Jean-Luc Nancy

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Infotaula de personaJean-Luc Nancy

Editar o valor em Wikidata
Biografía
Nacemento(fr) Jean-Luc Roland Louis André Nancy Editar o valor em Wikidata
26 de xullo de 1940 Editar o valor em Wikidata
Caudéran, Francia Editar o valor em Wikidata
Morte23 de agosto de 2021 Editar o valor em Wikidata (81 anos)
Estrasburgo, Francia Editar o valor em Wikidata
Datos persoais
País de nacionalidadeFrancia Editar o valor em Wikidata
EducaciónUniversidade de Tolosa-Jean Jaurès - filosofía (–1987)
Marc Bloch University (en) Traducir Editar o valor em Wikidata
Director de teseGérard Granel (pt) Traducir Editar o valor em Wikidata
Actividade
Campo de traballoFilosofía e historia da filosofía Editar o valor em Wikidata
Ocupaciónfilósofo , profesor universitario Editar o valor em Wikidata
Período de actividade1973 Editar o valor em Wikidata - 2013 Editar o valor em Wikidata
EmpregadorEuropean Graduate School (pt) Traducir
Marc Bloch University (en) Traducir Editar o valor em Wikidata
MovementoFenomenoloxía Editar o valor em Wikidata
Influencias
Martin Heidegger, Jacques Derrida, Sigmund Freud, Georg Wilhelm Friedrich Hegel, Friedrich Schelling, Georges Bataille, Maurice Blanchot, Friedrich Nietzsche, Charles Baudelaire e Simone Weil Editar o valor em Wikidata
LinguaLingua francesa Editar o valor em Wikidata
Obra
DoutorandoAntonia Birnbaum (en) Traducir, Frédéric Neyrat (pt) Traducir e Pierre-Yves Ruff (en) Traducir Editar o valor em Wikidata
Premios
IMDB: nm1241909 Allocine: 93669 Allmovie: p347381 Editar o valor em Wikidata

Jean-Luc Nancy, nado en Bordeos o 26 de xullo de 1940 e finado en Estrasburgo o 23 de agosto de 2021, foi un filósofo francés.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Profesor emérito de filosofía na Universidade Marc Bloch de Estrasburgo e colaborador das de Berkeley e Berlín, está considerado como un pensador orixinal que recorre por conta propia os camiños abertos por Heidegger, Bataille ou Derrida, interlocutor de Blanchot.

É autor de numerosas obras nas que se abordan algún dos problemas máis profundos e cruciais do século XX como a construción das nacionalidades e os nacionalismos, que considera unha resposta a esa inxente máquina, arroiadora de identidades, que foi e é a Modernidade na que destacou a filosofía alemá.[1]

Nancy aborda tamén na súa obra o Sentido, ou o final do Sentido como diagnóstico do noso tempo máis preciso aínda que a fin da historia ou das ideoloxías,[2] a ontoloxía do “nosoutros”.[3][4] Tamén abordou temas como o da globalización ou mundialización.[5]

Obras[editar | editar a fonte]

  • La Remarque spéculative (Un bon mot de Hegel), París, Galilée, 1973.
  • La titre de la lettre, París, Galilée, 1973 (con Philippe Lacoue-Labarthe)
  • Le Discours de la syncope. I. Logodaedalus, París, Flammarion, 1975.
  • L'absolu littéraire. Théorie de la littérature du romantisme allemand, París, Seuil, 1978 (con Philippe Lacoue-Labarthe).
  • Ego sum, París, Flammarion, 1979.
  • Le partage des voix, París, Galilée, 1982.
  • La communauté désoeuvrée, París, Christian Bourgois, 1983.
  • L'Impératif catégorique, París, Flammarion, 1983.
  • L'oubli de la philosophie, París, Galilée, 1986.
  • Des lieux divins, Mauvezin, T.E.R, 1987.
  • L'expérience de la liberté, París, Galilée, 1988.
  • Une Pensée Finie, París, Galilée, 1990.
  • Le poids d'une pensée, Québec, Le griffon d'argile, 1991.
  • Le mythe nazi, La tour d'Aigues, L'Aube, 1991 (con Philippe Lacoue-Labarthe)
  • La comparution (politique à venir), París, Bourgois, 1991 (con Jean-Christophe Bailly).
  • Corpus, París, Métailié, 1992.
  • Les Muses, París, Galilée, 1994.
  • Être singulier pluriel, París, Galilée, 1996.
  • Hegel. L'inquiétude du négatif, París, Hachette, 1997.
  • L'Intrus, París, Galilée, 2000.
  • Le regard du portrait, París, Galilée, 2000.
  • Conloquium, intro. à Roberto Esposito, Communitas, trad. de Nadine Le Lirzin, París, PUF, 2000.
  • La pensée dérobée. París, Galilée, 2001.
  • The evidence of film. Bruxelles, Yves Gevaert, 2001.
  • La création du monde ou la mondialisation. París, Galilée, 2002.
  • Nus sommes. La peau des images. París, Klincksieck, 2003. (con Federico Ferrari)
  • La déclosion (Déconstruction du christianisme 1). París, Galilée, 2005.
  • Iconographie de l'auteur. París, Galilée, 2005. (with Federico Ferrari)
  • Tombe de sommeil, París, Galilée, 2007.
  • Juste impossible. París, Bayard, 2007.
  • Vérité de la démocratie, París, Galilée, 2008.
  • Démocratie, dans quel état?, avec G. Agamben, A. Badiou, D. Bensaïd, W. Brown, J. Rancière, K. Ross et S. Žižek, La Fabrique, 2009.
  • L'Adoration. Déconstruction du christianisme II, París, Galilée, 2010.
  • Atlan. Les détrempes, París, Hazan, 2010.

Notas[editar | editar a fonte]

  1. ↑ El mito nazi, tradución e epílogo de Juan Carlos Moreno Romo, Anthropos, 2002
  2. ↑ Un pensamiento finito, Antropos, 2002
  3. ↑ Ser singular plural, Arena Libros
  4. ↑ La comunidad inoperante, LOM, Santiago de Chile, 2000
  5. ↑ La creación del mundo o la mundialización, Paidos

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Outros artigos[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]

Traído desde «https://gl.wikipedia.org/w/index.php?title=Jean-Luc_Nancy&oldid=6228596»