Gran Premio de Italia de 1976
| Tipo | Gran Premio de Italia  |
|---|---|
| Deporte | automobilismo |
| Parte de | Campionato Mundial de Fórmula 1 de 1976 |
| Distancia do evento | 52 |
| Localización e Datas | |
| Localización | Circuíto de Monza (Monza) 45°37′14″N 9°17′22″L / 45.620555555556, 9.2894444444444 |
| Lonxitude | 5,793 km |
| País | Italia |
| Data | 12 de setembro de 1976 |
| Competición | |
| Primeiro posto | Ronnie Peterson |
| Pole position | Jacques Laffite |
| Volta máis rápida | Ronnie Peterson |
O Gran Premio de Italia de 1976 foi unha carreira de Fórmula 1 celebrada no Autodromo Nazionale Monza o 12 de setembro de 1976. Foi a décimo terceira proba da tempada de 1976, o 45º Gran Premio de Italia e o 42º que se celebrou en Monza. A carreira celebrouse sobre 52 voltas ao circuíto de cinco quilómetros para unha distancia total de carreira de 301 quilómetros.
Ronnie Peterson gañou cun March. Foi a última vitoria do equipo na Fórmula Un, e a súa única vitoria co equipo. O piloto de Ferrari Clay Regazzoni terminou a carreira en segunda posición e o gañador da pole Jacques Laffite completou o podio para Ligier.
A carreira viu o regreso do líder do Campionato do Mundo Niki Lauda á competición logo do seu grave accidente no Gran Premio de Alemaña de 1976, terminou esta carreira en cuarta posición.
Informe da carreira
[editar | editar a fonte]Antecedentes
[editar | editar a fonte]Monza modificárase desde o ano anterior, e o circuíto presentaba 2 chicanes consecutivas de esquerda a dereita, creando a Variante Retefilo engadida antes da Curva Grande, e unha chicane de esquerda-dereita engadida antes da primeira curva Lesmo.
Eliminatorias
[editar | editar a fonte]A sesión de clasificación do venres foi en mollado, así que a sesión en seco do sábado proporcionou unha pista cos seus mellores momentos. Logo desta sesión, Brett Lunger, Arturo Merzario e o moi lento Otto Stuppacher lograron clasificarse. John Watson clasificouse en oitava posición, con James Hunt décimo noveno e Jochen Mass, pero os seus tempos foron anulados máis tarde debido ás irregularidades dos combustibles. Isto significou que os seus tempos do venres foron os válidos para as súas posicións na grella. Como resultado, estes tres pilotos foron os tres máis lentos e considerarase que non se clasificaron, o que permitiu a Lunger, Merzario e Stuppacher estar na grella.
Stuppacher xa abandonara o circuíto e voado de volta a súa casa en Austria, polo que non podía ocupar o seu lugar na grella. Polo que Hunt entrou de novo nos 26 cualificados. Merzario retirouse e entrou Mass, e máis tarde Guy Edwards tamén decidiu retirarse co fin de permitir correr a Watson.
