Gran Premio do Brasil de 1981

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Gran Premio de Brasil de 1981
Detalles da carreira
Carreira 2 de 15 no Campionato Mundial de Fórmula 1 de 1981.
Trazado do circuíto de Jacarepaguá.
Trazado do circuíto de Jacarepaguá.
Data 29 de marzo 1981
Nome oficial x Grande Prêmio do Brasil
Localización Circuíto de Jacarepaguá
Jacarepaguá, Río de Xaneiro
Percorrido Percorrido permanente de carreira
5´031 km
Distancia 62 voltas, 311´922 km
ClimaClaro, fresco, choiva
Pole position
Piloto Nelson Piquet Brabham-Ford
Tempo 1:35.079
Volta rápida
Piloto Suíza Marc Surer Ensign-Ford
Tempo 1:54.302 na volta 26
Podio
Primeiro Carlos Reutemann Williams-Ford
Segundo Australia Alan Jones Williams-Ford
Terceiro Italia Riccardo Patrese Arrows-Ford

O Gran Premio do Brasil de 1981 foi unha carreira de automobilismo de Fórmula 1, celebrada o 29 de marzo de 1981 no circuíto de Jacarepaguá de Río de Xaneiro. Foi a segunda carreira da tempada de 1981 e tamén foi o décimo Gran Premio do Brasil. A Fórmula Un trasladouse ao circuíto de Jacarepaguá de Río de Xaneiro desde o circuíto de Interlagos en São Paulo, logo dos problemas de seguridade no longo circuíto de Interlagos e os crecentes suburbios de São Paulo estaban en contradición coa imaxe glamorosa da Fórmula Un.

O piloto arxentino Carlos Reutemann gañou a carreira en circunstancias polémicas, non fixo caso dos sinais dos boxes para que deixase adiantar ao seu compañeiro e líder do equipo Alan Jones. Jones, que terminou segundo, non se presentou despois no podio.

Clasificación[editar | editar a fonte]

Pos Piloto Construtor Voltas Tempo/Retirada Grella Puntos
1 2 Carlos Reutemann Williams-Ford 62 2:00:23.66 2 9
2 1 Australia Alan Jones Williams-Ford 62 + 4.44 3 6
3 29 Italia Riccardo Patrese Arrows-Ford 62 + 1:03.08 4 4
4 14 Suíza Marc Surer Ensign-Ford 62 + 1:17.03 18 3
5 11 Italia Elio de Angelis Lotus-Ford 62 + 1:26.42 10 2
6 26 Francia Jacques Laffite Ligier-Matra 62 + 1:26.83 16 1
7 25 Francia Jean-Pierre Jarier Ligier-Matra 62 + 1:30.25 23
8 7 John Watson McLaren-Ford 61 + 1 volta 15
9 20 Finlandia Keke Rosberg Fittipaldi-Ford 61 + 1 volta 12
10 33 Francia Patrick Tambay Theodore-Ford 61 + 1 volta 19
11 12 Nigel Mansell Lotus-Ford 61 + 1 volta 13
12 5 Nelson Piquet Brabham-Ford 60 + 2 voltas 1
13 4 Ricardo Zunino Tyrrell-Ford 57 + 5 voltas 24
NC 3 Eddie Cheever Tyrrell-Ford 49 Non clasificado 14
NC 23 Italia Bruno Giacomelli Alfa Romeo 40 Non clasificado 6
Ret 27 Gilles Villeneuve Ferrari 25 Turbo 7
Ret 6 Héctor Rebaque Brabham-Ford 22 Trompo 11
Ret 15 Francia Alain Prost Renault 20 Colisión 5
Ret 30 Italia Siegfried Stohr Arrows-Ford 20 Accidente 21
Ret 28 Francia Didier Pironi Ferrari 19 Colisión 17
Ret 8 Italia Andrea de Cesaris McLaren-Ford 9 Motor 20
Ret 16 Francia René Arnoux Renault 0 Colisión 8
Ret 22 Mario Andretti Alfa Romeo 0 Colisión 9
Ret 21 Chico Serra Fittipaldi-Ford 0 Colisión 22
NSC 9 Países Baixos Jan Lammers ATS-Ford
NSC 32 Italia Beppe Gabbiani Osella-Ford
NSC 31 Miguel Angel Guerra Osella-Ford
NSC 18 Chile Eliseo Salazar March-Ford
NSC 17 Derek Daly March-Ford
NPP 14 Ricardo Londoño Ensign-Ford Coche pilotado por Surer

Ao piloto colombiano Ricardo Londoño negóuselle a super licenza, non se lle permitiu participar na práctica oficial, e non puido competir.

Notas[editar | editar a fonte]

  • Primeira volta rápida: Marc Surer
  • Primeira participación: Ricardo Londoño
  • Primeiros puntos: Marc Surer

Posicións logo da carreira[editar | editar a fonte]

  • Nota: Só están incluídos os cinco primeiros postos en ambos os grupos de clasificación.


Carreira anterior:
Gran Premio do oeste dos Estados Unidos de 1981
Campionato Mundial de Fórmula 1 da FIA
Temporada 1981
Carreira seguinte:
Gran Premio da Arxentina de 1981
Carreira anterior:
Gran Premio do Brasil de 1980
Gran Premio do Brasil Carreira seguinte:
Gran Premio do Brasil de 1982

Referencias[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]