500 Millas de Indianapolis de 1951

Gran Premio de 500 Millas de Indianapolis de 1951
Detalles da carreira
	Carreira 2 de 8 no Campionato Mundial de Fórmula 1 de 1951.
	; Trazado do circuíto de Indianapolis.
Data	30 de maio 1951
Nome oficial	XXXV Indianapolis International Motor Sweepstakes
Localización	Indianapolis Motor Speedway, Indianapolis, Estados Unidos
Percorrido	Percorrido permanente de carreira ; 4´023 km
Distancia	200 voltas, 804´600 km
Pole position
Tempo	1:05.935
Volta rápida
Tempo	1:07.260 na volta 159
Podio

As 500 Millas de Indianapolis de 1951 foi unha carreira de automobilismo de Fórmula Un, celebrada o 30 de maio de 1951 no Circuíto de Indianapolis. Foi incluída na tempada de Fórmula 1 de 1951, da que foi a segunda carreira.

Por segundo ano consecutivo, de novo non houbo equipos europeos de Fórmula Un na carreira.

Duke Nalon, que sufrira queimaduras graves nun accidente en 1949, e que se perdera a carreira de 1950, fixo a súa reaparición na Indy, e gañou a pole position cun Novi.

O forte desgaste da carreira provocou que so remataran oito coches. O coche do gañador Lee Wallard perdeu os seus freos sufriu danos no tubo de escape, e rompeu un amortecedor.^[1]^[2] Ademais tivo unha carreira totalmente incómoda, Wallard puxera un traxe ignífugo, creado por inmersión do seu uniforme nunha mestura de cristais de bórax e auga. Debido a que non levaba camiseta, Wallard sufriu graves rozaduras na pel, e requiriu tratamento no hospital despois da celebración da vitoria. Estimouse que perdeu 15 libras durante a carreira.^[2] It was estimated he lost 15 pounds during the race.^[2]

Ao redor dunha semana logo de gañar a carreira, Wallard sufriu queimaduras graves nun accidente en Reading, que puxeron fin á súa carreira como piloto profesional.

O tres veces gañador Mauri Rose, na súa 15º participación na Indy, estrelouse e envorcou na volta 126. Foi o seu último 500, se retirou das carreiras despois do accidente.

Ensaios Tempo[editar | editar a fonte]

As clasificacións de tempo disputáronse durante seis días. Pero a choiva, levou a cualificación definitiva ao sétimo día.

Clasificación[editar | editar a fonte]

