Fórmula E

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Campionato de Fórmula E da FIA
Fundación2014
RexiónInternacional
Equipos10
Amlin Aguri
Andretti
Alemaña Audi Sport ABT
Dragon Racing
Francia e.dams Renault
India Mahindra Racing
República Popular da China NEXTEV TCR
Italia Trulli
Venturi
Virgin Racing
Actual campión Nelson Piquet Jr. (pilotos)
República Popular da China NEXTEV Team China Racing (equipos)
Sitio webwww.fiaformulae.com
Tempada 2014-15 da Fórmula E

A Fórmula E, oficialmente denominada Campionato de Fórmula E da FIA, é unha competición automobilística internacional organizada pola Federación Internacional do Automóbil na que se empregan monoprazas open wheel potenciados por enerxía eléctrica. Esta competición foi creada con intención de servir de laboratorio de investigación e desenvolvemento de vehículos ecolóxicos para promover e acelerar a súa popularidade. Por esta razón, o campionato serve como escaparate de innovacións nun marco que combina a tecnoloxía co deporte. A Fórmula E fundouse en 2012, pero a tempada inaugural non comezou ata setembro de 2014. Esa tempada finalizou en xuño de 2015. Todos os coches son fabricados da mesma maneira: McLaren subministra os motores, as transmisións e os sistemas eléctricos; Dallara constrúe os chasis; Williams fai as baterías; e Michelin proporciona os pneumáticos. Cada piloto ten á súa disposición dous monoprazas iguais.

Regulamento[editar | editar a fonte]

O Regulamento da Fórmula E foi elaborado pola Federación Internacional do Automóbil e en moitos aspectos é semellante ao regulamento da Fórmula 1.

Os ePrix[editar | editar a fonte]

Os ePrix dispútanse en varias cidades arredor de todo o mundo. As pistas son circuítos de carreiras urbanos que deben de ter unha lonxitude que vaia dende os 2,5 ata os 3 quilómetros.

En principio, todos os ePrix se deben celebrar nun só día, co seguinte programa en horario local:

  • 09:30-11:30: Sesión de adestramentos libres.
  • 12:00-14:00: Sesión de clasificación. Cada piloto debe realizar dúas voltas lanzadas, unha con cada monopraza. A orde da saída determínase sumando os tempos das dúas voltas.
  • 16:00-18:00: Carreira cunha parada en boxes obrigatoria. A parada en boxes implica un cambio de coche. Cando a batería dun monopraza se esgota, o piloto debe acudir aos boxes para montar noutro coche recargado.

Monopraza[editar | editar a fonte]

Artigo principal: Spark-Renault SRT 01E.

Na tempada inaugural todos os equipos competiron co mesmo coche, o Spark-Renault SRT 01E. O chasis deseñouno a empresa italiana Dallara, o motor eléctrico desenvolveuno McLaren (o motor é o mesmo que o do McLaren P1), o sistema eléctrico creouno Williams e a caixa de cambios de cinco velocidades fabricouna Hewland. Os monoprazas teñen unha aceleración de 0 a 100 km/h en 3 segundos e unha velocidade máxima de 220 km/h.

Michelin é o único provedor oficial de pneumáticos do campionato.

Para a tempada 2015-2016, oito escudarías diferentes fabrican o seu propio sistema de propulsión: Venturi, Andretti Autosport, Virgin Racing, ABT Sportsline, Mahindra, Renault Sport, Motomatica e NEXTEV TCR.

Sistema de puntuación[editar | editar a fonte]

O sistema de puntuación é case igual ao da Fórmula 1. A única diferenza é que neste campionato tamén se premia con puntos adicionais aos pilotos que conseguen a pole position e a volta rápida, con 3 e 2 puntos máis respectivamente.

Posición                             10º  Pole VR
Puntos 25 18 15 12 10 8 6 4 2 1 3 2

Seguridade[editar | editar a fonte]

As bandeiras na Fórmula E son iguais a moitas outras categorías da FIA como a Fórmula 1, as GP2 Series ou a Fórmula 3. As dimensións mínimas de cada bandeira son de 60 x 80 cm, excepto a bandeira vermella e a bandeira a cadros, que teñen que ter unha superficie mínima de 80 centímetros x 1 metro.

