Microtus
Microtus Rango fósil: plioceno - actualidade | |||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Microtus lusitanicus | |||||||||||||||||||||||
Clasificación científica | |||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||
Especie tipo | |||||||||||||||||||||||
Microtus terrestris (= Mus arvalis)' (Schrank, 1797) |
Microtus é un xénero de mamíferos placentarios da orde dos roedores, suborde dos miomorfos, superfamilia dos muroideos, familia dos cricétidos e subfamilia dos arvicolinos,[1][2] que comprende máis de 62 especies propias de Eurasia e Norteamérica, coñecidas en galego como trilladeiras,[3][4][5] e, ás veces, como cortas.[6][7] [8][9]
Taxonomía
[editar | editar a fonte]Descrición
[editar | editar a fonte]O xénero foi descrito en 1798 polo naturalista alemán Franz von Paula Schrank,[1][2] na súa obra Favna Boica. Durchgedachte Geschichte der in Baiern einheimischen und zahmen Thiere . Nüremberg: Stein'schen Buchharddung.
Etimoloxía
[editar | editar a fonte]O nome científico Microtus eta formado polo elementos do latín científico micr- e -otus, derivados das voces do grego antigo μικρός micrós, "pequeno", "curto", e οὗς, ὡτός oữs, ṓtós, "orella", respectivamente. Literalmente: "os que teñen as orellas pequenas".
Sinónimos
[editar | editar a fonte]Ademais de polo nome actualmente válido, o xénero foi coñecido polos sinónimos:[1][2]
- Agricola Blasius, 1857
- Ammomys Bonaparte, 1831
- Arbusticola Shidlovsky, 1919
- Arvalomys Chaline, 1974
- Aulacomys Rhoads, 1894
- Bicunedens Hodgson, 1863
- Campicola Schulze, 1890
- Campicoloma Strand, 1928
- Chilotus Baird, 1857
- Euarvicola Acloque, 1899
- Herpetomys Merriam, 1898
- Iberomys Chaline, 1972
- Isodelta Cope, 1871
- Meridiopitymys Chaline, 1974
- Micrurus Major, 1877
- Oecomicrotus Rabeder, 1981
- Orthriomys Merriam, 1898
- Pallasiinus Kretzoi, 1964
- Parapitymys Chaline, 1978
- Pinemys Lesson, 1836
- Psammomys Le Conte, 1830
- Steneocranius Trouessart, 1904
- Sumeriomys Argyropulo, 1933
- Suranomys Chaline, 1972
- Sylvicola Fatio, 1867
- Tetramerodon Rhoads, 1894
- Tibercola Koenigswald, Fejfar & Tchernov, 1992
- Tyrrhenicola Major, 1905
Especies
[editar | editar a fonte]Clasificación segundo Mammals Species of the World.[1] | |
---|---|
Xénero | Microtus, Schrank, 1798. |
(Subxénero) | Especie |
Microtus (Microtus), Schrank, 1798. | Microtus agrestis, Linnaeus, 1761. — Microtus anatolicus, Krystufek e Kefelioglu, 2001. — Microtus arvalis, Pallas, 1778. — Microtus cabrerae, Thomas, 1906. — Microtus dogramacii, Krystufek e Kefelioglu, 1999. — Microtus guentheri, Danford e Alston, 1880. — Microtus ilaeus, Thomas, 1912. — Microtus irani, Thomas, 1921. — Microtus levis, Miller, 1908. — Microtus paradoxus, Ognev e Heptner, 1928. — Microtus qazvinensis, Golenishchev, 2003. — Microtus schidlovskii, Agyropulo, 1933. — Microtus socialis, Pallas, 1773. — Microtus tatricus, Kratochvil, 1952. — Microtus transcaspicus, Saturnin, 1905. |
Microtus (Terricola), Fatio, 1867. |
Microtus bavaricus, Konig, 1962. - Microtus brachycercus, Lehman, 1961. - Microtus daghestanicus, Shidlovsky, 1919. - Microtus duodecimcostatus, de Sélys-Longchamps, 1839. - Microtus felteni, Malec e Storch, 1963. - Microtus gerbei, Gerbe, 1879. - Microtus liechtensteini, Wettstein, 1927. - Microtus lusitanicus, Gerbe, 1879. - Microtus majori, Thomas, 1906. - Microtus multiplex, Fatio, 1905. - Microtus savii, de Sélys-Longchamps, 1838. - Microtus schelkovnikovi, Saturnin, 1907. - Microtus subterraneus, de Sélys-Longchamps, 1836. - Microtus thomasi, Barrett-Hamilton, 1903. |
Microtus (Mynomes), Rafinesque, 1817. | Microtus breweri, Baird, 1857. - Microtus canicaudus, Miller, 1897. - Microtus montanus, Peale, 1848 - Microtus oregoni, Bachman, 1839. - Microtus pennsylvanicus, Ord, 1815. - Microtus townsendii, Bachman, 1839. |
