Saltar ao contido

500 Millas de Indianapolis de 1951

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
(Redirección desde «500 Millas de Indianápolis de 1951»)
Modelo:Competición deportiva500 Millas de Indianapolis de 1951
Imaxe
Nome oficial35th International 500-Mile Sweepstakes Editar o valor en Wikidata
Tipo500 Millas de Indianápolis Editar o valor en Wikidata
Deporteautomobilismo Editar o valor en Wikidata
Parte de1951 AAA Championship Car season (en) Traducir e Campionato Mundial de Fórmula 1 de 1951 Editar o valor en Wikidata
Localización  e  Datas
LocalizaciónCircuíto de Indianápolis (Speedway (pt) Traducir) 39°47′41″N 86°14′05″O / 39.79485, -86.23482 Editar o valor en Wikidata
Lonxitude4,023 km Editar o valor en Wikidata
PaísEstados Unidos de América Editar o valor en Wikidata
Intervalo de tempo30 de maio de 1951 Editar o valor en Wikidata
Número de edición35  (1951) Editar o valor en Wikidata
Competición
Primeiro postoLee Wallard Editar o valor en Wikidata
Pole positionDuke Nalon, 219,672 km/h Editar o valor en Wikidata

Vehículo gañador das 500 Millas de Indianapolis de 1951
Vehículo gañador das 500 Millas de Indianapolis de 1951

As 500 Millas de Indianapolis de 1951 foi unha carreira de automobilismo de Fórmula Un, celebrada o 30 de maio de 1951 no Circuíto de Indianapolis. Foi incluída na tempada de Fórmula 1 de 1951, da que foi a segunda carreira.

Por segundo ano consecutivo, de novo non houbo equipos europeos de Fórmula Un na carreira.

Duke Nalon, que sufrira queimaduras graves nun accidente en 1949, e que se perdera a carreira de 1950, fixo a súa reaparición na Indy, e gañou a pole position cun Novi.

O forte desgaste da carreira provocou que so remataran oito coches. O coche do gañador Lee Wallard perdeu os seus freos sufriu danos no tubo de escape, e rompeu un amortecedor.[1][2] Ademais tivo unha carreira totalmente incómoda, Wallard puxera un traxe ignífugo, creado por inmersión do seu uniforme nunha mestura de cristais de bórax e auga. Debido a que non levaba camiseta, Wallard sufriu graves rozaduras na pel, e requiriu tratamento no hospital despois da celebración da vitoria. Estimouse que perdeu 15 libras durante a carreira.[2] It was estimated he lost 15 pounds during the race.[2]

Ao redor dunha semana logo de gañar a carreira, Wallard sufriu queimaduras graves nun accidente en Reading, que puxeron fin á súa carreira como piloto profesional.

O tres veces gañador Mauri Rose, na súa 15º participación na Indy, estrelouse e envorcou na volta 126. Foi o seu último 500, se retirou das carreiras despois do accidente.

Ensaios Tempo

[editar | editar a fonte]

As clasificacións de tempo disputáronse durante seis días. Pero a choiva, levou a cualificación definitiva ao sétimo día.