Bandeira Denominación Forma de presentación Significado[1]
Bandeira a cadros Axitada Final de carreira o, de ser o caso, de cada unha das sesións da competición.
Bandeira vermella Axitada Detención dos adestramentos ou da carreira, sexa por un accidente ou por causas meteorolóxicas. Todos os pilotos deben reducir inmediatamente a súa velocidade, deterse se cómpre e volver aos boxes ou ao lugar previsto polo regulamento da proba. Está prohibido adiantar e todos os semáforos se porán en vermello. Esta bandeira amósase só por orde do director de carreira.
Bandeira amarela Axitada Perigo, non se permite o adiantamento e débese reducir a velocidade. Pode ser amosada aos pilotos de dous xeitos diferentes:
  • Unha bandeira amarela: reducir a velocidade e estar preparados para variar a trazada por mor da presenza dun perigo nunha beira da pista ou nunha parte dela.
  • Dúas bandeiras amarelas: reducir a velocidade, non adiantar e prepararse para variar a trazada ou incluso para deterse por mor da presenza dun perigo que obstrúe a pista total ou parcialmente.

Amósase normalmente no punto de sinalización inmediatamente anterior ao perigo, aínda que nalgunhas ocasións se pode amosar en máis dun. A presenza desta bandeira antes da saída pola imposibilidade dalgún condutor de comezar obriga á cancelación da saída. Tras a cancelación, acostúmase realizar outra volta de quecemento.

Bandeira amarela e rótulo «SC» Axitada a amarela O coche de seguridade (safety car en inglés) está intervindo na pista, polo que hai que reducir a velocidade, non adiantar e incluso estar preparados para deterse e variar a trazada, xa que un perigo obstrúe de xeito total ou parcial a pista.
Bandeira amarela con franxas vermellas Estática Pista esvaradía nunha zona, por auga ou por aceite. Os condutores deberán reducir a velocidade nese punto.
Bandeira verde Axitada O perigo pasou e pódese volver a adiantar. Cando o director de carreira o requira, pódese amosar tamén durante a volta de quecemento ou ao comezo dunha sesión de adestramentos de xeito simultáneo en todos os postos de sinalización.
Bandeira azul Axitada Ten varios significados segundo cando se utilice:
  • Sempre (en adestramentos e carreiras): amósase estática ao final do pit lane para indicar ao piloto que sae do pit lane que hai coches que se aproximan pola pista. O semáforo do pit lane tamén amosa un sinal parpadeante luminoso azul.
  • Nos adestramentos: o piloto debe ceder o paso a un coche máis rápido ao cal se precede.
  • Na carreira: o piloto vai ser dobrado por outro piloto que realizou polo menos unha volta máis. O piloto que será dobrado debe permitir o adiantamento tan axiña como sexa posible.
Bandeira dividida Estática co dorsal O piloto realizou unha manobra antideportiva. Preséntase unha soa vez.
Bandeira negra Estática xunto ao dorsal O piloto debe deterse no seu box ou no lugar designado previamente no briefing a vindeira vez que se pase pola entrada de pit lane.
Bandeira branca Axitada Existe un vehículo moito máis lento na pista, ben de emerxencias ou ben de carreiras.
Bandeira negra con círculo Estática xunto ao dorsal Indica ao piloto que o seu vehículo ten problemas mecánicos que poden constituír un perigo para os demais pilotos e para el, polo que se deberá deter no seu box o antes posible. Actualmente non é moi utilizada, xa que se acostuma avisar o piloto nestas situacións mediante radio.

A luz traseira[editar | editar a fonte]

Os monoprazas teñen unha luz composta duns 10 leds que escintilan aproximadamente a uns 5 Hz de frecuencia e que xeralmente se iluminan de cor vermella, en tres casos: ao activar o limitador de velocidade para entrar nos boxes; cando o condutor cambia o coche á configuración de chuvia ou entra o sistema de baixo consumo; e indicando aos demais pilotos que o vehículo é moito máis lento ca eles. Isto vémolo sobre todo nas voltas finais da carreira, cando ao reducir a velocidade se activa automaticamente. De xeito diferente a outros vehículos, como os turismos, non se activa ao accionar o pedal do freo. Existe un caso especial: cando un piloto é novato, os leds encéndense en verde durante os test para indicar ao resto dos pilotos que este aínda non ten experiencia.

Igualmente que co coche de seguridade, Mercedes Benz é o encargado de fabricar os leds para todos os coches.

