Isín

Isín foi unha cidade estado de Mesopotamia que se proclamou como independente cara ao -2400 pasando cara ao -2350 a mans de Lugalzagesi de Umma e despois a mans de Sargón I e aos seus sucesores.

Historia[editar | editar a fonte]

Cara ao -2200 volvía ser independente e cara ao -2050 o rei de Ur fíxose amo da rexión de Isín e Mari. No -2015 o gobernador urita desta rexión, Ishiberra, toma o título de rei de Isín e comeza as súas conquistas: no -2015 Nippur, cara ao -2000 Eshunna e no -1998 Ur, Eridu e Uruk. No 1985 morre Ishiberra e sucédeo Shuilishu (-1085 - -1975) e despois Iddindagam (-1975 - -1954). No -1970 someteu á cidade de Der. No -1954 Ishmedagan sucedeu a Iddindagam. A hexemonía comezou a esgotarse cando no -1925 Larsa conquistou Ur, Uruk e Eridu. No -1898 Isín reconquistou Ur efemeramente.

No -1875 Larsa xa tiña a hexemonía e Isín quedara reducida á cidade, ao seu propio territorio e á cidade de Nippur, que Larsa ocupou no -1895 pero Isín recuperou, e oscilou entre ambas. No -1865 o rei vasalo de Uruk independizouse. No -1838 perdeu outra vez Nippur a mans de Larsa pero puido volvela a recuperar. No -1835 Larsa ocupou Nippur, pero caída a dinastía de Isín, Nippur fíxose independente (1834), ata que ao ano seguinte Isín a ocupou. No -1830 Isín tívoa que conquistar de novo, poida que por unha revolta ou por unha conquista de Larsa.

No -1828 Larsa conquistou Nippur e Isín recuperouna no -1813 pero só por un ano, entón no -1812 Larsa conquistouna por enésima vez. No -1802 Isín recuperou Nippur. No -1793 Larsa ocupou Isín. Nippur fíxose efemeramente independente pero tamén foi ocupada. No -1762 pasou a Babilonia, que a manterá coa excepción de curtos períodos de dominio de Asiria (-1235 - -1227), Elam (-1159 - -1156) e de independencia (-1156 - -1135). Despois seguiu a historia de Babilonia.

Reis de Isín[editar | editar a fonte]