Filgueira, Castro, Cerdedo-Cotobade

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Filgueira

Eira da Ermida.
ParroquiaCastro
ConcelloCerdedo-Cotobade
Coordenadas42°33′56″N 8°25′01″O / 42.565472222222, -8.4170277777778Coordenadas: 42°33′56″N 8°25′01″O / 42.565472222222, -8.4170277777778
Poboación37 hab. (2017)
editar datos en Wikidata ]

Filgueira é un lugar da parroquia de Castro no concello pontevedrés de Cerdedo-Cotobade. Segundo o Instituto Nacional de Estadística en 2009 tiña 33 habitantes (15 homes e 18 mulleres).

Toponimia[editar | editar a fonte]

O fitónimo galego Filgueira (do latín FĬLĬCARIA, derivado de FĬLIX, -ĬCIS)[1][2] refírese a un lugar abondoso en fentos. A súa orixe dáse entre o século X e XIII.[3][4][5]

Características[editar | editar a fonte]

Destaca polas mostras de arquitectura popular que se poden atopar en tódalas casas. Están construídas con muros de cachotaría e perpiaño de granito e cubertas de tella, aínda que nalgúns casos mantense o sistema de cuberta máis tradicional da zona, a base de laxes superpostas. Moitas das casas constan dunha planta baixa e un primeiro piso, en moitos casos con balcóns e solainas.

A Eira da Ermida é un eirado composto por un conxunto de 12 hórreos que se atopa xunto á capela da Virxe dos Remedios, queimada en 1809 polas tropas de Napoleón durante a guerra da Independencia Española.

Filgueira é terra de moitos ferreiros e fiadeiros e sobre todo destacan famosos canteiros, como Domingo Matías e Tomás Penelas.

O día grande celébrase o 8 de setembro, na honra da Virxe dos Remedios.

Lugares e parroquias[editar | editar a fonte]

Lugares de Castro[editar | editar a fonte]

Lugares da parroquia de Castro no concello pontevedrés de Cerdedo-Cotobade

Bugarín | Castro do Cabo | Castro do Medio | Filgueira

Parroquias de Cerdedo-Cotobade[editar | editar a fonte]

Galicia | Provincia de Pontevedra | Parroquias de Cerdedo-Cotobade

Aguasantas (Santa María) | Almofrei (San Lourenzo) | Borela (San Martiño) | Carballedo (San Miguel) | Caroi (Santiago) | Castro (Santa Baia) | Cerdedo (San Xoán) | Corredoira (San Gregorio) | Figueiroa (San Martiño) | Folgoso (Santa María) | Loureiro (Santiago) | Parada (San Pedro) | Pedre (Santo Estevo) | Quireza (San Tomé) | Rebordelo (San Martiño) | Sacos (Santa María) | San Xurxo de Sacos (San Xurxo) | Tenorio (San Pedro) | Tomonde (Santa María) | Valongo (Santo André) | Viascón (Santiago)

Notas[editar | editar a fonte]

  1. Navaza Blanco, Gonzalo (2006). Fitotoponimia galega (PDF). A Coruña: Fundación Barrié. p. 260. ISBN 84-95892-53-7. 
  2. Cabeza Quiles, F.: Os nomes de lugar, p. 203. Ed. Xerais, Vigo 1992.
  3. Landín Carrasco, A. (1995). Notas de toponimia gallega. Pontevedra: Museo de Pontevedra. T. XLIX. pp. 499–539. 
  4. Cabeza Quiles, F. (1992). Os nomes de lugar. Topónimos de Galicia: a sua orixe e o seu significado. Vigo: Edicións Xerais de Galicia. 
  5. Sánchez Pardo, JC.; Andrade Cernadas, JM (Dirección) (2008). "Territorio y poblamiento en Galicia entre la antigüedad y la plena Edad Media (Tese)". Universidade de Santiago de Compostela: 1051. 

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Outros artigos[editar | editar a fonte]