Benigno Ledo

Engadir ligazóns
Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Infotaula de personaBenigno Ledo

Editar o valor em Wikidata
Biografía
Nacemento20 de xullo de 1867 Editar o valor em Wikidata
A Chanca, España Editar o valor em Wikidata
Morte14 de decembro de 1950 Editar o valor em Wikidata (83 anos)
Argozón, España Editar o valor em Wikidata
Datos persoais
País de nacionalidadeEspaña Editar o valor em Wikidata
RelixiónIgrexa católica Editar o valor em Wikidata
Actividade
Ocupaciónsacerdote católico , apicultor , catedrático Editar o valor em Wikidata
LinguaLingua castelá Editar o valor em Wikidata

Benigno Ledo González coñecido como O cura das abellas,[1] nado na Chanca (Adá, Chantada) o 20 de xullo de 1867[2][3][4] e finado e na casa reitoral de Argozón segundo unhas fontes[2][5][6] e no lugar da Chanca segundo outras[3] o 14 de decembro de 1950,[7][2][6] foi un sacerdote e apicultor galego introdutor dun modelo de colmea de cadro móbil horizontal.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Foi cura párroco de Argozón (Chantada)[8] e propagandista da apicultura. Colaborou en El Lucense, La Voz de la Verdad, El Norte de Galicia, El Ideal Gallego e El Cultivador Moderno. Unha das súas achegas máis salientables foi a introdución en 1880 do modelo de colmea coñecido como colmea Layens dende Francia.[2][9] Este modelo fora creado en 1874 por Georges de Layens, modificando unha colmea de cadro móbil. Benigno Ledo introduciuna no seu lugar natal, A Chanca, converténdose no primeiro apicultor español en introducir este modelo en España.[10]

Benigno Ledo foi o creador dun novo modelo de colmea denominada "Ledoargozón"[5] ou "Ledo-Argozón"[7], premiada no Concurso Nacional de Ganados, Maquinaria Agrícola e Industrias Derivadas no ano 1917 e que estaba baseada na colmea Voirnot.[11] Tamén simplificou os procesos de extracción do mel das colmeas modernas.[5] Foi nomeado profesor de apicultura da Deputación de Lugo o 10 de decembro de 1927,[12] cargo que ocupou ata a súa xubilación en 1948. [2] A propia deputación sufragaba os seus gastos para a realización de clases prácticas de apicultura por varios pobos da provincia, eventos que tiñan unha gran confluencia de interesados.[2][13] Dirixiu a aula de Apicultura que estivo situada, en vida de Benigno Ledo, nos xardíns da rúa San Marcos en Lugo, á beira do pazo provincial.[2][14] Tamén instalou colmeas modelo nos xardíns do Seminario diocesano de Lugo, onde tamén exercía labores docentes nesta área.[2]

Obras[editar | editar a fonte]

  • Cursillo práctico de apicultura adaptado á la región gallega : para uso de los alumnos que se dedican a esta materia y al alcance de toda clase de personas. Lugo: Imprenta provincial, 1929.[15][16] Cunha segunda edición corrixida baixo o mesmo título en 1938.[17]
  • Curso práctico de apicultura. Terceira edición da mesma obra, aumentada e corrixida. Lugo: Deputación provincial, 1946.[18] [12] Edición facsimilar publicada por Ediciós do Castro en 1978[19] e 1982.[12][20]

Premios e recoñecementos[editar | editar a fonte]

Notas[editar | editar a fonte]

  1. ↑ "Apicultura". El Correo de Galicia : órgano de la colectividad gallega en la República Argentina (1112). 15-5-1927. p. 10. 
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 2,7 2,8 "Homenaje póstumo a D. Benigno Ledo González". El Progreso (15675). 24-12-1957. p. 3. 
  3. ↑ 3,0 3,1 Rodríguez Troncoso, Amador; Pérez Fernández, José Mariano; Mariño Torreira, Constantino (2015). O Servizo de Extensión Agraria en Galicia 1956 - 2002. Xunta de Galicia. Conselleria do Medio Rural. p. 449. 
  4. ↑ Cora, José de (18 de decembro de 2019). "Benigno Ledo González". El Progreso de Lugo (en castelán). Consultado o 4 de agosto de 2020. 
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 "Fallecimiento de un notable apicultor". La Noche (9224). 26-12-1950. p. 5. 
  6. ↑ 6,0 6,1 "Necrolóxica". El Progreso (13481). 16-12-1950. p. 3. 
  7. ↑ 7,0 7,1 Rof Codina, Juan. "La apicultura española de luto" Las Riberas del Eo, 23-12-1950, p. 4.
  8. ↑ Directorio de Galicia : guía especial de las provincias de La Coruña, Lugo, Orense y Pontevedra. Barcelona: Anuario Riera. 1911. p. 138. 
  9. ↑ Lucendo, Jorge (2017). 80 SIGLOS DE INVENCIONES : diccionario de los inventos. p. . ISBN 978-1-9760-7873-6. OCLC 1005849205. 
  10. ↑ Rodríguez Troncoso, Amador; Pérez Fernández, José Mariano; Mariño Torreira, Constantino (2015). O Servizo de Extensión Agraria en Galicia 1956 - 2002. Xunta de Galicia. Conselleria do Medio Rural. p. 450. 
  11. ↑ López Álvarez, Xuaco (1994). Las abejas, la miel y la cera en la sociedad tradicional asturiana. Real Instituto de Estudios Asturianos. p. 158. ISBN 978-84-87212-25-3. 
  12. ↑ 12,0 12,1 12,2 12,3 Rodríguez Troncoso, Amador; Pérez Fernández, José Mariano; Mariño Torreira, Constantino (2015). O Servizo de Extensión Agraria en Galicia 1956 - 2002. Xunta de Galicia. Conselleria do Medio Rural. p. 451. 
  13. ↑ "El cura de Argozón". El Correo gallego : diario político de la mañana (17323). 20-4-1927. p. 4. 
  14. ↑ "Jardines Lucenses". El Progreso (18096). 10-10-1955. p. 15. 
  15. ↑ "[Rexistro de publicacións número 63.226]". Gaceta de Madrid (155): 1684. 3-6-1932. 
  16. ↑ "Ficha de catálogo". Catálogo Iacobus. Consultado o 5-8-2020. 
  17. ↑ "Ficha de catálogo". Catálogo BNE. Consultado o 5-8-2020. 
  18. ↑ "Ficha de catálogo". Catálogo Iacobus. Consultado o 5-8-2020. .
  19. ↑ Quintás Pérez, Leticia (2015-04-27). "As edicións facsimilares no Castro, un exemplo de recuperación da memoria histórica". Madrygal. Revista de Estudios Gallegos 18 (0): 517–528. ISSN 1988-3285. doi:10.5209/rev_MADR.2015.v18.48574. 
  20. ↑ "Ficha de catálogo". Catálogo Iacobus. Consultado o 5-8-2020. 

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Bibliografía[editar | editar a fonte]

Traído desde «https://gl.wikipedia.org/w/index.php?title=Benigno_Ledo&oldid=6480836»