Antonio Seijas

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Infotaula de personaAntonio Seijas

Editar o valor em Wikidata
Biografía
Nacemento1976 Editar o valor em Wikidata (47/48 anos)
Ares, España Editar o valor em Wikidata
Datos persoais
País de nacionalidadeEspaña Editar o valor em Wikidata
Actividade
Campo de traballoIlustración e historieta Editar o valor em Wikidata
Lugar de traballo Galicia Editar o valor em Wikidata
Ocupaciónilustrador , artista de banda deseñada Editar o valor em Wikidata
LinguaLingua galega Editar o valor em Wikidata

Musicbrainz: e6819b78-4073-4db2-935b-0bfd92b8d0bc Tebeosfera: seijas_cruz_antonioEditar o valor em Wikidata

Antonio Seijas Cruz, nado en Ares, o 19 de xullo de 1976, é un historiador da arte, ilustrador, deseñador, fotógrafo, pintor e autor de banda deseñada galego.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Licenciado en Historia da Arte pola Universidade de Santiago de Compostela (1994-1998), iniciou o seu traballo coa caricatura, publicada en revistas galegas como Golfiño[1] e Murguía.[2]

O seu primeiro traballo de ilustración publicouse en 2006 co título Un Hombre Feliz, [3] con prefacio de Miguelanxo Prado . En outubro de 2012 adaptou o libro Cartas de inverno do autor Agustín Fernández Paz.[4] La Luz é o seu terceiro traballo, estreado en marzo de 2014, e gañador do mellor traballo de banda deseñada de España.[5] Foi o ilustrador da obra Miña querida Sherezade escrita por Andrea Maceiras, gañadora do Premio Moira en 2014 [6] e do libro Castañeiro de Abril, de Antonio Fraga.[7] O Soño da Serpe é a súa primeira novela, con acontecementos centrados na súa terra natal. O libro é apto para público xuvenil e adulto.[8]No ámbito musical, realizou o traballo artístico do disco Happiness Is the Road da banda Marillion . Colaborou no álbum Demon, da banda norueguesa Gazpacho, e ilustrou álbums das bandas Discanto, Harvest, The Wishing Tree, Nine Stones Close, John Jowitt´s arK, 50hz e The Dave.

En 2020 gañou o premio á mellor novela gráfica, coa obra A Chaira[9], unha obra especialmente ambiciosa na que dialogan abertamente tres das grandes vocacións de Seijas: a literatura, o debuxo e o deseño do propio libro como obra artística.

Ilustracións[editar | editar a fonte]

Os seus cómics formaron parte de varias exposicións en festivais. Creou logotipos para as marcas de música da David Lynch Foundation Music. O seu traballo aparece en diferentes iniciativas solidarias, como 4 Canciones de hambre y esperanza e Canción para un niño en la calle, campaña na que colaborou e conta con artistas como Steve Hogarth, Loquillo, Rebeldes, Lesli, Pep Sala ou Jorge Lorenzo.[10]

Antonio Seijas co seu debuxo relacionado co disco "Fireworker" da banda Gazpacho.

A serie de televisión La que se avecina[11] conta con catro obras do ilustrador. Durante os episodios móstranse como parte da escenografía.

Obras[12][editar | editar a fonte]

Colaboracións e ilustracións[editar | editar a fonte]