Penalizacións en carreira e clasificación[editar | editar a fonte]

Os encargados de impoñer as sancións son os xuíces de pista. Normalmente, as penalización lévanse a cabo cando un piloto comete infraccións como: saltarse o semáforo na saída, manobras perigosas, non facer caso ás bandeiras que se mostran, ir demasiado rápido no pit lane, saltarse curvas, adiantar por fóra da pista, etcétera. Dependendo da gravidade da infracción, os castigos poden ser varios.

  • Stop-and-go ("pare e siga"): o piloto deberá entrar en boxes e fara unha parada obrigatoria de 10 segundos, nos cales o equipo non poderá realizar ningún arranxo ou axuste no vehículo. Transcorridos eses dez segundos, poderá regresar á carreira.
  • Drive-through ("pase e siga"): consiste en obrigar a un piloto a pasar pola rúa dos boxes sen deterse.
  • Penalización con dez postos: nesta penalización o piloto deberá de retroceder 10 posicións na seguinte carreira. Na clasificación, esta penalización habitualmente sucede polo cambio dun motor que non terminou o ciclo de dous grandes premios seguidos, perdendo 10 postos na grella de saída.
  • Penalización con cinco postos: esta penalización faise por cambio da caixa de cambios sen acabar o ciclo.
  • Penalización con perda de mellores tempos: exclusiva da cualificación. Dependendo da gravidade, o piloto poderá perder os seus tres mellores tempos ou ata todos os seus tempos, retrocedendo na grella de saída. Xeralmente aplícase cando un piloto obstrúe intencionadamente a outro cando este se dispón a realizar a súa volta rápida.
  • Penalización con suma de tempos: realízase en carreira ou en cualificación. Descoñecida en cualificación ata o Gran Premio de Hungría de 2006, cando aplicóuselle a dous pilotos. Consiste en sumar un ou varios segundos ao mellor tempo obtido en cualificación (neste caso, por omitir as bandeiras). En carreira, engádenselle os segundos ao tempo final que obteña na súa última volta, coa posible perda de posicións.
  • Exclusión da carreira: mediante a bandeira negra expúlsase ao piloto. É a penalización máis severa, pois imposibilita a un piloto a poder puntuar no Gran Premio. Xeralmente úsase cando xa é unha penalización reincidente ou se provocou unha situación de extremo perigo.

Nos casos drive-through e no stop-and-go, o piloto deberá realizar a entrada en boxes durante as seguintes tres voltas tras a sinalización do castigo, se non o fai podería recibir a exclusión da carreira(bandeira negra). Cando se aplica unha destas dúas penalizacións a falta de só cinco voltas para o final, non se aplicarán e simplemente engadiráselle ao piloto 25 segundos na súa última volta.

Noutros casos aplícanse as sancións económicas, por infraccións como superar a velocidade máxima permitida na liña de boxes nalgún adestramento, ou que a un piloto non se lle poida aplicar a penalización de 10 posicións porque non participe no seguinte Gran Premio. Tamén nalgunhas infraccións recórrese a unha sanción económica ou á chamada reprimenda verbal.

Campións[editar | editar a fonte]

Campionato de pilotos[editar | editar a fonte]

Tempada Campión Equipo Coche
2014-15 Nelson Piquet Jr. República Popular da China NEXTEV Team China Racing Spark-Renault SRT 01E

Campionato de equipos[editar | editar a fonte]

Tempada Equipo Coche
2014-15 Francia e.dams-Renault Spark-Renault SRT 01E

Vitorias por piloto[editar | editar a fonte]

N Piloto ePrix
3 Suíza Sébastien Buemi 2014/15 - PDL, MCO, LON1
2
Sam Bird 2014/15 - PUT, LON2
Nelson Piquet Jr. 2014/15 - LBH, MOS
1
Lucas di Grassi 2014/15 - PEQ
Portugal António Félix da Costa 2014/15 - BAI
Francia Nicolas Prost 2014/15 - MIA
Bélxica Jérôme d'Ambrosio 2014/15 - BER

Notas[editar | editar a fonte]

  1. FIA (2008). "Appendix H to the International Sporting Code" (PDF). Real Federación Española de Automovilismo. pp. 8–. Arquivado dende o orixinal (PDF) o 24 de setembro de 2015. Consultado o 02 de novembro de 2015. 

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Outros artigos[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]