Philadelphia Eagles: Diferenzas entre revisións
Traducido da wikipedia en lingua inglesa (en:Philadelphia Eagles) |
|||
Liña 52: | Liña 52: | ||
== Historia == |
== Historia == |
||
=== Primeiros anos (1931-1960) === |
|||
Foi fundado en [[1933]] e conseguíu gañar tres campionatos da NFL e chegou a desputar dúas [[Super Bowl]]s, perdendo ambas fronte aos [[Oakland Raiders]] (1980) e [[New England Patiots]] ([[2004]]). |
|||
A metade da tempada de 1931 os Frankford Yellow Jackets, equipo do barrio de Frankford en [[Filadelfia]] que competía na [[National Football League]], declarou a bancarrota e cesou o funcionamento. Despois de máis dun ano de procura, a NFL concede unha franquía de expansión a un consorcio encabezado por Bert Bell e Lud Wray. A asociación Bell-Wray tivo que pagar unha cota de inscrición de 3.500 [[dólar estadounidense|dólares]] (uns $38.966 actuais) e asumiu unha débeda total de 11.000 dólares que se lle debían a outras tres franquías da NFL. Inspirados no escudo da Aguia Azul (en [[lingua inglesa|inglés]]: ''Blue Eagle'') da [[National Recovery Administration]], a peza central do [[New Deal]] do presidente [[Franklin D. Roosevelt]], Bell e Wray decidiron chamar ao seu novo equipo Philadelphia Eagles. Nin a NFL nin os propios Eagles consideran os Blue Jackets como antecesor da franquía, citando como motivo o período de latencia antes mencionado. Alén diso, case ningún xogador dos Yellow Jackets formou parte do primeiro cadro de xogadores dos Eagles. |
|||
En [[1937]] os Eagles mudáronse ao Shibe Park, xogando os seus partidos como local nese estadio até [[1957]]. Como excepción, na temporada 1941 xogaron no Municipal Stadium, onde xa xogaran anteriormente. En 1954 o Shibe Park mudou o seu nome a Connie Mack Stadium. |
|||
A [[franquía]] foi fundada en [[1933]] como substituta para o falido [[Frankford Yellow Jackets]], logo dun consorcio liderado polo comisionario da NFL [[Bert Bell]], que comprou os dereitos para incluír unha franquía en Philadelphia. Os Eagles foron nomeados despois da [[Blue Eagle]], un símbolo usado polos programas do [[New Deal]], iniciados durante a [[Gran Depresión]]. Os Eagles gañaron o seu primeiro título de liga en [[1948]], conseguindo revalidalo ao ano seguinte, mais tiveron que esperar ata [[1960]] para alzarse nóvamente co título de liga, sendo nese ano a última vez que o conseguiron ata o momento, a pesares de ter xogado dúas Super Bowls en [[1980]] e, máis recentemente, no [[2004]]. |
|||
<blockquote>Para adaptar Shibe Park ao fútbol durante o inverno, a xerencia colocou bancadas nas parte dereita do campo, paralelalmente á 20th Street. Con 20 pés (6 metros) de altura, estas "bancadas orientais" tiñan 22 filas de asientos. Estas bancadas descubertas aumentaron a capacidade de Shibe Park por riba dos 39.000 espectadores, aínda que rara vez atraeron máis de 25-30.000.<ref>{{cite book |title=To Every Thing a Season: Shibe Park and Urban Philadelphia, 1909–1976 |last=Kuklick |first=Bruce |year=1993 |publisher=Princeton University Press |isbn=0-691-02104-X |page=86 |url=https://books.google.com/?id=1mN2Ejq-5VMC&pg=PA86 |accessdate=May 27, 2009}}</ref></blockquote> |
|||
== Xogadores == |
== Xogadores == |
Revisión como estaba o 20 de novembro de 2016 ás 21:34
Philadelphia Eagles | |||
---|---|---|---|
Fundado en 1933 Sede en Filadelfia, PA | |||
| |||
Afiliacións de Liga/Conferencia | |||
National Football League (1933–presente) | |||
Uniforme actual | |||
Cores | Verde, prata, negro, branco | ||
Canción | Fly, Eagles Fly | ||
Mascota | Swoop | ||
Cadro de persoal | |||
Propietario(s) | Jeffrey Lurie | ||
Presidente | Don Smolenski | ||
Director xeral | Howie Roseman | ||
Adestrador | Doug Pederson | ||
Historia | |||
| |||
Alcume(s) | |||
| |||
Campionatos | |||
Títulos de Liga (3)
| |||
Conferencia (3)
| |||
División (13)
| |||
Estadios | |||
|
Os Philadelphia Eagles son unha equipo profesional de fútbol americano con sede na cidade de Filadelfia, Pensilvania. Os Eagles participan na National Football League (NFL) como membro da División Leste da National Football Conference (NFC). A franquía posúe nas súas vitrinas tres títulos da NFL, tendo participado en dúas Super Bowls. A primeira delas foi en 1980, onde perderon 27–10 contra os Oakland Raiders, e a segunda en 2004, onde saíron derrotados ante os New England Patriots por 24–21. Actualmente, son o único da NFC Leste que nunca gañou a Super Bowl. A franquía foi fundada en 1933 por un grupo liderado por Bert Bell tras a declaración de bancarrota dos Frankford Yellow Jackets.
