Lisipo: Diferenzas entre revisións

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Contido eliminado Contido engadido
arranxiños
Liña 1: Liña 1:
{{Biografía}}
{{Biografía}}
'''Lisipo''' (en grego antigo: Λύσιππος) foi un escultor e arquitecto grego do [[Século -IV|século IV a.C]]., nado en Sición, [[Peloponeso]], cara ao 390 a. C. e finado polo 318 a. C. Xunto con Escopas e [[Praxíteles]], foi considerado un dos tres escultores máis grandes da etapa do clasicismo tardío da escultura grega, que serviu de transición ao [[período helenístico]].
'''Lysippos''' (/laɪˈsɪpɒs/; Grego: Λύσιππος{{lang-grc-gre|Λύσιππος}}) era un escultor {{lang-grc-gre|Λύσιππος}} do 4.º BC de século.<ref>Latinized ''Lysippus'' ({{IPAc-en}}) is less used today, even in English.</ref> Xunto con Scopas e [[Praxíteles|Praxiteles]], é considerado un dos tres escultores máis grandes da era [[Grecia antiga|grega Clásica]], traendo transición ao [[Período helenístico|Hellenistic período.]] Os problemas #enfrontarse o estudo de Lysippos debido á dificultade de identificar o seu estilo entre as copias que sobreviven. Non só ten un taller grande e un número grande de discípulos no seu círculo inmediato, mais alí é entendido a foi un mercado para replicas do seu traballo, fornecido desde fóra do seu círculo, ambos na súa vida e máis tarde no [[Arte helenística|Hellenistic]] e períodos [[Escultura da Roma antiga|Romanos.]]<ref>His son Euthyktates worked in his style, according to [//en.wikipedia.org/wiki/Pliny_the_Elder Pliny], and, in the next generation, Tysikrates produced sculpture scarcely to be distinguished from his. (''[//en.wikipedia.org/wiki/Natural_History_(Pliny) Natural History]'' xxxiv. 61-67).</ref><ref>The rediscovered ''Agias'', dedicated by Daochos at [//en.wikipedia.org/wiki/Delphi Delphi], was a contemporary [//en.wikipedia.org/wiki/Marble marble] copy of a bronze. The original was at [//en.wikipedia.org/wiki/Farsala Farsala] in [//en.wikipedia.org/wiki/Thessaly Thessaly].</ref> A ''Xuventude Vitoriosa'' ou Getty bronce, o cal resurfaced ao redor de 1972, foi asociado con el.


O estudo de Lisipo enfróntase ao problema da dificultade de identificación do seu estilo a partir das copias existentes pois, non só tiña un gran taller con moitos discípulos no seu círculo máis próximo<ref>Plinio na súa Historia Natural (XXXIV, 61-67) afirmou que seu fillo Eutiktates traballaba co seu estilo e, que na seguinte xeración, Tisicrates, creou esculturas que a penas se diferenciaban das de Lisipo.</ref> senón que tamén houbo unha forte demanda de copias e reproducións dos seus traballos, mesmo cando el vivía, fornecida dende fóra do seu círculo, e que se incrementou durante a época helenística e, despois, durante a época romana.<ref>O redescuberto ''[[Agias]]'' dedicado por Daocos en [[Delfos]], era unha copia contemporánea en mármol dun bronce, cuxa fonte orixinal estaba en Farsalia, en [[Tesalia]].</ref> A ''Xuventude Vitoriosa'', tamén chamada o ''bronce G''etty, descuberta contra 1972, sería un deses casos.
== Biografía ==

Nacido en Sicyon ao redor de 390 BC, Lysippos era un traballador en [[bronce]] na súa xuventude. se Ensinou a arte de escultura, máis tarde devindo cabeza da escola de [[Argos, Grecia|Argos]] e Sicyon. Segundo Plinio, produciu máis que 1,500 traballos, todo deles en bronce. Os comentaristas anotaron a súa graza e elegancia, e o ''symmetria'', ou equilibrio coherente, das súas figuras, o cal era máis fraco que o ideal representado por Polykleitos e con proporcionalmente cabezas máis pequenas, dándolles a impresión de altura máis grande. Era famoso para a súa atención aos detalles de eyelids e toenails.
== Traxectoria ==
Foi discípulo de Policleto e dende a súa mocidade traballo co bronce. Despois ensinou a arte de escultura, e chegou a ser director da escola de [[Argos, Grecia|Argos]] e Sición. Segundo [[Plinio o Vello|Plinio]], produciu máis que 1 500 traballos, todo deles en bronce. Os comentaristas anotaron a súa graza e elegancia, e o ''symmetria'', ou equilibrio coherente, das súas figuras, o cal era máis fraco que o ideal representado por Policleto e con proporcionalmente cabezas máis pequenas, dándolles a impresión de altura máis grande. Era famoso para a súa atención aos detalles de eyelids e toenails.


