Xoán de Mandeville

Xoán de Mandeville

Nome orixinal	(en) John Mandeville (fr) Jean de Mandeville
Biografía
Nacemento	c. 1300 St Albans
Morte	17 de novembro de 1372 (71/72 anos) Liexa
Datos persoais
País de nacionalidade	Reino de Inglaterra
Actividade
Ocupación	escritor
Lingua	Lingua latina, francês antigo (pt) , lingua inglesa e lingua francesa
Obra
Obras destacables (século XIV) The Travels of Sir John Mandeville (en)
Outro
Título	Cabaleiro

Xoán de Mandeville foi o autor ficticio dun libro de viaxes supostamente autobiográfico titulado Libro das marabillas do mundo, moi lido na Idade Media. En realidade sábese que é un pseudónimo dun certo Jean de Bourgogne ou Jean à la Barbe, médico de Liexa, autor mesmo de tratados sobre medicina, que vivira en Exipto e que probablemente alí concibira a idea de describir unha viaxe por todo Oriente. Como só coñecía Exipto, tramou o seu texto bebendo en varias fontes e creando un narrador ficticio. O narrador sostiña ser un cabaleiro inglés nado na Abadía de Saint Albans, quen en 1322, durante a festa de San Miguel, emprendera unha viaxe ata Exipto, onde loitou como mercenario do sultán contra os beduínos. Despois internárase cada vez máis ao leste, de Palestina á India e finalmente penetrara na Asia profunda, ata a propia China. Aseguraba que serviu durante quince anos no exército do Gran Khan de Mongolia. Trinta e catro anos despois da súa partida, en 1356, volvera a Europa, onde impulsado e axudado por un médico que coñecera na corte do sultán de Exipto, escribiu en Liexa a difundida compilación do que veu e viviu.

Foi caracterizado como peregrino a Santiago de Compostela, e os seus libros eran vendidos no Camiño.

Dábase como data da súa morte o ano 1372.

Fontes

O Libro das marabillas do mundo parécese pretender parangonar co Libro das marabillas de Marco Polo. O mesmo viaxeiro veneciano e Cristovo Colón dixeron estar influenciados polo libro de Xoán de Mandeville. O que Xoán de Mendeville conta de Exipto pódese basear na propia experiencia de Jean de Bourgoigne. Mais o resto bebe nas crónicas de homes da Igrexa, principalmente os primeiros misioneiros dominicos e franciscanos, pioneiros en chegar ao interior de Asia.

Listaxe dalgunhas fontes

Obra	Autor	Contido tomado
Itinerarius	Guillerme de Boldensele (monxe dominico), escrito en 1336	Descrición de Constantinopla e Palestina
Tractatus de distantiis locorum terræ sanctæ	Eugesipo	Descrición de Palestina
Descriptio terræ sanctæ	Xoán de Würzburg, escrito c. 1165	Descrición de Palestina
Libellus de locis sanctis	Teodorico, escrito c. 1172	Descrición de Palestina
De statu Saracenarum	Guillerme de Trípoli (monxe dominico), escrito en 1273	Descrición dos musulmáns
Historia orientalis ou Flos Historiarum Terrae Orientis	Haitón de Coricos (monxe premonstratense, antigo nobre armenio e posterior abade de Poitiers)	Descrición dos pobos armenio, persa, turco etc.
Descriptio orientalium	Odorico de Pordenodne (monxe franciscano)	Descrición do país dos tátaros e a China (case textualmente)
Historia Mongolorum	Xoán de Plano Carpini (monxe dominico)	Descrición de do país dos tátaros e a China

Amais dos libros de viaxes, o autor tamén toma materiais de obras de natureza xeral doutros autores, como Plinio o Vello, Solino, Flavio Xosefo, e o Speculum Historiale of Vincent de Beauvais.

Manuscritos

Existen numerosos manuscritos e edicións impresas do Libro das marabillas do mundo de Xoán de Madeville. As impresións máis antigas son: en francés (Lión, 1480); en alemán (Augsburgo, 1481, 1482); en inglés (Westminster, 1499).

Véxase tamén

Bibliografía

Hartig, Otto. "Jean de Mandeville". The Catholic Encyclopedia. Vol. 9. Nova York: Robert Appleton Company, 1910. 12 Dec. 2015.

Outros artigos

• Marco Polo
• Cristovo Colón
• Mito da árbore dos gansos