Microtus (Alexandromys), Ognev, 1914. | Microtus clarkei, Hinton, 1923. - Microtus evoronensis, Kovalskaya e Sokolov, 1980. - Microtus fortis, Büchner, 1889. - Microtus kikuchii, Kuroda, 1920. - Microtus limnophilus, Büchner, 1889. - Microtus maximowiczii, Schrenk, 1859. - Microtus middendorffii, Poljakoff, 1881. - Microtus mongolicus, Radde, 1861. - Microtus montebelli, Milne-Edwards, 1872. - Microtus mujanensis, Orlov e Kovalskaya, 1978. - Microtus oeconomus, Pallas, 1776. - Microtus sachalinensis, Vasin, 1955. |
Microtus (Stenocranius), Kastschenko, 1901. | Microtus gregalis, Pallas, 1779. |
Microtus (Pitymys), Mcmurtrie, 1831. | Microtus oaxacensis, Goodwin, 1966. - Microtus pinetorum, Le Conte, 1830. - Microtus quasiater, Coues, 1874. |
Microtus (Pedomys), Baird, 1857. | Microtus ochrogaster, Wagner, 1842. |
Incertae sedis | Microtus abbreviatus, Miller, 1899. - Microtus californicus, Peale, 1848. - Microtus chrotorrhinus, Miller, 1894. - Microtus guatemalensis, Merriam, 1898. - Microtus longicaudus, Merriam, 1888. - Microtus mexicanus, Saussure, 1861. - Microtus miurus, Osgood, 1901. - Microtus richardsoni, De Kay, 1842. - Microtus umbrosus, Merriam, 1898. - Microtus xanthognathus, Leach, 1815. |
Características
[editar | editar a fonte]As especies deste xénero son roedores de pequeno tamaño, corpo repoludo, fociño romo, ollos relativamente pequenos, orellas moi curtas (a miúdo agochadas entre a pelaxe), e cola curta, con pouco pelo e aneis moi patentes, que se alimentan de vexetación verde no verán, e de grans, sementes, raíces e cascas de plantas leñosas noutras épocas do ano.
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Wilson & Reeder 2005.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Microtus Schrank, 1798 no ITIS
- ↑ trilladeira dos prados (Microtus agrestis) no Vocabulario forestal (galego-español-inglés) do Servizo de Normalización Lingüística da Universidade de Santiago de Compostela.
- ↑ Díaz d'a Silva & Cartelle 2007, pp. 164-166.
- ↑ VV.AA. 1995, pp. 252-255.
- ↑ Díaz d'a Silva & Cartelle 2007, p. 164.
- ↑ VV.AA. 1995, p. 257.
- ↑ Daviña 1999, pp. 121-122.
- ↑ Daviña 2000, pp. 1140-1142.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Microtus |
Wikispecies posúe unha páxina sobre: Microtus |
Bibliografía
[editar | editar a fonte]- Daviña Facal, L. (1999): Lingua e ciencia. Vigo: Edicións Xerais de Galicia. ISBN 84-8302-355-5.
- Daviña Facal, L. (2000): Diccionario das ciencias da natureza e da saúde. Tomo 2 C. A Coruña: Deputación Provincial da Coruña. ISBN 84-9533-546-8.
- Díaz d'a Silva, Juan Ignacio, e Cartelle, Yosy (2007): Guía dos Mamíferos de Galicia. A Coruña. Baía Edicións. ISBN 978-84-9689-320-7.
- Nowak, R. M. (1999): Walker's Mammals of the World, Vol. 2. Londres, Reino Unido: Johns Hopkins University Press. ISBN 978-0-8018-5789-8.
- Townsend, C.; Begon, M. & Harper, J. L. (2006): Ecology. From Individuals to Ecosystems. Fourth edition. Oxford: Blackwell Publishing. ISBN 978-1-4051-1117-1.
- VV.AA. (1995): Atlas de vertebrados de Galicia. Tomo I. Peixes, anfibios, réptiles e mamíferos. Santiago de Compostela: Consello da Cultura Galega / Sociedade Galega de Historia Natural. ISBN 84-8717-289-X.
- Wilson, D. E. & Reeder, D. M., eds. (2005): Mammal Species of the World - A Taxonomic and Geographic Reference. Third edition. Baltimore, Maryland, USA: The Johns Hopkins University Press, 2 vols. ISBN 978-0-8018-8221-4.
Outros artigos
[editar | editar a fonte]Ligazóns externas
[editar | editar a fonte]- Microtus na ADW.
- Microtus na EOL.
- Microtus Arquivado 05 de marzo de 2016 en Wayback Machine. en Catalogue of Life: 24-02-2020 (en castelán)
- Microtus Schrank 1798 Arquivado 17 de xullo de 2020 en Wayback Machine. en Fossilworks.