Saltar ao contido

Gran Premio de Suráfrica de 1974

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Modelo:Competición deportivaGran Premio de Suráfrica de 1974
TipoGran Premio de Suráfrica Editar o valor em Wikidata
Deporteautomobilismo Editar o valor em Wikidata
Parte deCampionato Mundial de Fórmula 1 de 1974 Editar o valor em Wikidata
Localización  e  Datas
LocalizaciónCircuíto de Kyalami 25°59′53″S 28°04′08″L / -25.99803, 28.06892Coordenadas: 25°59′53″S 28°04′08″L / -25.99803, 28.06892 Editar o valor em Wikidata
PaísSuráfrica Editar o valor em Wikidata
Data30 de marzo de 1974 Editar o valor em Wikidata
Competición
Primeiro postoCarlos Reutemann Editar o valor em Wikidata
Pole positionNiki Lauda Editar o valor em Wikidata
Volta máis rápidaCarlos Reutemann Editar o valor em Wikidata

O Gran Premio de Suráfrica de Fórmula 1 de 1974, celebrouse no Circuíto de Kyalami Kyalami, Gauteng, o 30 de marzo de 1974. Foi a terceira rolda da tempada de Fórmula Un de 1974.

Resumo da carreira

[editar | editar a fonte]

Debido á crise enerxética a celebración do Gran Premio de Suráfrica estivo en dúbida, pero fíxoo, aínda que con atraso en marzo. Lotus sorprendeu ao paddock cun modelo innovador, presentado catro pedais e un embrague eléctrico.

Con todo, a práctica viuse ensombrecida por un tráxico accidente que custou a vida de Peter Revson, como consecuencia o seu equipo Shadow retirouse. Niki Lauda logrou a pole por diante de Carlos Pace. Os dous coches de Lotus engancháronse pouco despois da saída, tamén víronse involucrados Jochen Mass e Henri Pescarolo, a carreira de Tom Belsø non durou máis duns centos de metros, debido á problemas do embrague. Lauda liderou un tren de vehículos composto por Carlos Reutemann, Clay Regazzoni, Jody Scheckter e James Hunt, que sufría problemas de vibración no seu Hesketh.

Mike Hailwood alcanzou e pasou a Scheckter cando se perdeu unha marcha, e logo pasou Reutemann na volta 9. Na volta 75, case ao final, Lauda tivo que retirarse con problemas de encendido e baixa presión de aceite, dándolle a vantaxe a Reutemann. Esta foi a primeira vitoria dun arxentino desde Juan Manuel Fangio e a primeira de Brabham desde o Gran Premio de Suráfrica de 1970. Jean-Pierre Beltoise acadou o segundo posto e Mike Hailwood completou o podio final.

Clasificación

[editar | editar a fonte]
Pos Piloto Construtor Voltas Tempo/Retirada Grella Puntos
1 7 Carlos Reutemann Brabham-Ford 78 1:42:40.96 4 9
2 14 Francia Jean-Pierre Beltoise BRM 78 + 33.94 11 6
3 33 Mike Hailwood McLaren-Ford 78 + 42.16 12 4
4 4 Francia Patrick Depailler Tyrrell-Ford 78 + 44.19 15 3
5 9 Alemaña Hans Joachim Stuck March-Ford 78 + 46.23 7 2
6 20 Italia Arturo Merzario Iso Marlboro-Ford 78 + 56.04 3 1
7 5 Emerson Fittipaldi McLaren-Ford 78 + 1:08.39 5
8 3 Unión Sudafricana Jody Scheckter Tyrrell-Ford 78 + 1:10.54 8
9 6 Denny Hulme McLaren-Ford 77 + 1 volta 9
10 10 Italia Vittorio Brambilla March-Ford 77 + 1 volta 19
11 18 Carlos Pace Surtees-Ford 77 + 1 volta 2
12 26 Graham Hill Lola-Ford 77 + 1 volta 18
13 29 Unión Sudafricana Ian Scheckter Lotus-Ford 76 + 2 voltas 22
14 32 Unión Sudafricana Eddie Keizan Tyrrell-Ford 76 + 2 voltas 24
15 37 Francia François Migault BRM 75 + 3 voltas 25
16 12 Austria Niki Lauda Ferrari 74 Encendido 1
17 8 Richard Robarts Brabham-Ford 74 + 4 voltas 23
18 15 Francia Henri Pescarolo BRM 72 + 6 voltas 21
19 23 Unión Sudafricana Dave Charlton McLaren-Ford 71 + 7 voltas 20
Ret 11 Suíza Clay Regazzoni Ferrari 65 Presión aceite 6
Ret 28 John Watson Brabham-Ford 54 Sistema combustible 13
Ret 2 Bélxica Jacky Ickx Lotus-Ford 31 Freos 10
Ret 24 James Hunt Hesketh-Ford 13 Transmisión 14
Ret 19 Alemaña Jochen Mass Surtees-Ford 11 Suspensión 17
Ret 30 Unión Sudafricana Paddy Driver Lotus-Ford 6 Embrague 26
Ret 1 Ronnie Peterson Lotus-Ford 2 Colisión 16
Ret 21 Dinamarca Tom Belsø Iso Marlboro-Ford 0 Embrague 27
WD 16 Peter Revson Shadow-Ford Accidente mortal
WD 17 Francia Jean-Pierre Jarier Shadow-Ford Retirada previa

Posicións logo da carreira

[editar | editar a fonte]
  • Nota: Só están incluídos os cinco primeiros postos en ambos os grupos de clasificación.
  • Durante a sesión de probas antes da carreira pilotando o Ford UOP Shadow-Ford DN3, Peter Revson sufriu a rotura da suspensión dianteira, e estrelouse con forza contra as barreiras na parte exterior da curva da Barbacue (curva 2), e morreu. Denny Hulme tratou de salvarlle a vida, pero foi en balde.
  • Primeira vitoria na Fórmula Un de Carlos Reutemann.

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas

[editar | editar a fonte]

A menos que se indique o contrario, todos os resultados da carreira tómanse de "The Official Formula 1 website". Consultado o 2007-06-15. 


Carreira anterior:
Gran Premio do Brasil de 1974
Campionato Mundial de Fórmula 1 da FIA
Temporada 1974
Carreira seguinte:
Gran Premio de España de 1974
Carreira anterior:
Gran Premio de Suráfrica de 1973
Gran Premio de Suráfrica Carreira seguinte:
Gran Premio de Suráfrica de 1975