Luís Pintos Fonseca: Diferenzas entre revisións

Luís Pintos Fonseca
	;
Biografía
Nacemento	26 de xaneiro de 1906 ; Pontevedra, España
Morte	25 de xullo de 1959 (53 anos); Pontevedra, España
Datos persoais
País de nacionalidade	España
Actividade
Ocupación	pintor
Lingua	Lingua galega

Explorar o historial de forma interactiva

← Edición máis vella Edición máis nova →

Contido eliminado Contido engadido

VisualTexto wiki

En liña

Revisión como estaba o 5 de xuño de 2019 ás 14:43

Para outras páxinas con títulos homónimos véxase: Pintos.

Luís Pintos Fonseca, nado en Pontevedra o 26 de xaneiro de 1906 e finado na mesma cidade o 25 de xullo de 1959, foi un pintor e gravador galego.

Traxectoria

Iniciou a súa formación con Eduardo Rojas e con Carlos Sobrino Buhigas e Castelao, que estimulou o seu interese polo gravado. Colaborou como debuxante na Sociedade Arqueolóxica de Pontevedra (1923-1926), e en 1924 ilustrou Seara de Herminia Fariña e Os nenos (1925) de Filgueira Valverde. Empregou a linoleografía nas súas ilustracións para os xornais Galicia. Diario de Vigo e Faro de Vigo. Foi bolseiro da Deputación de Pontevedra e formouse durante tres anos na Real Academia de Bellas Artes de San Fernando de Madrid. En 1929 instalouse definitivamente en Pontevedra, onde exerceu como docente desde 1931 na Escola Normal e na Sociedade Económica de Amigos do País. Exerceu como interino na graduada do Areal (Vigo) e en maio de 1934 foi nomeado mestre de Lusquiños (Tomeza). En decembro de 1935 foi elixido presidente da Asociación de Maestros Católicos e seguiu exercendo como mestre en Tomeza ata que en 1938 solicitou unha excedencia. Foi socio fundador da Casa del Maestro.

Ilustrou as revistas Cristal, Logos, Spes e Aturuxo. En 1931 foi directivo do Grupo Nazonalista Galego. Vinculado ao Partido Galeguista, participou nas campañas de apoio ao Estatuto de Autonomía de 1936, para o que realizou un cartel propagandístico.

Logo do golpe de Estado do 18 de xullo de 1936 foi nomeado delegado de ensino na Junta Carlista de Guerra en setembro e o 18 de decembro integrou a comisión depuradora do maxisterio de Pontevedra. Afiliouse a FET y de las JONS logo da unificación. A finais de 1937 tamén exerceu como axudante numerario de debuxo no instituto. Comezou a carreira eclesiástica no mosteiro de San Xoán de Poio, onde foi ordenado sacerdote en 1947. En 1947 foi nomeado coadxutor en san Bartolomé e ao ano seguinte consiliario da Acción Católica masculina. En 1951 foi consiliario da rama feminina de Acción Católica da parroquia. Foi o principal impulsor da refundación da Semana Santa pontevedresa a finais da década dos corenta.

Influído por Carlos Sobrino, realizou excursións pictóricas en busca de novos motivos para as súas pinturas. Traballou tamén na realización de estampas, cunha certa tendencia á art déco. Entre 1944 e 1945 ilustrou a Guía Anuario de Pontevedra e as revistas Finisterre e Sonata Gallega.

Inscribiuse no ámbito da pintura paisaxística de tradición romántica. A súa obra caracterízase pola preocupación polos efectos lumínicos e atmosféricos a calidade e a importancia do debuxo e a ausencia de figuras humanas. A partir dos anos cincuenta dirixiuse cada vez máis a representar o eu interior, aínda que sempre a través da paisaxe, sendo moi meticuloso na realización.

Véxase tamén

Bibliografía

Museo de Pontevedra, ed. (1991). Luis Pintos Fonseca, 1906 - 1959. Pontevedra.
"PINTOS FONSECA, Luis" en Gran Enciclopedia Galega Silverio Cañada.

Comisión depuradora do maxisterio (e 2)