O seu alumno, Chares de Lindos, construíu o [[Coloso de Rodas|Coloso de Rhodes]], un das [[Sete marabillas do mundo|Sete Marabillas do Mundo Antigo.]] Cando estas cervas de estatua non existen hoxe, o debate continúa a respecto de se as súas seccións foron lanzadas en bronce ou picado de bronce puro.
O seu alumno, Chares de Lindos, construíu o [[Coloso de Rodas|Coloso de Rhodes]], un das [[Sete marabillas do mundo|Sete Marabillas do Mundo Antigo.]] Cando estas cervas de estatua non existen hoxe, o debate continúa a respecto de se as súas seccións foron lanzadas en bronce ou picado de bronce puro.
Liña 26: Liña 28:
: "Poño Terra baixo os meus pés; thyself, Zeus, posúe Olympus."<ref>Translation taken from W.R. Paton's Loeb edition, ''The Greek Anthology V'', Cambridge, Massachusetts 1918, p. 227.</ref>
: "Poño Terra baixo os meus pés; thyself, Zeus, posúe Olympus."<ref>Translation taken from W.R. Paton's Loeb edition, ''The Greek Anthology V'', Cambridge, Massachusetts 1918, p. 227.</ref>


[[Ficheiro:AlexandreTheGreat_Louvre.jpg|miniatura|''Hermes Azara'', unha copia Romana dun Alexander bust atopado en Tivoli, atribuído a Lysippos ([[Museo do Louvre|Louvre]])]]
Lysippos Foi abonado coa representación de stock dun inspirado, godlike Alexander con tousled o cabelo e os beizos separaron, ollando arriba.<ref>''The Search for Alexander'', a [//en.wikipedia.org/wiki/1976_in_literature 1976] exhibition catalogue, illustrates several examples and traces the development of the type.</ref> Un exemplo fino, unha copia Romana Imperial temperá atopado en [[Tívoli|Tivoli]], é conserved no [[Museo do Louvre|Louvre]].
Lysippos Foi abonado coa representación de stock dun inspirado, godlike Alexander con tousled o cabelo e os beizos separaron, ollando arriba.<ref>''The Search for Alexander'', a [//en.wikipedia.org/wiki/1976_in_literature 1976] exhibition catalogue, illustrates several examples and traces the development of the type.</ref> Un exemplo fino, unha copia Romana Imperial temperá atopado en [[Tívoli|Tivoli]], é conserved no [[Museo do Louvre|Louvre]].


Liña 36: Liña 37:
[[Categoría:Wikipedia:Páxinas con referencias sen título e con URL]]</ref>
[[Categoría:Wikipedia:Páxinas con referencias sen título e con URL]]</ref>