Os seareiros dos Eagles están considerados como uns dos máis leais da NFL. Son permanentemente unha das tres franquías con maior media de asistencia ao estadio, tendo colgado o cartel de "non hai máis billetes" de forma continua desde 1999.[1][2] Nunha enquisa para Sports Illustrated entre 321 xogadores da NFL, os fans do Eagles foron escollidos como os máis intimidantes da competición.[3] O equipo garda unha gran rivalidade cos New York Giants, sendo considerada a máis antiga da NFC Esat e unha das máis antigas da NFL. De feito, está considerada pola NFL Network como maior rivalidade da historia da competición e, segundo ESPN, unha das rivalidades máis feroces e coñecidas do fútbol americano.[4] O equipo tamén garda unha rivalidade histórica cos Washington Redskins e os Dallas Cowboys.
Historia
Primeiros anos (1931-1960)
A metade da tempada de 1931 os Frankford Yellow Jackets, equipo do barrio de Frankford en Filadelfia que competía na National Football League, declarou a bancarrota e cesou o funcionamento. Despois de máis dun ano de procura, a NFL concede unha franquía de expansión a un consorcio encabezado por Bert Bell e Lud Wray. A asociación Bell-Wray tivo que pagar unha cota de inscrición de 3.500 dólares (uns $38.966 actuais) e asumiu unha débeda total de 11.000 dólares que se lle debían a outras tres franquías da NFL. Inspirados no escudo da Aguia Azul (en inglés: Blue Eagle) da National Recovery Administration, a peza central do New Deal do presidente Franklin D. Roosevelt, Bell e Wray decidiron chamar ao seu novo equipo Philadelphia Eagles. Nin a NFL nin os propios Eagles consideran os Blue Jackets como antecesor da franquía, citando como motivo o período de latencia antes mencionado. Alén diso, case ningún xogador dos Yellow Jackets formou parte do primeiro cadro de xogadores dos Eagles.
En 1937 os Eagles mudáronse ao Shibe Park, xogando os seus partidos como local nese estadio até 1957. Como excepción, na temporada 1941 xogaron no Municipal Stadium, onde xa xogaran anteriormente. En 1954 o Shibe Park mudou o seu nome a Connie Mack Stadium.
Para adaptar Shibe Park ao fútbol durante o inverno, a xerencia colocou bancadas nas parte dereita do campo, paralelalmente á 20th Street. Con 20 pés (6 metros) de altura, estas "bancadas orientais" tiñan 22 filas de asientos. Estas bancadas descubertas aumentaron a capacidade de Shibe Park por riba dos 39.000 espectadores, aínda que rara vez atraeron máis de 25-30.000.[5]
Xogadores
Cadro actual
Dorsais retirados
Dorasis retirados polos Philadelphia Eagles | |||
No. | Xogador | Posición | Período |
---|---|---|---|
5 | Donovan McNabb | QB | 1999–2009 |
15 | Steve Van Buren | HB | 1944–1951 |
20 | Brian Dawkins | S | 1996–2008 |
40 | Tom Brookshier | CB | 1953–1961 |
44 | Pete Retzlaff | RB, WR, TE | 1956–1966 |
60 | Chuck Bednarik | LB, C | 1949–1962 |
70 | Al Wistert | OT | 1943–1951 |
92 | Reggie White(*) | DE | 1985–1992 |
99 | Jerome Brown(*) | DT | 1987–1991 |
Notes:
- (*) Homenxa póstuma.
