Isaak Babel
Isaak Emmanuilovich Babel, en ruso Исаак Бабель, nado en Odessa en 1894 e finado en 1940, foi un xornalista e escritor ruso.
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Nado no seo dunha familia xudía, sobreviviu ao pogrom de 1905 grazas á axuda dos seus veciños cristiáns que agocharon á súa familia, malia iso o seu avó foi un dos 300 xudeus mortos.
Debido á influencia dos seus profesores de francés, Babel descubriu a Flaubert e Guy de Maupassant e mesmo escribiu os seus primeiros relatos en francés. En 1915 trasladouse a San Petersburgo onde coñece a Gorky, quen lle publica algúns dos seus relatos na revista literaria Летопись (Letopis), aínda que os censores consideraron pornográfica unha das súas historias, polo que o acusaron de violar o artigo 1001 do código penal.
En 1920 durante a guerra civil rusa foi asignado como xornalista ao exército de Semyon Budyonny, e foi testemuña da fracasada campaña por levar o comunismo fóra de Rusia, o Exército Vermello chegou ata Varsovia, pero axiña tivo que se retirar. Esta experiencia está na base de Cabalería vermella (1924), a descrición das brutalidades da guerra, lonxe do romanticismo revolucionario e que o levou a enfrontarse con sectores do Partido Comunista. De volta a Odessa escribe historias onde describe a vida do gueto xudeu da cidade, antes e despois da revolución. En 1930 Babel percorre Ucraína, onde queda impresionado pola brutalidade da colectivización. En 1939 as autoridades soviéticas detéñeno acusado de espionaxe, e o 27 de xaneiro de 1940 foi axustizado na prisión de Butyrka.
Logo da morte de Stalin, Babel foi exonerado de todos os cargos contra el.
