Gran Premio de Mónaco de 1985

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Gran Premio de Mónaco de 1985
Detalles da carreira
Carreira 4 de 16 no Campionato Mundial de Fórmula 1 de 1985.
Trazado do circuíto de Mónaco.
Trazado do circuíto de Mónaco.
Data 19 de maio de 1985
Nome oficial XLIII Gran Premio de Mónaco
Localización Circuíto de Mónaco
Monte Carlo, Principado de Mónaco
Percorrido Circuíto urbano
3´312 km
Distancia 78 voltas, 258´336 km
ClimaSeco
Pole position
Piloto Ayrton Senna Lotus-Renault
Tempo 1:20.450
Volta rápida
Piloto Italia Michele Alboreto Ferrari
Tempo 1:22.637 na volta 60
Podio
Primeiro Francia Alain Prost McLaren-TAG
Segundo Italia Michele Alboreto Ferrari
Terceiro Italia Elio de Angelis Lotus-Renault

O Gran Premio de Mónaco de 1985 foi unha carreira de Fórmula Un celebrada o 19 de maio de 1985 no Circuíto de Mónaco en Monte Carlo, Mónaco. Foi a cuarta carreira do Campionato do Mundo de pilotos de 1985. A carreira foi gañada por Alain Prost pilotando un McLaren. Como de costume a FIA permitiu só 20 coches na grella debido aos estreitos confíns do circuíto de Mónaco o que significou que un total de 6 coches non puideron cualificar.

Accidente Piquet / Patrese[editar | editar a fonte]

Houbo un grande accidente na recta principal no que se viron involucrados Nelson Piquet e Riccardo Patrese, este accidente afectou o resultado da carreira. O accidente ocorreu xusto despois de que Piquet e Patrese cruzaran a liña de saída / chegada, Piquet intentou pasar a Patrese, tocáronse os dous coches e Patrese estrelouse con violencia volvendo a bater con Piquet, que rompera a suspensión traseira do seu Brabham antes da segunda colisión con Patrese. Os dous pilotos resultaron ilesos. A caixa de cambios de Patrese derramou aceite na pista o que eliminou a Niki Lauda e case a Teo Fabi e ao líder da carreira Michele Alboreto, o problema de Alboreto deu vantaxe a Alain Prost. Alboreto fixo unha carreira espectacular, e finalmente alcanzou a Prost, volvéu a pasar a Prost pero unha picada no seu pneumático traseiro esquerdo na curva onde Piquet e Patrese estrelaranse fixo que baixara ao cuarto lugar detrás de Andrea De Cesaris, Elio de Angelis e Prost, volveu a pasar aos seus compatriotas, pero non puido atrapar a Prost, cuxa distancia era demasiado grande para que Alboreto poides atrapalo nas voltas restantes.

Clasificación[editar | editar a fonte]

Cualificación[editar | editar a fonte]

