Arróns
Os arróns[1] (en latín: Arroni) eran unha antiga tribo de Gallaecia, un pobo galaico lucense que ocupou aproximadamente a coñecida actualmente como comarca de Ortegal, na costa norte de Galicia,[2] probablemente entre as rías de Ortigueira e Cedeira. Plinio identificou a súa localización entre os iadovos e os ártabros. O seu territorio mantivose ao longo da idade Idade Media ata o século XI, testemuñado co actual topónimo de Arros.[2]
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ Definición de arrón no Dicionario de Galego de Ir Indo e a Xunta de Galicia.
- ↑ 2,0 2,1 González García, Francisco Javier. Los pueblos de la Galicia céltica. p. 535. Consultado o 9 de xuño de 2020.
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
Outros artigos[editar | editar a fonte]
| Galaicos bracarenses |   | |
|---|---|---|
| Galaicos lucenses | Albións · Arróns · Ártabros (Brigantinos · Lapatiancos) · Baeduos · Cibarcos · Cilenos · Caporos · Egobarros · Iadovos · Lemavos · Nerios · Poemanos · Praestamarcos · Seurros · Supertamarcos | |
| Ástures | Amacos · Bedunienses · Brigaecinos · Guigurros · Lancienses · Lougueos · Lugones · Orniacos · Pésicos · Saelinos · Superatios · Tiburos · Zoelas | |
| Outros | ||