== A Xuventude Vitoriosa (Getty Bronce) ==
== A Xuventude Vitoriosa (ou Bronce Getty) ==
[[Ficheiro:L'atleta_di_Fano.jpg|miniatura|360x360px|O Getty ''Xuventude Vitoriosa''<ref>{{Cita libro|ISBN=0-89236-039-9}}Falta o <code style="color:inherit; border:inherit; padding:inherit;">&#x7C;title=</code> ([[Axuda:Erros nas referencias#citation missing title|Axuda]])
[[Ficheiro:L'atleta_di_Fano.jpg|miniatura|200x200px|A Xuventude Vitoriosa ou Bronce Getty<ref>{{Cita libro|ISBN=0-89236-039-9}}Falta o <code style="color:inherit; border:inherit; padding:inherit;">&#x7C;title=</code> ([[Axuda:Erros nas referencias#citation missing title|Axuda]])
[[Categoría:Wikipedia:Páxinas con referencias sen título]]</ref>]]
[[Categoría:Wikipedia:Páxinas con referencias sen título]]</ref>|alt=]]
En 1972, a ''Xuventude Vitoriosa'', Getty Bronce, ou ''Atleta di Fano'' a italianos, foi descuberto e no instando de Paul Getty, comprado polo Getty Museo. O bronce foi tirado do mar e reposto. Debido á cantidade de corrosion e a capa grosa de incrustation que coated a estatua cando foi atopado, podemos supor que era debaixo a auga para séculos. Isto é menos que sorprendente, cando a maioría das estatuas de bronce clásicas archeologists atopou foi pescado fóra do Mar mediterráneo. Non foi uncommon para un naufraxio para ocorrer con algo tan precioso como escultura en taboleiro. Sen calquera xeito de atopar ou recuperarlles, estas pezas ficaron para sentar no fondo do océano para séculos. O prexudicial corrosion pode ser tirado por limpar as superficies mechanically cun scalpel.<ref name=":0">{{cite book|title=The Getty Bronze|last=Frel|first=Jiří|publisher=The J Paul Getty Museum|year=1982|isbn=0-89236-039-9|location=California|pages=7–29}}</ref>
En 1972, a ''Xuventude Vitoriosa'', Getty Bronce, ou ''Atleta di Fano'' a italianos, foi descuberto e no instando de Paul Getty, comprado polo Getty Museo. O bronce foi tirado do mar e reposto. Debido á cantidade de corrosion e a capa grosa de incrustation que coated a estatua cando foi atopado, podemos supor que era debaixo a auga para séculos. Isto é menos que sorprendente, cando a maioría das estatuas de bronce clásicas archeologists atopou foi pescado fóra do Mar mediterráneo. Non foi uncommon para un naufraxio para ocorrer con algo tan precioso como escultura en taboleiro. Sen calquera xeito de atopar ou recuperarlles, estas pezas ficaron para sentar no fondo do océano para séculos. O prexudicial corrosion pode ser tirado por limpar as superficies mechanically cun scalpel.<ref name=":0">{{cite book|title=The Getty Bronze|last=Frel|first=Jiří|publisher=The J Paul Getty Museum|year=1982|isbn=0-89236-039-9|location=California|pages=7–29}}</ref>


Liña 46: Liña 47:
[[Categoría:Wikipedia:Páxinas con referencias sen título]]
[[Categoría:Wikipedia:Páxinas con referencias sen título]]
[[Categoría:Wikipedia:Páxinas con referencias sen título e con URL]]</ref>
[[Categoría:Wikipedia:Páxinas con referencias sen título e con URL]]</ref>

== Galería ==
<gallery>
Ficheiro:Apoxiomeno de Lisipo.JPG|Apoxiomeno
Ficheiro:Aristotle Altemps Inv8575.jpg|Busto de [[Aristóteles]] (copia romana en mármol do orixinal en bronce).
Ficheiro:Cabeza de Hércules Farnesio, Sevilla.jpg|Copia (Andrés Díaz, 1874) en xeso da cabeza de [[Hércules Farnesio]] do Glykón de [[Atenas]],ao mesmo tempo, copia romana, de principios do século III d.C., do orixinal en bronce de Lisipo (s. IV a.C.)
Ficheiro:Cabeza de Heracles (Museo del Prado E-56) 01.jpg|Cabeza de '''[[Hércules (mitoloxía)|Heracles]]'''. Obra romana esculpida en mármol entre 135 e 150 d.C., como copia dun orixinal grego atribuible a Lisipo
Ficheiro:Lysippos hermes03 pushkin.jpg|Hermes reposando. Copia dun orixinal de Lisipo
Ficheiro:Azara herm Louvre Ma436.jpg|O chamado "[[Hermes Azara]]": posible retrato de [[Alexandre o Grande|Alexandre Magno.]] Copia en mármol do século I ou II dun orixinal do século IV a.C. atribuído a Lisipo ([[Museo do Louvre]]).
</gallery>


== Notas ==
== Notas ==

Revisión como estaba o 25 de outubro de 2018 ás 17:17

Infotaula de personaLisipo

Editar o valor em Wikidata
Nome orixinal(grc) Λύσιππος Editar o valor em Wikidata
Biografía
Nacementoc. 390 a. C. Editar o valor em Wikidata
Sición, Grecia Editar o valor em Wikidata
Mortec. 300 a. C. Editar o valor em Wikidata (89/90 anos)
Datos persoais
País de nacionalidadeSición Editar o valor em Wikidata
Actividade
Ocupaciónescultor , broncista , arquitecto Editar o valor em Wikidata
Xénero artísticoRetrato Editar o valor em Wikidata
AlumnosCarés de Lindos (pt) Traducir e Eutiquides (pt) Traducir Editar o valor em Wikidata
LinguaGrego antigo Editar o valor em Wikidata
Obra
Obras destacables
Familia
FillosEutícrates, Daippos, Bedes Editar o valor em Wikidata

Lisipo (en grego antigo: Λύσιππος) foi un escultor e arquitecto grego do século IV a.C., nado en Sición, Peloponeso, cara ao 390 a. C. e finado polo 318 a. C. Xunto con Escopas e Praxíteles, foi considerado un dos tres escultores máis grandes da etapa do clasicismo tardío da escultura grega, que serviu de transición ao período helenístico.

