Saltar ao contido

500 Millas de Indianapolis de 1952

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Modelo:Competición deportiva500 Millas de Indianapolis de 1952
Imaxe
Nome oficial36th International 500-Mile Sweepstakes Editar o valor en Wikidata
Tipo500 Millas de Indianápolis Editar o valor en Wikidata
Deporteautomobilismo Editar o valor en Wikidata
Parte de1952 AAA Championship Car season (en) Traducir e Campionato Mundial de Fórmula 1 de 1952 Editar o valor en Wikidata
Localización  e  Datas
LocalizaciónCircuíto de Indianápolis (Speedway (pt) Traducir) 39°47′41″N 86°14′05″O / 39.79485, -86.23482 Editar o valor en Wikidata
Lonxitude4,023 km Editar o valor en Wikidata
PaísEstados Unidos de América Editar o valor en Wikidata
Intervalo de tempo30 de maio de 1952 Editar o valor en Wikidata
Número de edición36  (1952) Editar o valor en Wikidata
Competición
Primeiro postoTroy Ruttman Editar o valor en Wikidata
Pole positionFred Agabashian, 222,105 km/h Editar o valor en Wikidata
Vehículo gañador das 500 Millas de Indianápolis de 1952
Vehículo gañador das 500 Millas de Indianápolis de 1952

As 500 Millas de Indianápolis de 1952 foi unha carreira de automobilismo de Fórmula Un, celebrada o 30 de maio de 1952 no Circuíto de Indianápolis. Foi incluída na tempada de Fórmula 1 de 1952, da que foi a segunda carreira.

Troy Ruttman gañou a carreira para JC Agajanian. Ruttman, cunha idade de 22 anos e 80 días, estableceu a marca para o gañador máis novo na historia das 500. Tamén foi o último coche midget en gañar a Indy. A vitoria de Ruttmann tamén o converteu no gañador máis novo da carreira do Campionato Mundial de Pilotos, unha marca que mantería durante 51 anos ata o Gran Premio de Hungría de 2003 cando o piloto español Fernando Alonso gañou á idade de 22 anos e 26 días.

Bill Vukovich liderou 150 voltas, pero a 9 voltas para o final, rompeu a dirección cando lideraba[1]

No terceiro ano que as 500 Millas se incluían no Campionato do Mundo, Ferrari participou na carreira con Alberto Ascari, O esforzo logrou unha considerable atención, pero Ascari saíuse e terminou 31º. Foi a única carreira do Campionato do Mundo na tempada de 1952 na que Ascari participou e non gañou.

Cualificacións

[editar | editar a fonte]

As cualificacións duraron catro días, pero a choiva obrigou a un quinto día de cualificación.

Clasificación

[editar | editar a fonte]
Pos Grella Nº Piloto Construtor Cual. Clas. Voltas Liderado Tempo/Retirada Puntos
1 7 98 Troy Ruttman Kuzma-Offenhauser 135.360 18 200 44 3:52:41.88 8
2 10 59 Jim Rathmann Kurtis Kraft-Offenhauser 136.340 7 200 0 +4:02.33 6
3 5 18 Sam Hanks Kurtis Kraft-Offenhauser 135.730 14 200 0 +6:11.61 4
4 6 1 Duane Carter Lesovsky-Offenhauser 135.520 16 200 0 +6:48.34 3
5 20 33 Art Cross Kurtis Kraft-Offenhauser 134.280 26 200 0 +8:40.15 2
6 21 77 Jimmy Bryan Kurtis Kraft-Offenhauser 134.140 27 200 0 +9:24.32
7 23 37 Jimmy Reece Kurtis Kraft-Offenhauser 133.990 29 200 0 +10:35.24
8 14 54 George Connor Kurtis Kraft-Offenhauser 135.600 15 200 0 +12:00.61
9 9 22 Cliff Griffith Kurtis Kraft-Offenhauser 136.610 6 200 0 +12:23.76
10 31 5 Johnnie Parsons Kurtis Kraft-Offenhauser 135.320 19 200 0 +13:37.78
11 3 4 Jack McGrath Kurtis Kraft-Offenhauser 136.660 5 200 6 +14:21.72
12 26 29 Jim Rigsby Watson-Offenhauser 133.900 33 200 0 +16:05.10
13 16 14 Joe James Kurtis Kraft-Offenhauser 134.950 22 200 0 +16:55.65
14 15 7 Bill Schindler Stevens-Offenhauser 134.980 20 200 0 +18:48.66
15 13 65 George Fonder Sherman-Offenhauser 135.940 13 197 0 +3 voltas
16 24 81 Eddie Johnson Trevis-Offenhauser 133.970 30 193 0 +7 voltas
17 8 26 Bill Vukovich Kurtis Kraft-Offenhauser 138.210 2 191 150 Dirección 1
18 11 16 Chuck Stevenson Kurtis Kraft-Offenhauser 136.140 9 187 0 +13 voltas
19 12 2 Henry Banks Lesovsky-Offenhauser 135.960 11 184 0 +16 voltas
20 28 8 Manny Ayulo Lesovsky-Offenhauser 135.980 10 184 0 +16 voltas
21 33 31 Johnny McDowell Kurtis Kraft-Offenhauser 133.930 32 182 0 +18 voltas
22 29 48 Spider Webb Bromme-Offenhauser 135.960 12 162 0 Fuga aceite
23 22 34 Rodger Ward Kurtis Kraft-Offenhauser 134.130 28 130 0 Presión aceite
24 30 27 Tony Bettenhausen Deidt-Offenhauser 135.380 17 93 0 Presión aceite
25 4 36 Duke Nalon Kurtis Kraft-Novi 136.180 8 84 0 Compresor
26 32 73 Bob Sweikert Kurtis Kraft-Offenhauser 134.980 21 77 0 Diferencial
27 1 28 Fred Agabashian Kurtis Kraft-Cummins Diesel 138.010 3 71 0 Turbocompresor
28 18 67 Gene Hartley Kurtis Kraft-Offenhauser 134.340 24 65 0 Fatiga
29 25 93 Bob Scott Kurtis Kraft-Offenhauser 133.950 31 49 0 Transmisión
30 27 21 Chet Miller Kurtis Kraft-Novi 139.030 1 41 0 Compresor
31 19 12 Italia Alberto Ascari Ferrari 134.300 25 40 0 Roda
32 17 55 Bobby Ball Stevens-Offenhauser 134.720 23 34 0 Caixa de cambios
33 2 9 Andy Linden Kurtis Kraft-Offenhauser 137.000 4 20 0 Bomba aceite

