Helen Keller
| Helen Keller | |
|---|---|
 | |
| Nome completo | Helen Adams Keller |
| Nacemento | 27 de xuño de 1880 |
| Tuscumbia | |
| Falecemento | 1 de xuño de 1968 |
| Easton | |
| Soterrada | Catedral Nacional de Washington |
| Nacionalidade | Estados Unidos de América |
| Relixión | cristianismo |
| Educada en | Radcliffe College e Universidade Harvard |
| Ocupación | escritora, oradora, ensaísta, activista, sufraxista, sindicalista, ativista pela paz e suffragette |
| Premios | Medalla Presidencial da Liberdade, National Women’s Hall of Fame, Alabama Women's Hall of Fame, Connecticut Women's Hall of Fame, Labor Hall of Honor, cabaleiro da Lexión de Honra, Order of St. Sava, sen etiquetar, Knight of the Order of Merit of the Italian Republic, Order of Bernardo O'Higgins, Ordem do Tesouro da Felicidade Sagrada e Order of Merit |
| [ editar datos en Wikidata ] | |
Helen Adams Keller, nada en Tuscumbia (Alabama) o 27 de xuño de 1880 e finada en Westport (Connecticut) o 1 de xuño de 1968, foi unha escritora, conferencista e activista social estadounidense.
Índice
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Helen Keller quedou cega e xorda, desde pícara, debido a unha doenza diagnosticada na época como febre cerebral (posiblemente foi escarlatina ou sarampelo). Superou todos os obstáculos, tornándose unha das máis notábeis personalidades do noso século. Ela sentía as ondulacións dos páxaros a través das copas e pólas das árbores dalgún parque onde ela paseaba.
Deveu unha famosa escritora, filósofa e conferenciante, cun extenso traballo que desenvolveu en favor das persoas portadoras de eivas. Anne Sullivan foi a súa profesora, compañeira e protectora.
Formación e recoñecementos[editar | editar a fonte]
En 1904 graduouse como bacharel en filosofía polo Radcliffe College, institución que a agraciou co premio Alumno Destacado no 50 aniversario da súa formación. Falaba os idiomas francés, latín e alemán.
Ao longo da vida foi agraciada con títulos e diplomas honorarios de diversas institucións, como a universidade Harvard e universidades da Escocia, Alemaña, India e Suráfrica. En 1952 foi nomeada Cabaleiro da Lexión de Honra da Francia. Foi condecorada coa Orde do Cruceiro do Sur, no Brasil, coa do Tesouro Sagrado, no Xapón, entre outras.
Foi membro honorario de varias sociedades científicas e organizacións filantrópicas nos cinco continentes.
En 1902 estreouse na literatura publicando a súa autobiografía The Story of my Life. Despois iniciou a súa carreira no xornalismo, escribindo artigos no Ladies Home Journal. A partir de entón non parou de escribir.
Obra[editar | editar a fonte]
- Optimism: An Essay
- Out of the dark: essays, letters, and addresses on physical and social vision
- The world I live in
- Light in My Darkness (publicado como My religion en 1927)
- The miracle of life
- The Story of my Life
- Peace at eventide
- The Song of the Stone Wall
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
Outros artigos[editar | editar a fonte]
Ligazóns externas[editar | editar a fonte]
- Helen Keller - Lions Club
- Helen Keller international (En inglés)
- Museu online (En inglés)
- Obras dixitalizadas: en OpenLibraryGutemberg Projecte Open MLOL
|