O estudo de Lisipo enfróntase ao problema da dificultade de identificación do seu estilo a partir das copias existentes pois, non só tiña un gran taller con moitos discípulos no seu círculo máis próximo[1] senón que tamén houbo unha forte demanda de copias e reproducións dos seus traballos, mesmo cando el vivía, fornecida dende fóra do seu círculo, e que se incrementou durante a época helenística e, despois, durante a época romana.[2] A Xuventude Vitoriosa, tamén chamada o bronce Getty, descuberta contra 1972, sería un deses casos.

Traxectoria

Foi discípulo de Policleto e dende a súa mocidade traballo co bronce. Despois ensinou a arte de escultura, e chegou a ser director da escola de Argos e Sición. Segundo Plinio, produciu máis que 1 500 traballos, todo deles en bronce. Os comentaristas anotaron a súa graza e elegancia, e o symmetria, ou equilibrio coherente, das súas figuras, o cal era máis fraco que o ideal representado por Policleto e con proporcionalmente cabezas máis pequenas, dándolles a impresión de altura máis grande. Era famoso para a súa atención aos detalles de eyelids e toenails.

O seu alumno, Chares de Lindos, construíu o Coloso de Rhodes, un das Sete Marabillas do Mundo Antigo. Cando estas cervas de estatua non existen hoxe, o debate continúa a respecto de se as súas seccións foron lanzadas en bronce ou picado de bronce puro.

Hermes de Atalante, unha copia de mármore Romana dun bronce perdido atribuíu a Lysippos (Nacional Archaeological Museo de Atenas)

Carreira e legado

Lysippos Era sucesor en reputación contemporánea ao escultor famoso Polykleitos. Entre os traballos atribuíron a el é o tan-Cabalos chamados de Santo Mark, Eros Stringing o Inclinar (do cal varias copias existen, o mellor no Museo británico), Agias (sabido pola copia de mármore atopada e preservado en Delphi), o Aceite similar Pourer (Dresden e Múnic), o Farnese Hercules (cal era orixinalmente colocado nos Baños de Caracalla, a pesar de que as mentiras de copia de mármore sobreviventes no Nápoles Nacional Archaeological Museo) e Apoxyomenos (ou O Scraper, sabido desde unha copia de mármore Romana nos Museos de Vaticano). Lysippos Era tamén famoso para as súas esculturas de bronce de Zeus e Herakles. A versión restante única dun tal estatua é unha copia Romana do Weary Herakles (Farnese Hercules), por Glykon, coa musculatura pesada típica de terceira Roma de século temperá.[3]

Lisipo e Alexandre

Durante a súa vida, Lysippos era escultor persoal a Alexandre o Grande; de feito, era o artista único quen o conqueror viu cabido para representarlle.[4] Un epigram por Posidippus, anteriormente só sabido desde a Antoloxía de Planudes (APl 119), mais tamén atopado no recentemente descubriu Milán Papyrus (65 Austin-Bastianini), toma como a súa inspiración un retrato de bronce de Alexander:

Lysippus, escultor de Sicyon, bold man,
Astuto craftsman, o lume é na ollada do bronce,
Cal fixeches na forma de Alexander. En ningún xeito pode un culpa
Os @Persian: o gando pode ser perdoado para voar antes dun león.[5]

E de xeito semellante, un epigram por Asclepiades (APl 120):

Lysippus modelled Alexander está ousando e a súa forma enteira.
#Can grande é o poder deste bronce! O brazen rei
Parece para ser gazing en Zeus e aproximadamente para dicir:
"Poño Terra baixo os meus pés; thyself, Zeus, posúe Olympus."[6]

Lysippos Foi abonado coa representación de stock dun inspirado, godlike Alexander con tousled o cabelo e os beizos separaron, ollando arriba.[7] Un exemplo fino, unha copia Romana Imperial temperá atopado en Tivoli, é conserved no Louvre.