Notas

[editar | editar a fonte]
  • Pole position: Fred Agabashian – 4:20.85 (4 voltas)
  • O Cummins Diesel Special de Agabashian foi o primeiro coche nas 500 Millas de Indianápolis en ser accionado por un motor turboalimentado (entón descrito como "turbosupercharged"). Sopradores centrífugos con engrenaxes coñecidos como "compresores" utilizábanse desde a década de 1920 para aumentar a eficiencia volumétrica e a potencia dos motores de carreiras, pero o Cummins Diesel foi o primeiro en facer uso da enerxía "libre" contida na corrente de escape do motor para mover unha roda de turbina conectada a un ventilador centrífugo (polo tanto, "turbo-sobrealimentado" ) .
  • Volta rápida: Bill Vukovich - 1:06.60
  • Ata 2009, Troy Ruttman foi o piloto máis novo en gañar as 500 de Indianápolis, con 22 anos e 80 días.[2]
  • Ruttmann tamén se converteu no piloto máis novo en gañar unha carreira do campionato de Fórmula Un. A súa marca foi rota por Fernando Alonso no Gran Premio de Hungría de 2003.
  • Alberto Ascari foi o primeiro caso dun piloto que competía seriamente polo Campionato do Mundo de Pilotos (as 500 Millas era unha carreira puntuable) en competir nas 500 Millas. Aínda que terminou 31º na Indy, gañou todas as carreiras que quedaban e o título.
  • 1952 foi a única ocasión na que o máis rápido (Chet Miller) e o máis lento (Jim Rigsby) na fase de clasificación para a carreira comezaron un xunto á outro.[3]

Posicións logo da carreira

[editar | editar a fonte]
Pos Piloto Puntos
1 Italia Piero Taruffi 9
20 2 Troy Ruttman 8
1 3 Suíza Rudi Fischer 6
18 4 Jim Rathmann 6
2 5 Francia Jean Behra 4
  • Nota: Só as cinco primeiras posicións están na lista. Só os 4 mellores resultados contan para o Campionato.

Notas

[editar | editar a fonte]
  1. ↑ "More Indy Hearbreaks". Autoweek 62 (11): 82. May 28, 2012. ISSN 0192-9674. 
  2. ↑ Davidson, Donald. (2007). "The Talk of Gasoline Alley" [Radio program]. WIBC (FM), April 30, 2007. Archived at http://media.wibc.com/av/audio/talk_gas/2007/april30.mp3 Arquivado 28 de setembro de 2007 en Wayback Machine., retrieved on May 9, 2007.
  3. ↑ Greuter, Henri. "1952: Ferrari at Indianapolis". www.forixautosport.com. Consultado o 26 January 2013. 

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas

[editar | editar a fonte]


Carreira anterior:
Gran Premio de Suíza de 1952 		Campionato Mundial de Fórmula 1 da FIA
Temporada 1952 		Carreira seguinte:
Gran Premio de Bélxica de 1952
Carreira anterior:
500 Millas de Indianápolis de 1951 		500 Millas de Indianápolis Carreira seguinte:
500 Millas de Indianápolis de 1953
Traído desde «https://gl.wikipedia.org/w/index.php?title=500_Millas_de_Indianapolis_de_1952&oldid=6901173»