Pos	Grella	Nº	Piloto	Construtor	Cual.	Clasi	Voltas	Liderado	Tempo/Retirada	Puntos
1	2	99	Lee Wallard	Kurtis Kraft-Offenhauser	135.03	5	200	159	3:57:38.05	9
2	7	83	Mike Nazaruk	Kurtis Kraft-Offenhauser	132.18	26	200	0	+ 1:47.24	6
3	3	9	Jack McGrath (voltas 1-100) Manny Ayulo (voltas 101-200)	Kurtis Kraft-Offenhauser	134.3	8	200	11	+ 2:51.39	2 2
4	31	57	Andy Linden	Sherman-Offenhauser	132.22	25	200	0	+ 4:40.12	3
5	29	52	Bobby Ball	Schroeder-Offenhauser	134.09	9	200	0	+ 4:52.23	2
6	17	1	Henry Banks	Moore-Offenhauser	133.89	12	200	0	+ 5:40.02
7	24	68	Carl Forberg	Kurtis Kraft-Offenhauser	132.89	22	193	0	+ 7 voltas
8	4	27	Duane Carter	Deidt-Offenhauser	133.74	15	180	0	+ 20 voltas
9	9	5	Tony Bettenhausen	Deidt-Offenhauser	131.95	29	178	0	Trompo
10	1	18	Duke Nalon	Kurtis Kraft-Novi	136.49	2	151	0	Retirado
11	22	69	Gene Force	Kurtis Kraft-Offenhauser	133.1	20	142	0	Motor
12	12	25	Sam Hanks	Kurtis Kraft-Offenhauser	132.99	21	135	0	Motor
13	16	10	Bill Schindler	Kurtis Kraft-Offenhauser	134.03	11	129	0	Motor
14	5	16	Mauri Rose	Deidt-Offenhauser	133.42	18	126	0	Accidente
15	14	2	Walt Faulkner	Kuzma-Offenhauser	136.87	1	123	0	Motor
16	27	76	Jimmy Davies	Pawl-Offenhauser	133.51	17	110	25	Eixo
17	11	59	Fred Agabashian	Kurtis Kraft-Offenhauser	135.02	6	109	0	Embrague
18	15	73	Carl Scarborough	Kurtis Kraft-Offenhauser	135.61	4	93	0	Lume
19	33	71	Bill Mackey	Hall-Offenhauser	131.47	32	97	0	Embrague
20	19	8	Chuck Stevenson	Marchese-Offenhauser	133.76	14	93	0	Lume
21	8	3	Johnnie Parsons	Kurtis Kraft-Offenhauser	132.15	27	87	0	Magneto
22	10	4	Cecil Green	Kurtis Kraft-Offenhauser	131.89	31	80	5	Motor
23	6	98	Troy Ruttman	Kurtis Kraft-Offenhauser	132.31	24	78	0	Motor
24	32	6	Duke Dinsmore	Schroeder-Offenhauser	131.97	28	73	0	Temperatura
25	28	32	Chet Miller	Kurtis Kraft-Novi	135.79	3	56	0	Encendido
26	13	44	Walt Brown	Kurtis Kraft-Offenhauser	131.9	30	55	0	Magneto
27	25	48	Rodger Ward	Bromme-Offenhauser	134.86	7	34	0	Tubo aceite
28	18	23	Cliff Griffith	Kurtis Kraft-Offenhauser	133.83	13	30	0	Eixo
29	20	81	Bill Vukovich	Trevis-Offenhauser	133.72	16	29	0	Fuga aceite
30	21	22	George Connor	Lesovsky-Offenhauser	133.35	19	29	0	Transmisión
31	23	19	Mack Hellings	Deidt-Offenhauser	123.92	33	18	0	Motor
32	26	12	Johnny McDowell	Maserati-Offenhauser	132.47	23	15	0	Fuga aceite
33	30	26	Joe James	Watson-Offenhauser	134.09	10	8	0	Transmisión

Notas[editar | editar a fonte]

Ayulo (100 voltas) e McGrath (100) compartiron o coche. Os puntos da 3ª posición foron compartidos por ambos pilotos.

Posicións logo da carreira[editar | editar a fonte]

	Pos	Piloto	Puntos
	1	Juan Manuel Fangio	9
20	2	Lee Wallard	9
1	3	Piero Taruffi	6
18	4	Mike Nazaruk	6
2	5	Nino Farina	4

Nota: Só as cinco primeiras posicións están na lista. Só os 4 mellores resultados contan para o Campionato.

Notas[editar | editar a fonte]

↑ Van Camp's Pork & Beans Presents: Great Moments From the Indy 500 - Fleetwood Sounds, 1975
↑ ^2,0 ^2,1 ^2,2 The Talk of Gasoline Alley - 1070-AM WIBC/Network Indiana, May 17, 2007

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]

Indianapolis 500 History: Race & All-Time Stats – Páxina oficial
A menos que se indique o contrario, todos os resultados da carreira tómanse de "The Official Formula 1 website". Consultado o 2007-06-05.
Van Camp's Pork & Beans Presents: Great Moments From the Indy 500 – Fleetwood Sounds, 1975
1951 Indianapolis 500 at RacingReference.info (Estatísticas de pilotos)

Carreira anterior: Gran Premio de Suíza de 1951	Campionato Mundial de Fórmula 1 da FIA Temporada 1951	Carreira seguinte: Gran Premio de Bélxica de 1951
Carreira anterior: 500 Millas de Indianapolis de 1950	500 Millas de Indianapolis	Carreira seguinte: 500 Millas de Indianapolis de 1952

[1] Van Camp's Pork & Beans Presents: Great Moments From the Indy 500 - Fleetwood Sounds, 1975

[TOGA-2] 2,0 ^2,1 ^2,2 The Talk of Gasoline Alley - 1070-AM WIBC/Network Indiana, May 17, 2007

[1]

[2]