Pos Piloto Construtor Q1 Q2 Diferenza
1 12 Ayrton Senna Lotus-Renault 1:21.631 1:20.450
2 5 Nigel Mansell Williams-Honda 1:22.560 1:20.536 +0.086
3 27 Italia Michele Alboreto Ferrari 1:22.630 1:20.563 +0.113
4 23 Eddie Cheever Alfa Romeo 1:22.755 1:20.729 +0.279
5 2 Francia Alain Prost McLaren-TAG 1:22.270 1:20.885 +0.435
6 18 Bélxica Thierry Boutsen Arrows-BMW 1:24.510 1:21.302 +0.852
7 6 Finlandia Keke Rosberg Williams-Honda 1:23.099 1:21.320 +0.870
8 25 Italia Andrea de Cesaris Ligier-Renault 1:22.992 1:21.347 +0.897
9 11 Italia Elio de Angelis Lotus-Renault 1:23.319 1:21.465 +1.015
10 16 Derek Warwick Renault 1:23.524 1:21.531 +1.081
11 17 Austria Gerhard Berger Arrows-BMW 1:24.293 1:21.665 +1.215
12 22 Italia Riccardo Patrese Alfa Romeo 1:22.145 1:21.813 +1.363
13 7 Nelson Piquet Brabham-BMW 1:23.548 1:21.817 +1.367
14 1 Austria Niki Lauda McLaren-TAG 1:22.897 1:21.907 +1.457
15 28 Stefan Johansson Ferrari 1:23.163 1:22.635 +2.185
16 26 Francia Jacques Laffite Ligier-Renault 1:26.681 1:22.888 +2.438
17 15 Francia Patrick Tambay Renault 1:24.473 1:22.912 +2.462
18 3 Martin Brundle Tyrrell-Ford 1:26.499 1:23.827 +3.377
19 30 Jonathan Palmer Zakspeed 1:41.564 1:23.840 +3.390
20 19 Italia Teo Fabi Toleman-Hart 1:26.243 1:23.965 +3.515
NSC 24 Italia Piercarlo Ghinzani Osella-Alfa Romeo 1:26.230 1:24.071 +3.621
NSC 4 Alemaña Stefan Bellof Tyrrell-Ford 1:26.214 1:24.236 +3.786
NSC 10 Francia Philippe Alliot RAM-Hart 1:28.026 1:24.763 +4.313
NSC 9 Alemaña Manfred Winkelhock RAM-Hart 1:26.102 1:24.764 +4.314
NSC 8 Francia François Hesnault Brabham-BMW 1:27.505 1:25.068 +4.618
NSC 29 Italia Pierluigi Martini Minardi-Motori Moderni 6:41.307 +5:20.857

Carreira[editar | editar a fonte]

Pos Piloto Construtor Voltas Tempo/Retirada Grella Puntos
1 2 Francia Alain Prost McLaren-TAG 78 1:51:58.034 5 9
2 27 Italia Michele Alboreto Ferrari 78 + 7.541 3 6
3 11 Italia Elio de Angelis Lotus-Renault 78 + 1:27.171 9 4
4 25 Italia Andrea de Cesaris Ligier-Renault 77 + 1 volta 8 3
5 16 Derek Warwick Renault 77 + 1 volta 10 2
6 26 Francia Jacques Laffite Ligier-Renault 77 + 1 volta 16 1
7 5 Nigel Mansell Williams-Honda 77 + 1 volta 2
8 6 Finlandia Keke Rosberg Williams-Honda 76 + 2 voltas 7
9 18 Bélxica Thierry Boutsen Arrows-BMW 76 + 2 voltas 6
10 3 Martin Brundle Tyrrell-Ford 74 + 4 voltas 18
11 30 Jonathan Palmer Zakspeed 74 + 4 voltas 19
Ret 1 Austria Niki Lauda McLaren-TAG 17 Trompo 14
Ret 22 Italia Riccardo Patrese Alfa Romeo 16 Accidente 12
Ret 7 Nelson Piquet Brabham-BMW 16 Accidente 13
Ret 19 Italia Teo Fabi Toleman-Hart 16 Turbo 20
Ret 12 Ayrton Senna Lotus-Renault 13 Motor 1
Ret 23 Eddie Cheever Alfa Romeo 10 Alternador 4
Ret 28 Stefan Johansson Ferrari 1 Accidente 15
Ret 17 Austria Gerhard Berger Arrows-BMW 0 Accidente 11
Ret 15 Francia Patrick Tambay Renault 0 Accidente 17
NSC 24 Italia Piercarlo Ghinzani Osella-Alfa Romeo
NSC 4 Alemaña Stefan Bellof Tyrrell-Ford
NSC 10 Francia Philippe Alliot RAM-Hart
NSC 9 Alemaña Manfred Winkelhock RAM-Hart
NSC 8 Francia François Hesnault Brabham-BMW
NSC 8 Italia Pierluigi Martini Minardi-Cosworth

Posicións logo da carreira[editar | editar a fonte]

  • Notas: Só están incluídos os cinco primeiros postos da clasificación.


Carreira anterior:
Gran Premio de San Marino de 1985
Campionato Mundial de Fórmula 1 da FIA
Temporada 1985
Carreira seguinte:
Gran Premio do Canadá de 1985
Carreira anterior:
Gran Premio de Mónaco de 1984
Gran Premio de Mónaco Carreira seguinte:
Gran Premio de Mónaco de 1986

Notas[editar | editar a fonte]

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]