Clasificación

[editar | editar a fonte]
Pos Grella Piloto Construtor Cual. Clasi Voltas Liderado Tempo/Retirada Puntos
1 2 99 Lee Wallard Kurtis Kraft-Offenhauser 135.03 5 200 159 3:57:38.05 9
2 7 83 Mike Nazaruk Kurtis Kraft-Offenhauser 132.18 26 200 0 + 1:47.24 6
3 3 9 Jack McGrath (voltas 1-100)
Manny Ayulo (voltas 101-200)
Kurtis Kraft-Offenhauser 134.3 8 200 11 + 2:51.39 2
2
4 31 57 Andy Linden Sherman-Offenhauser 132.22 25 200 0 + 4:40.12 3
5 29 52 Bobby Ball Schroeder-Offenhauser 134.09 9 200 0 + 4:52.23 2
6 17 1 Henry Banks Moore-Offenhauser 133.89 12 200 0 + 5:40.02
7 24 68 Carl Forberg Kurtis Kraft-Offenhauser 132.89 22 193 0 + 7 voltas
8 4 27 Duane Carter Deidt-Offenhauser 133.74 15 180 0 + 20 voltas
9 9 5 Tony Bettenhausen Deidt-Offenhauser 131.95 29 178 0 Trompo
10 1 18 Duke Nalon Kurtis Kraft-Novi 136.49 2 151 0 Retirado
11 22 69 Gene Force Kurtis Kraft-Offenhauser 133.1 20 142 0 Motor
12 12 25 Sam Hanks Kurtis Kraft-Offenhauser 132.99 21 135 0 Motor
13 16 10 Bill Schindler Kurtis Kraft-Offenhauser 134.03 11 129 0 Motor
14 5 16 Mauri Rose Deidt-Offenhauser 133.42 18 126 0 Accidente
15 14 2 Walt Faulkner Kuzma-Offenhauser 136.87 1 123 0 Motor
16 27 76 Jimmy Davies Pawl-Offenhauser 133.51 17 110 25 Eixo
17 11 59 Fred Agabashian Kurtis Kraft-Offenhauser 135.02 6 109 0 Embrague
18 15 73 Carl Scarborough Kurtis Kraft-Offenhauser 135.61 4 93 0 Lume
19 33 71 Bill Mackey Hall-Offenhauser 131.47 32 97 0 Embrague
20 19 8 Chuck Stevenson Marchese-Offenhauser 133.76 14 93 0 Lume
21 8 3 Johnnie Parsons Kurtis Kraft-Offenhauser 132.15 27 87 0 Magneto
22 10 4 Cecil Green Kurtis Kraft-Offenhauser 131.89 31 80 5 Motor
23 6 98 Troy Ruttman Kurtis Kraft-Offenhauser 132.31 24 78 0 Motor
24 32 6 Duke Dinsmore Schroeder-Offenhauser 131.97 28 73 0 Temperatura
25 28 32 Chet Miller Kurtis Kraft-Novi 135.79 3 56 0 Encendido
26 13 44 Walt Brown Kurtis Kraft-Offenhauser 131.9 30 55 0 Magneto
27 25 48 Rodger Ward Bromme-Offenhauser 134.86 7 34 0 Tubo aceite
28 18 23 Cliff Griffith Kurtis Kraft-Offenhauser 133.83 13 30 0 Eixo
29 20 81 Bill Vukovich Trevis-Offenhauser 133.72 16 29 0 Fuga aceite
30 21 22 George Connor Lesovsky-Offenhauser 133.35 19 29 0 Transmisión
31 23 19 Mack Hellings Deidt-Offenhauser 123.92 33 18 0 Motor
32 26 12 Johnny McDowell Maserati-Offenhauser 132.47 23 15 0 Fuga aceite
33 30 26 Joe James Watson-Offenhauser 134.09 10 8 0 Transmisión
  • Ayulo (100 voltas) e McGrath (100) compartiron o coche. Os puntos da 3ª posición foron compartidos por ambos pilotos.

Posicións logo da carreira

[editar | editar a fonte]
Pos Piloto Puntos
1 Juan Manuel Fangio 9
20 2 Lee Wallard 9
1 3 Italia Piero Taruffi 6
18 4 Mike Nazaruk 6
2 5 Italia Nino Farina 4
  • Nota: Só as cinco primeiras posicións están na lista. Só os 4 mellores resultados contan para o Campionato.
  1. Van Camp's Pork & Beans Presents: Great Moments From the Indy 500 - Fleetwood Sounds, 1975
  2. 2,0 2,1 2,2 The Talk of Gasoline Alley - 1070-AM WIBC/Network Indiana, May 17, 2007

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas

[editar | editar a fonte]


Carreira anterior:
Gran Premio de Suíza de 1951
Campionato Mundial de Fórmula 1 da FIA
Temporada 1951
Carreira seguinte:
Gran Premio de Bélxica de 1951
Carreira anterior:
500 Millas de Indianapolis de 1950
500 Millas de Indianapolis Carreira seguinte:
500 Millas de Indianapolis de 1952