Métopa

Fachada dianteira do Partenón

Unha metopa (μετόπη) é un elemento de composición da arquitectura grega clásica. Consiste nunha peza cadrada ou rectangular de pedra ou cerámica. Forma parte do friso dórico e está situado entre os tríglifos.

Nunha época arcaica as métopas acostumaban a ser lisas. Na época clásica incorpórase ás métopas decoración a base de relevos policromados. Os seus temas eran variados e caracterizáronse polo feito de relatar sucesos históricos ou mitológicos. A súa función era, sobre todo, decorativa.

Na arquitectura romana clásica as métopas adoitan estar decoradas con bucranios, rosas ou pratos. Posteriormente, na arquitectura románica, chámase métopa ao intervalo entre os modillóns.