de 1962 en Spokane, Washington, é un ex xogador profesional de baloncesto estadounidense. A súa traxectoria profesional transcorreu entre os anos 1984 e 2003, formando parte sempre do cadro de xogadores dos Utah Jazz da National Basketball Association (NBA). Xunto a Karl Malone formou unha das parellas máis relevantes da historia da NBA,[1] levando á franquía de Salt Lake City a xogar dúas Finais.

Cunha altura de 1,85 metros e 77 quilogramos de peso, está considerado coma un dos mellores bases da historia do baloncesto. Posúe o maior marca de asistencias da NBA (15.806) e de roubos de balón (3.265) cunhas marxes moi folgadas con respecto aos seguinte, xa que o segundo con máis asistencias da historia, Jason Kidd, leva 10.923, e o segundo en roubos, Michael Jordan, 2.514. Ingresou no Basketball Hall of Fame en 2009 e ten o seu dorsal 12 retirado polos Utah Jazz.

Traxectoria deportiva[editar | editar a fonte]

Universidade[editar | editar a fonte]

Xogou 4 anos coa Universidade de Gonzaga, na súa cidade natal. Na súa última temporada fixo unha media de 20,9 puntos e 7,2 asistencias, cifras que o situarían nun bo posto no draft.

Profesional[editar | editar a fonte]

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Stockton en 1988.

Foi elixido polos Utah Jazz en 1984, co número 16 do draft da NBA. Tras tres tempadas con poucas oportunidades comezou a despuntar coma un dos mellores bases da liga. Deste xeito formou unha longa e exitosa asociación co ala-pívote Karl Malone, que os levou a rozar o título nos anos 1997 e 1998, aínda que perdendo en ámbolos dous casos contra os Chicago Bulls de Michael Jordan. A súa carreira tivo un momento cume cando no sexto partido da final da conferencia oeste marcou o triplo que lles deu a vitoria sobre os Houston Rockets. Isto levou aos Jazz á súa primeira final da NBA.

A súa principal calidade era a visión de xogo e unha lectura perfecta de calquera situación na pista. O seu físico estaba bastante afastado do habitual nun xogador da NBA e a miúdo díxose del que tiña máis aspecto de oficinista que de deportista de elite. Pese a todo xogou un total de 19 temporadas na NBA, da que se retirou en 2003 ós 41 anos e xogando ó máximo nivel. Stockton gañouse a etiqueta de xogador da "vella escola" debido ao seu xogo físico, o seu uniforme con pantalóns moi curtos, o seu vestiario sinxelo fóra da pista e o seu comportamento reservado.

O 2 de maio de 2003, Stockton anunciou a súa retirada por medio dun comunicado de prensa, no canto da típica conferencia de prensa. Máis tarde, os Jazz fixéronlle unha celebración e homenaxeáronlle pondo o seu nome á rúa do Energy Solutions Area (o estadio dos Jazz). O seu número, o 12, foi retirado durante un partido o 22 de novembro de 2004. En fronte do estadio hai unha estatua súa, acompañando a outra próxima de Malone, erixida o 23 de marzo de 2006. Estas estatuas teñen unha placa de bronce que conmemora os seus logros en común.

Logros[editar | editar a fonte]

Cadro de medallas
Baloncesto
Xogos Olímpicos
Ouro Barcelona 1992 Estados Unidos
Ouro Atlanta 1996 Estados Unidos
Campionato FIBA Américas
Ouro Portland 1992 Estados Unidos

John Sockton acabou cunha media de dobre-dobre de toda a súa carreira, con 13,1 puntos e 10,5 asistencias por partido. Ten ademais a marca da NBA de asistencias (15.806) cunha considerable marxe e tamén o de roubos (3.265) e está en cinco das seis mellores tempadas na clasificación de asistencias nunha soa tempada (a outra está en mans de Isiah Thomas). Tamén posúe a marca do maior número de tempadas xogadas e partidos consecutivos xogados cun mesmo equipo, e é o terceiro xogador que máis partidos xogou, só por detrás de Kareem Abdul-Jabbar e Robert Parish. Para dar unha idea, xogou en 34 partidos nos que promedió 20 ou máis asistencias.

Tamén ten a media máis alta de asistencias por partido nunha tempada (14,5 na 1989-90) e unha marca persoal de 28 nun só encontro. Foi 10 veces All Star e tamén formou parte do Dream Team, que gañou o ouro en Barcelona 92. Stockton xogou en 10 partidos de All-Star, e foi nomeado co-MVP do partido en 1993 celebrado en Salt Lake City, Utah, co seu compañeiro de equipo nos Jazz Karl Malone.

Xunto a Patrick Ewing, Charles Barkley, Dominique Wilkins, Elgin Baylor, Reggie Miller, Pete Maravich e o seu compañeiro de equipo Karl Malone, considéraselle un dos mellores xogadores da historia que nunca gañaron un anel. El e a súa muller, Nada Stepovich (filla de Matilda e Michael Anthony Stepovich, o penúltimo gobernador territorial de Alasca) teñen dúas fillas, Lindsay e Laura, e catro fillos, Houston, Michael, David e Samuel.

Notas[editar | editar a fonte]

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]