  • Revista Golfiño, número 67, 2003
  • Revista Na Vangarda, números 1 e 2, 2004
  • Fanzine das Xornadas, número 13, 2006
  • Colección Crepúsculo, números 14 e 47, 2007
  • Libro homenaxe a Joan Manuel Serrat, 2008
  • Sorrisos e boa Colleita, número 1, 2008
  • Amar unha serea, 2010, Galaxia. Ilustrador.
  • Todo ben - Manuel Rivas, 2010[13], Xerais. Ilustrador.
  • A casiña do chocolate, 2011
  • Words and music: Excursion in the art of rock fandom - Michael Bowdery, 2011[14]
  • Cartas de inverno, 2012
  • The Balloon Race, 2012
  • O corazón de Xúpiter - Ledicia Costas, 2012[15]
  • Trampa de Luz - Agustín Agra, 2012[16]
  • Mere Mystery - Stace hartung, 2012[17]
  • O castañeiro de abril, 2013
  • Nubes de evolución - Andrea Maceiras, 2013[18]
  • Mediomedo, 2013
  • La Oruga en el Bosque Creciente, 2014
  • La oruga en el bosque creciente, 2014
  • Miña querida Sherezade, 2015
  • Amar unha serea, 2016
  • Miguel tiene un museo, 2017
  • Onde vai Carlos?, 2017
  • Doces cartas a María Victoria Moreno, 2018
  • María Victoria, Terra adiante - 2018
  • O soño da serpe, 2019
  • A auga, o dragón e o salgueiro chorón - 2019
  • O gato verde de La Casa de la Troya - 2019
  • La voz de los muertos - 2019
  • A Chaira - La Llanura - 2019
  • A boneca de cristal, 2021[19]
  • Poderoso -Sérgio Klein[20]

Libros[editar | editar a fonte]

Traballo como ilustrador - Álbums musicais [23][editar | editar a fonte]

  • Firebird (Gazpacho), 2005
  • Night (Gazpacho), 2007
  • Happiness Is The Road (Marillion), 2008
  • Ostara (The Wishing Tree), 2009
  • Tick Tock (Gazpacho), 2009
  • 4 Canciones de hambre y esperanza, 2009
  • Canción para un niño en la calle, 2009
  • Happiness Is Cologne (Marillion), 2009
  • Underground Community (Harvest), 2009
  • Gravity (The Dave), 2010
  • Live in Montreal Saturday (Marillion), 2010
  • Wild Untamed Imaginings (Ark), 2010
  • Missa Atropos (Gazpacho), 2011
  • Live in Montreal Sunday (Marillion), 2011
  • Neverland (Banda tributo a Marillion), 2011
  • March of Ghosts (Gazpacho), 2012
  • Music That Changes The World (Vários), 2012
  • Sounds That Can't Be Made (Marillion), 2012
  • One Eye On The Sunrise (Nine Stones Close), 2012
  • Chasing Time (Harvest), 2012
  • Between Air And Wing (Steve Merlin), 2012
  • Demon (Gazpacho), 2014
  • Northern Wind (Harvest), 2014
  • Beyond The Seventh Wave (Silhouette), 2014
  • Molok (Gazpacho), 2015
  • Leaves (Nine Stones Close), 2016
  • Traces 10th Anniversary Edition (Nine Stones Close), 2016
  • Complicated (Nine Stones Close), 2016
  • The World is Flat (Silhouette), 2017
  • Absorption Lines (Jet Black Sea), 2017
  • Soyuz (Gazpacho), 2018
  • Fireworker (Gazpacho), 2020
  • Tokyo Rain (The Wimshurst's Machine + Corrado Rossi)
  • Nine Stone Close (One Eye On The Sunrise)
  • London (Banda Gazpacho)

Premios[editar | editar a fonte]

  • 2º posto no concurso da revista cultural Desafío, 1994
  • Premiado no VII Certame de Debuxantes da VII Bienal de Caricatura de Ourense, 2004
  • Finalista no concurso de banda deseñada da Xunta de Galicia, 2004
  • 2º posto no concurso de banda deseñada de O Alfaiate, na páxina web Empuje.net, 2005
  • 1º posto no concurso de banda deseñada Ciudad de Dos Hermanas, 2005
  • 3º posto no concurso de banda deseñada Mari Puri Express de Torrejón de Ardoz, 2005
  • 2º posto no X Certame de Arteixo, 2005
  • Gañador do II Premio Castelao da Deputación da Coruña con "Un home feliz", 2006[24]
  • Un hombre Feliz - Premio ao Mellor Guión, Salón do Cómic de Barcelona, 2008[25]
  • Cartas de inverno - Premio Isaac Días Pardo ao Mellor Libro Ilustrado de Galicia, 2012[26]
  • La Luz - Nomeado mellor traballo nacional de 2014 en Expocomic[27]
  • A Chaira - Nomeada mellor novela gráfica de 2020 na Gala do Libro Galego[28]
  • XXXVII Premio de Poesía Cidade de Ourense 2021 por Teoría do fin.[29]

