Antoni Maria Badia
Antoni Maria Badia i Margarit, nado en Barcelona o 30 de maio de 1920 e finado na mesma cidade o 16 de novembro de 2014, foi un filólogo e lingüista da historia e gramática catalá.
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Cursou estudos de ensino primario e secundario na Mutua Escolar Blanquerna, dirixida polo pedagogo Alexandre Galí i Coll, que lle infundiu a preocupación pola linguaxe. Estudou os Estudis Universitaris Catalans, e licenciouse en filoloxía románica pola Universidade de Barcelona en xuño de 1943, defendeu a súa tese Los complementos pronominalo-adverbiales derivados de IBI e INDE en la Península Ibérica, na facultade de Filosofía e Letras da Universidade de Madrid, baixo a dirección de Dámaso Alonso en xuño de 1945. Catedrático de Gramática Histórica da lingua española na Universidade de Barcelona (1948) e desde 1977 de lingua catalá. Foi reitor da Universidade de Barcelona de 1978 a 1986 data a partir da cal é honorario ao se xubilar.
Profesor visitante en Múnic, Heidelberg, Georgetown, Wisconsin e da Sorbona en París. É doutor honoris causa por diversas universidades, entre as cales Salzburgo, Tolosa, Rovira i Virgili e a Sorbona.
Tamén foi presidente da Société de Linguistique Romane (hoxe presidente de honra), presidente da Sección Filolóxica do Institut d'Estudis Catalans, primeiro presidente da Associació Internacional de Llengua i Literatura Catalanes, primeiro presidente do Grup Català de Sociolingüística, presidente de honra do II Col·loqui Internacional de Llengua i Literatura Catalanes en Ámsterdan (1970), da North American Catalan Society e da Deutsch-Katalanische Gesellschaft, e presidente do Segon Congrés Internacional de la Llengua Catalana (1986).
É director da revista Estudis Romànics e pertence a diversos consellos editoriais de revistes de filoloxía catalá (Caplletra, Catalan Review, Llengua & Literatura e Treballs de Sociolingüística Catalana).
Tamén é membro do Institut d'Estudis Catalans, da Reial Acadèmia de Bones Lletres de Barcelona e corresponente de diversas academias entre as cales a Real Academia Española. Tamé é membro de honra da American Association of Teachers of Spanish and Portuguese.
Obras[editar | editar a fonte]
A súa obra científica inclúe máis de seiscentos títulos, con máis de cincuenta libros, entre os cales:
- Gramática histórica catalana (1951, trad. ao catalán en 1981).
- Gramática catalana (1962).
- Llengua i cultura als Països Catalans (1964).
- La llengua dels barcelonins (1969).
- La formació de la llengua catalana (1981).
- Gramàtica de la llengua catalana (1994).
- Les regles d'esquivar vocables i la «qüestió de la llengua» (1999).
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
Ligazóns externas[editar | editar a fonte]
- Antoni Maria Badia i Margarit na páxina web do Institut d'Estudis Catalans.
- Universidade de Alacant
