Limiá

A limiá é unha raza de vacún autóctona de Galicia. Actualmente a poboación é moi reducida, cuns 852 exemplares (2014).

Morfoloxía

Son animais de perfil subcóncavo a recto, hipermétricos no val e eumétricos na montaña, de proporcións mediolíneas e tamaño grande. O peso medio é de 650 kg para as femias e de 900 kg para os machos e a alzada media á cruz é de 140 cm para as femias e de 148 cm para os machos. Teñen unha cabeza de medianas proporcións, con fronte ancha, cara longa e fociño ancho. Os cornos en gancho curto nos bois, grandes, longos e espiraliformes nas vacas. O tronco é amplo e harmónico, o tórax ampuloso, con costelares cilíndricos e peito ancho. As extremidades son de lonxitude media, fortes e ben asentadas. O ubre é globuloso, desenvolvido, bastante simétrico e con tetos de boa implantación. Ten capa castaña, moito máis escura no terzo anterior.

É unha das razas morfoloxicamente máis semellantes ao extinto uro e forma parte do proxecto TaurOs que pretende recrear ao devanceiro das razas domésticas actuais.

Vaca Limiá no Centro de Recursos Zooxenéticos de Galicia

Evolución da poboación

No 2002 a poboación era de 136 exemplares, datos baseados nun estudo de alta fiabilidade. O número de machos reprodutores era de 59, e o de femias de 66. A porcentaxe de femias de raza pura (emparelladas cun macho da súa raza) era do 100%. No 2007 había 460 animais, e no 2011, 861. A tendencia da raza é de crecemento rápido.

Ano	Femias	Machos	Total	Ganderías
2009	566	126	692	41
2010	666	159	825	44
2011	711	150	861	44
2012	722	170	892	45
2013	653	152	805	45
2014	699	153	852	42

Véxase tamén

Ligazóns externas

• Ficha da raza limiá en PDF (Consellería de Medio Rural)