Ligazóns externas

@@ Liña 5: / Liña 5: @@
 == Traxectoria ==
 [[Ficheiro:Membros do Seminario de Estudos Galegos en 1928.jpg|miniatura|300px|Membros do [[SEG]] en [[1928]]: De esquerda a dereita na fileira de atrás: [[Ramón Otero Pedrayo]], [[Antón Losada Diéguez]], [[Florentino López Cuevillas]], [[Vicente Risco]], [[Carballo Calero]], [[Xosé Filgueira Valverde]], [[Sebastián García Paz]], Luís Pintos Fonseca, [[Antón Fraguas]], [[Bibiano Fernández Osorio-Tafall]]. Sentados: [[Isidro Parga Pondal]], [[Abelardo Moralejo Laso]], [[Xesús Carro García]], [[Salvador Cabeza de León]], [[Joaquín Arias Sanjurjo]], [[Xerardo Álvarez Limeses]] e [[Juan Novás Guillán]].]]
-Iniciou a súa formación con [[Eduardo Rojas]] e con [[Carlos Sobrino Buhigas]] e [[Castelao]], que estimulou o seu interese polo gravado. Colaborou como debuxante na [[Sociedade Arqueolóxica de Pontevedra]] (1923-1926), e en 1924 ilustrou ''Seara'' de [[Herminia Fariña]] e ''[[Os nenos]]'' (1925) de [[Filgueira Valverde]]. Empregou a linoleografía nas súas ilustracións para os xornais ''[[Galicia. Diario de Vigo]]'' e ''[[Faro de Vigo]]''. Foi bolseiro da [[Deputación de Pontevedra]] e formouse durante tres anos na [[Real Academia de Bellas Artes de San Fernando de Madrid]]. En [[1929]] instalouse definitivamente en [[Pontevedra]], onde exerceu como docente desde 1931 na Escola Normal e na Sociedade Económica de Amigos do País. Ilustrou as revistas ''[[Cristal (revista)|Cristal]]'', ''[[Logos (revista)|Logos]]'', ''[[Spes]]'' e ''[[Aturuxo (revista)|Aturuxo]]''. Vinculado ao [[Partido Galeguista de Pontevedra|Partido Galeguista]], participou nas campañas de apoio ao [[Estatuto de Autonomía de Galicia de 1936|Estatuto de Autonomía de 1936]], para o que realizou un cartel propagandístico.
+Iniciou a súa formación con [[Eduardo Rojas]] e con [[Carlos Sobrino Buhigas]] e [[Castelao]], que estimulou o seu interese polo gravado. Colaborou como debuxante na [[Sociedade Arqueolóxica de Pontevedra]] (1923-1926), e en 1924 ilustrou ''Seara'' de [[Herminia Fariña]] e ''[[Os nenos]]'' (1925) de [[Filgueira Valverde]]. Empregou a linoleografía nas súas ilustracións para os xornais ''[[Galicia. Diario de Vigo]]'' e ''[[Faro de Vigo]]''. Foi bolseiro da [[Deputación de Pontevedra]] e formouse durante tres anos na [[Real Academia de Bellas Artes de San Fernando de Madrid]]. En [[1929]] instalouse definitivamente en [[Pontevedra]], onde exerceu como docente desde 1931 na Escola Normal e na Sociedade Económica de Amigos do País. Exerceu como interino na graduada do Areal (Vigo) e en maio de 1934 foi nomeado mestre de [[Lusquiños, Tomeza, Pontevedra|Lusquiños]] ([[Tomeza, Pontevedra|Tomeza]]). En decembro de 1935 foi elixido presidente da Asociación de Maestros Católicos e seguiu exercendo como mestre en Tomeza ata que en 1938 solicitou unha excedencia. Foi socio fundador da Casa del Maestro.
+Ilustrou as revistas ''[[Cristal (revista)|Cristal]]'', ''[[Logos (revista)|Logos]]'', ''[[Spes]]'' e ''[[Aturuxo (revista)|Aturuxo]]''. En 1931 foi directivo do Grupo Nazonalista Galego. Vinculado ao [[Partido Galeguista de Pontevedra|Partido Galeguista]], participou nas campañas de apoio ao [[Estatuto de Autonomía de Galicia de 1936|Estatuto de Autonomía de 1936]], para o que realizou un cartel propagandístico.
-Durante a [[Guerra Civil Española]] refuxiouse no [[mosteiro de San Xoán de Poio]], onde comezou a carreira eclesiástica, ordenándose en [[1947]]. Influído por Carlos Sobrino, realizou excursións pictóricas en busca de novos motivos para as súas pinturas. Traballou tamén na realización de estampas, cunha certa tendencia á [[art déco]]. Entre 1944 e 1945 ilustrou a ''Guía Anuario de Pontevedra'' e as revistas ''[[Finisterre (Pontevedra)|Finisterre]]'' e ''[[Sonata Gallega]]''.
+Logo do [[golpe de Estado do 18 de xullo de 1936]] foi nomeado delegado de ensino na Junta Carlista de Guerra en setembro e o 18 de decembro integrou a comisión depuradora do maxisterio de Pontevedra. Afiliouse a [[FET y de las JONS]] logo da unificación. A finais de 1937 tamén exerceu como axudante numerario de debuxo no instituto. Comezou a carreira eclesiástica no [[mosteiro de San Xoán de Poio]], onde foi ordenado sacerdote en [[1947]]. En 1947 foi nomeado coadxutor en san Bartolomé e ao ano seguinte consiliario da [[Acción Católica]] masculina. En 1951 foi consiliario da rama feminina de Acción Católica da parroquia. Foi o principal impulsor da refundación da Semana Santa pontevedresa a finais da década dos corenta.
+Influído por Carlos Sobrino, realizou excursións pictóricas en busca de novos motivos para as súas pinturas. Traballou tamén na realización de estampas, cunha certa tendencia á [[art déco]]. Entre 1944 e 1945 ilustrou a ''Guía Anuario de Pontevedra'' e as revistas ''[[Finisterre (Pontevedra)|Finisterre]]'' e ''[[Sonata Gallega]]''.
 Inscribiuse no ámbito da pintura paisaxística de tradición romántica. A súa obra caracterízase pola preocupación polos efectos lumínicos e atmosféricos a calidade e a importancia do debuxo e a ausencia de figuras humanas. A partir dos anos cincuenta dirixiuse cada vez máis a representar o eu interior, aínda que sempre a través da paisaxe, sendo moi meticuloso na realización.
@@ Liña 16: / Liña 20: @@
 * {{Cita libro |título= Luis Pintos Fonseca, 1906 - 1959|nome= |apelidos= |ligazónautor= |coautores= |ano= 1991|editor= Museo de Pontevedra|localización= Pontevedra}}
 * "PINTOS FONSECA, Luis" en ''[[Gran Enciclopedia Galega Silverio Cañada]]''.
+* [https://anosdomedo.blogspot.com/2019/06/comision-depuradora-do-maxisterio-e-2.html Comisión depuradora do maxisterio (e 2)]
 === Ligazóns externas ===