- A pesar de non ser retirado oficialmente, ningún xogador volveu levar o dorsal 12 de Randall Cunningham desde que deixou os Eagles.[6]
Membros do Pro Football Hall of Fame
Membros do Hall of Fame dos Philadelphia Eagles | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Xogadores | |||||||||
No. | Nome | Posicións | Período | Ingreso | No. | Nome | Posicións | Período | Ingreso |
60 | Chuck Bednarik | C–LB | 1949–1962 | 1967 | 33 | Ollie Matson | RB | 1964–1966 | 1972 |
76 | Bob Brown | OT | 1964–1968 | 2004 | 25 | Tommy McDonald | WR | 1957–1963 | 1998 |
80 | Cris Carter | WR | 1987–1989 | 2013 | 85 | James Arthur "Art" Monk | WR | 1995 | 2008 |
95 | Richard Dent | DE | 1997 | 2011 | 35 | Pete Pihos | TE–DE | 1947–1955 | 1970 |
89 | Mike Ditka | TE | 1967–1968 | 1988 | 54 | Jim Ringo | C | 1964–1967 | 1981 |
86 | Bud Grant | WR–DE | 1951–1952 | 1994 | 11 | Norm Van Brocklin | QB | 1958–1960 | 1971 |
56 | Bill Hewitt | End-FB | 1937–1939, 1943 | 1971 | 15 | Steve Van Buren | HB | 1944–1951 | 1965 |
87 | Claude Humphrey | DE | 1979–1981 | 2014 | 92 | Reggie White | DE | 1985–1992 | 2006 |
9 | Sonny Jurgensen | QB | 1957–1963 | 1983 | 53 | Alex Wojciechowicz | C–DT | 1946–1950 | 1968 |
80 | James Lofton | WR | 1993 | 2003 | |||||
Adestradores e executivos | |||||||||
Nome | Posicións | Período | Ingreso | ||||||
Bert Bell | Propietario/Fundador | 1933–1940 | 1963 | ||||||
Wayne Millner | Adestrador asistente | 1951 | 1968 | ||||||
Earle "Greasy" Neale | Adestrador | 1941–1950 | 1969 | ||||||
Mike McCormack | Adestrador | 1973–1975 | 1984 |
Notas
- ↑ Fox, Ashley (January 4, 2014). "Fans always have Eagles' back". ESPN. Consultado o September 14, 2015.
- ↑ Clark, Kevin (July 2, 2012). "Game Changer: NFL Scrambles to Fill Seats". The Wall Street Journal. Consultado o September 14, 2015.
- ↑ Smith, Howard (December 7, 2011). "NFL Players Poll: Most Intimidating Fans". Sports Illustrated. Consultado o September 14, 2015.
- ↑ Chadiha, Jeffri (October 31, 2007). "Ranking the NFL's best rivalries: Where does Colts-Pats fit?". ESPN.com. Consultado o April 12, 2008.
- ↑ Kuklick, Bruce (1993). To Every Thing a Season: Shibe Park and Urban Philadelphia, 1909–1976. Princeton University Press. p. 86. ISBN 0-691-02104-X. Consultado o May 27, 2009.
- ↑ Didinger, Ray (21 de xullo de 2012). "Ray's QB Notes 4: Randall's No. 12 retired?". CSN Philly.
Véxase tamén
Ligazóns externas
Este artigo sobre deporte é, polo de agora, só un bosquexo. Traballa nel para axudar a contribuír a que a Galipedia mellore e medre.
Existen igualmente outros artigos relacionados con este tema nos que tamén podes contribuír. |