Notas[editar | editar a fonte]

  1. La Voz de Galicia. "Banda deseñada". Consultado o 19 de decembro de 2017. 
  2. "Galicia Encantada - Enciclopedia de Fantasia Popular de Galicia". Consultado o 19 de decembro de 2017. 
  3. AGPI - Asociación Gelega de Profesionais da Ilustración. "Un Hombre Feliz de Antonio Seijas". Arquivado dende o orixinal o 2017-12-27. Consultado o 26 de dezembro de 2017. 
  4. Diego Giráldez. "Cartas de inverno e un lapis dixital". Consultado o 23 de decembro de 2017. 
  5. María Fidalgo Casares. "El aresano Antonio Seijas en recta final hacia la mejor Obra de Comic España 2014". Consultado o 23 de decembro de 2017. 
  6. Baía Edicións. "Andrea Maceiras gaña o 6.º Premio Meiga Moira 2014 de Literatura Infantil-Xuvenil". Consultado o 22 de dezembro de 2017. 
  7. Telexornal Mediodía FDS. ""O castañeiro de abril" é o Premio Merlín 2013". Consultado o 23 de decembro de 2017. 
  8. MUNDIARIO (4 de marzo de 2019). ""O Soño da Serpe", el gran debut literario del artista Antonio Seijas". MUNDIARIO (en castelán). Consultado o 29 de marzo de 2023. 
  9. La Voz de Galicia. "Nos meus libros vou contando unha historia da que aínda descoñezo o final". Consultado o 18 de maio de 2020. 
  10. AGPI - Asociación Galega de Profesionais da Ilustración. "Antonio Seijas". Arquivado dende o orixinal o 2017-03-31. Consultado o 23 de decembro de 2017. 
  11. Espacio Cultural SDI. "Exposición Antonio Seijas". Arquivado dende o orixinal o 27 de decembro de 2017. Consultado o 26 de decembro de 2017. 
  12. Tebeosfera Cultura Gráfica. "Antonio Seijas Cruz". Consultado o 22 de decembro de 2017. 
  13. "Xerais". Consultado o 19 de abril de 2021. 
  14. "MICHAEL BOWDERY'S WORDS AND MUSIC". Consultado o 19 de abril de 2021. 
  15. "Xerais". Consultado o 19 de abril de 2021. 
  16. "Xerais". Consultado o 19 de abril de 2021. 
  17. "Apple Books Preview". Consultado o 19 de abril de 2021. 
  18. "Xerais". Consultado o 19 de abril de 2021. 
  19. "Editorial Galaxia". Consultado o 19 de abril de 2021. 
  20. "Xerais". Consultado o 19 de abril de 2021. 
  21. "O soño da serpe". Editorial Galaxia. Consultado o 2023-03-04. 
  22. "Teorías do fin". Aira Editorial. Consultado o 2023-03-03. 
  23. Discologs. "Antonio Seijas Discography". Consultado o 23 de dezembro de 2017. 
  24. Consello da Cultura Galega. "Banda deseñada - autores". Consultado o 26 de decembro de 2017. 
  25. Europa Press. "La obra "Un hombre feliz" de Antonio Seijas gana el premio de banda diseñada "Castelao" de la Diputación de A Coruña". Consultado o 26 de decembro de 2017. 
  26. Baía Edicións. "Entregados os Premios da Edición 2012". Consultado o 26 de decembro de 2017. 
  27. Mundiario. "Antonio Seijas, nominado con La Luz al Premio de Mejor Obra Nacional 2014 Expocomic". Consultado o 26 de decembro de 2017. 
  28. Paula Quintás. "El jurado de la V Gala do Libro Galego hace públicos los títulos ganadores". Consultado o 1 de febreiro de 2021. 
  29. "O XXXVII Premio de Poesía Cidade de Ourense é para Antonio Seijas, por 'Teoría do fin - Eurínome' - Concello de Ourense". ourense.gal. Consultado o 2023-03-03. 

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]