Clasificación
[editar | editar a fonte]Cualificación
[editar | editar a fonte]Carreira
[editar | editar a fonte]| Pos | Nº | Piloto | Construtor | Voltas | Tempo/Retirada | Grella | Puntos |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | 10 |  Ronnie Peterson
|
March-Ford | 52 | 1:30:35.6 | 8 | 9 |
| 2 | 2 |  Clay Regazzoni
|
Ferrari | 52 | + 2.3 | 9 | 6 |
| 3 | 26 |  Jacques Laffite
|
Ligier-Matra | 52 | + 3.0 | 1 | 4 |
| 4 | 1 |  Niki Lauda
|
Ferrari | 52 | + 19.4 | 5 | 3 |
| 5 | 3 | .svg){kind=small} Jody Scheckter
|
Tyrrell-Ford | 52 | + 19.5 | 2 | 2 |
| 6 | 4 | Patrick Depailler
|
Tyrrell-Ford | 52 | + 35.7 | 4 | 1 |
| 7 | 9 |  Vittorio Brambilla
|
March-Ford | 52 | + 43.9 | 16 | |
| 8 | 16 |  Tom Pryce
|
Shadow-Ford | 52 | + 52.9 | 15 | |
| 9 | 35 |  Carlos Reutemann
|
Ferrari | 52 | + 57.5 | 7 | |
| 10 | 22 |  Jacky Ickx
|
Ensign-Ford | 52 | + 1:12.4 | 10 | |
| 11 | 28 | John Watson
|
Penske-Ford | 52 | + 1:42.2 | 26 | |
| 12 | 19 |  Alan Jones
|
Surtees-Ford | 51 | + 1 volta | 18 | |
| 13 | 6 | Gunnar Nilsson
|
Lotus-Ford | 51 | + 1 volta | 12 | |
| 14 | 18 |  Brett Lunger
|
Surtees-Ford | 50 | + 2 voltas | 24 | |
| 15 | 30 |  Emerson Fittipaldi
|
Fittipaldi-Ford | 50 | + 2 voltas | 20 | |
| 16 | 24 | Harald Ertl
|
Hesketh-Ford | 49 | Palier | 19 | |
| 17 | 38 | Henri Pescarolo
|
Surtees-Ford | 49 | + 3 voltas | 22 | |
| 18 | 37 | Alessandro Pesenti-Rossi
|
Tyrrell-Ford | 49 | + 3 voltas | 21 | |
| 19 | 17 | Jean-Pierre Jarier
|
Shadow-Ford | 47 | + 5 voltas | 17 | |
| Ret | 7 |  Rolf Stommelen
|
Brabham-Alfa Romeo | 41 | Sistema combustible | 11 | |
| Ret | 34 | Hans Joachim Stuck
|
March-Ford | 23 | Accidente | 6 | |
| Ret | 5 | Mario Andretti
|
Lotus-Ford | 23 | Accidente | 14 | |
| Ret | 11 | James Hunt
|
McLaren-Ford | 11 | Trompo | 24 | |
| Ret | 40 | Larry Perkins
|
Boro-Ford | 8 | Motor | 13 | |
| Ret | 8 | Carlos Pace
|
Brabham-Alfa Romeo | 4 | Motor | 3 | |
| Ret | 12 | Jochen Mass
|
McLaren-Ford | 2 | Encendido | 25 | |
| NTS | 25 | Guy Edwards
|
Hesketh-Ford | Retirado | |||
| NTS | 20 | Arturo Merzario
|
Wolf-Williams-Ford | Retirado | |||
| NTS | 39 | Otto Stuppacher
|
Tyrrell-Ford | Non presentado |
Posicións logo da carreira
[editar | editar a fonte]
|
|
- Nota: Só están incluídos os cinco primeiros postos en ambos os grupos de clasificación. Só os 6 mellores resultados das primeiras 7 roldas e os 6 mellores resultados das últimas 7 roldas contan para o campionato. Os números sen paréntese son os puntos do campionato, os números entre paréntese son o total de puntos anotados. Os puntos non reflicten os resultados finais do Gran Premio do Reino Unido de 1976 porque foi recorrido.
| Carreira anterior: Gran Premio dos Países Baixos de 1976 |
Campionato Mundial de Fórmula 1 da FIA Temporada 1976 |
Carreira seguinte: Gran Premio do Canadá de 1976 |
| Carreira anterior: Gran Premio de Italia de 1975 |
Gran Premio de Italia | Carreira seguinte: Gran Premio de Italia de 1977 |
Notas
[editar | editar a fonte]Véxase tamén
[editar | editar a fonte] |
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Gran Premio de Italia de 1976  |
Ligazóns externas
[editar | editar a fonte]A menos que se indique o contrario, todos os resultados da carreira tómanse de "The Official Formula 1 website". Consultado o 2007-06-16.