Descubrimento de estatua orixinal posíbel de Alexander

En 26 febreiro 2010, as autoridades gregas arrestaron dous homes atopados en posesión ilegal de varias antigüidades, incluíndo unha estatua de bronce de Alexander, o cal é posibelmente un traballo de Lysippos. Se confirmado, isto faríao o primeiro traballo orixinal de Lysippos nunca descubriu. A estatua actualmente está sendo examinada no laboratorio do Archaeological Museo de Tesalónica, o cal é esperado para confirmar ou negar o seu authenticity.[8][9]

A Xuventude Vitoriosa (ou Bronce Getty)

A Xuventude Vitoriosa ou Bronce Getty[10]

En 1972, a Xuventude Vitoriosa, Getty Bronce, ou Atleta di Fano a italianos, foi descuberto e no instando de Paul Getty, comprado polo Getty Museo. O bronce foi tirado do mar e reposto. Debido á cantidade de corrosion e a capa grosa de incrustation que coated a estatua cando foi atopado, podemos supor que era debaixo a auga para séculos. Isto é menos que sorprendente, cando a maioría das estatuas de bronce clásicas archeologists atopou foi pescado fóra do Mar mediterráneo. Non foi uncommon para un naufraxio para ocorrer con algo tan precioso como escultura en taboleiro. Sen calquera xeito de atopar ou recuperarlles, estas pezas ficaron para sentar no fondo do océano para séculos. O prexudicial corrosion pode ser tirado por limpar as superficies mechanically cun scalpel.[11]

O Getty o bronce é crido por algúns para ser Lysippos traballo, ou polo menos unha copia, porque o detalle nel é constante co seu estilo de traballo e o seu canon de proporcións. Lysippos o traballo é descrito por fontes antigas como naturalista con slender e a miúdo lengthened proporcións, a miúdo con características faciais esaxeradas.[12] Aqueles descrito nos traballos de Lysippos tivo cabezas máis pequenas que aqueles de o seu mentor Polykleitos porque utilizou un un a oito escala para a cabeza e a altura total do corpo.[13]

Galería

Notas

  1. Plinio na súa Historia Natural (XXXIV, 61-67) afirmou que seu fillo Eutiktates traballaba co seu estilo e, que na seguinte xeración, Tisicrates, creou esculturas que a penas se diferenciaban das de Lisipo.
  2. O redescuberto Agias dedicado por Daocos en Delfos, era unha copia contemporánea en mármol dun bronce, cuxa fonte orixinal estaba en Farsalia, en Tesalia.
  3. Stokstad, Marilyn. Art History: Ancient Art. Prentice Hall, 2011.
  4. Plutarch, Life of Alexander, iv
  5. Translation taken from C. Austin and G. Bastianini, Posidippi Pellaei quae supersunt omnia, Milan 2002, p. 89.
  6. Translation taken from W.R. Paton's Loeb edition, The Greek Anthology V, Cambridge, Massachusetts 1918, p. 227.
  7. The Search for Alexander, a 1976 exhibition catalogue, illustrates several examples and traces the development of the type.
  8. http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=1111501&lngDtrID=253.  Falta o |title= (Axuda)Falta o |title= (Axuda)
  9. http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11424&subid=2&pubid=10469011.  Falta o |title= (Axuda)Falta o |title= (Axuda)
  10. . ISBN 0-89236-039-9.  Falta o |title= (Axuda)Falta o |title= (Axuda)
  11. Frel, Jiří (1982). The Getty Bronze. California: The J Paul Getty Museum. pp. 7–29. ISBN 0-89236-039-9. 
  12. http://www.visual-arts-cork.com/sculpture/lysippos.htm.  Falta o |title= (Axuda)Falta o |title= (Axuda)
  13. http://www.culturenet.hr/default.aspx?id=23638.  Falta o |title= (Axuda)Falta o |title= (Axuda)

Véxase tamén

Bibliografía

  • Gardner, P. 1905. ‘O Apoxymenos de Lysippos', JHS 25:234-59.
  • Serwint, N. 1996. ‘Lysippos', no Dicionario de Arte vol. 19: 852–54.
  • Stewart, Un.F. 1983. ‘Lysippos E Hellenistic escultura', AJA 87:262.
  • Vermeule, C.C. 1975. ‘O weary Herakles de Lysippos', AJA 79:323–32.

Ligazóns externas