Corpo humano

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Para outros homónimos véxase Corpo (homónimos).

O corpo humano é a estrutura física e material do organismo humano.

O Home de Vitruvio, debuxo de Leonardo da Vinci
O Home de Vitruvio, debuxo de Leonardo da Vinci.

Compoñentes do corpo humano[editar | editar a fonte]

O corpo humano componse de cabeza, tronco e extremidades; os brazos son as extremidades superiores e as pernas as inferiores.

Compoñentes segundo Wang[editar | editar a fonte]

Un dos sistemas de clasificación do corpo humano, con respecto aos seus compoñentes constituíntes, é o establecido por Wang e col. en 1992:[1]

Porque o corpo humano está organizado en diferentes niveis xerarquizados. Así, está composto de aparellos; a estes intégranos os sistemas, que á súa vez están compostos por órganos, conformados por tecidos, que están formados por células compostas por moléculas.

O corpo humano posúe máis de cincuenta billóns de células. Estas agrúpanse en tecidos, os cales se organizan en órganos, e estes en oito aparellos ou sistemas: locomotor (muscular e óseo), respiratorio, dixestivo, excretor, circulatorio, endócrino, nervioso e reprodutor.

Niveis atómico e molecular

Os seus elementos constitutivos fundamentais son hidróxeno (H), osíxeno (O), carbono (C) e nitróxeno (N), presentándose outros moitos elementos en proporcións máis baixas (algúns, en proporcións moi baixas, os denominados oligoelementos). Estes átomos únense entre si para formaren moléculas, xa sexan inorgánicas, como a auga (que é o constituínte máis abundante do noso organismo, o 60 %) ou orgánicas como os glícidos, lípidos, e proteínas, que converten o ser humano nunha extraordinaria máquina complexa, analizada desde calquera nivel: bioquímico, citológico, histolóxico, anatómico...

Proporción dos principais elementos químicos do corpo humano:

Nivel celular

A citoloxía é a rama das ciencias biolóxicas que estuda as células. A célula á a mínima unidade de vida. Todas as células humanas son eucariotas, como as células de todos os animais e plantas. Todas as células comparten uns elementos esenciais, como son a membrana envolvente, o citoplasma, rico en orgánulos nas células eucariotas, e un núcleo claramente diferenciado neste tipo de células, cunha membrana nuclear que envolve ao material xenético. O núcleo, é o "cerebro" organizador da célula, e segue un "programa" ou plan xeral coordinado, escrito, na especie humana, en 100.000 xenes, ordenados en 23 pares de cromosomas. Cando o ser humano alcanza a idade adulta, o cuerpo componse de cerca de cen billóns de células.

Nivel anatómico

A histoloxía ocúpase do estudo dos tecidos biolóxicos. Existen só uns poucos tecidos básicos, como o epitelial, o conxuntivo, o muscular e o nervioso, cos que o organismo se relaciona, se protexe, segrega substancias, mantén a súa forma, se despraza, coordina as súas funcións e se relaciona co medio.

Nivel corpo íntegro

A pel do corpo humano ten unha superficie aproximada de 2 m², e o seu grosor varía entre os 0,5 mm nas pálpebras aos 4 mm nos talóns. A densidade media do corpo humano é duns 933 kg/m³. A altura media (talle) dun adulto humano é aproximadamente de 1,7 m.

O corpo humano segue en constante evolución, pero é un acabado de chegar ao planeta. Se consideráramos que a vida xurdira na Terra hai 24 horas, o ser humano (Homo sapiens) apenas viviría nos últimos 3 segundos.

A auga do corpo humano[editar | editar a fonte]

A auga é o principal compoñente do corpo humano, que posúe un 75 % de auga ao nacer e cerca do 70 % na idade adulta. Aproximadamente o 60% de dita auga encóntrase no interior das células e, o resto, circula no sangue e baña os tecidos. É imprescindíbel para a existencia do ser humano, que non pode estar sen beber máis de cinco ou seis días sen poñer en risco a súa vida.

O corpo perde auga por medio dos excrementos, a suoración e a exhalación do vapor de auga no alento, en función do grao de actividade, temperatura, humidade ou outros factores.

Posicións básicas do corpo en medicina[editar | editar a fonte]

Persoas en posición decúbito ventral
Persoas en posición decúbito ventral.

As posicións básicas en medicina son[2]:

  • Posición de Fowler: persoa sentada nun ángulo de 45º coas penas flexionadas e os pés en flexión dorsal.
  • Decúbito supino: persoa deitada sobre o seu lombo.
  • Decúbito lateral esquerdo ou dereito: persoa deitada coas penas estendidas e brazos paralelos sobre o lado esquerdo ou dereito.
  • Decúbito prono ou ventral: persoa deitada sobre a barriga (abdome) e peito, coa cabeza inclinada para un lado.
  • Posición de Sims: similar a decúbito lateral, apoiada sobre o lado esquerdo.

Notas[editar | editar a fonte]

  1. Wang, Z M; Pierson, R N; Heymsfield, S B (1992-07-01). "The five-level model: a new approach to organizing body-composition research". The American Journal of Clinical Nutrition (en inglés) 56 (1): 19–28. ISSN 0002-9165. doi:10.1093/ajcn/56.1.19. 
  2. "Posiciones Anatómicas - VIPEnfermería". mural.uv.es. Consultado o 2022-07-30. 

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Outros artigos[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]