Ramiro III

Coñecido como Ramiro III de León (961 - Astorga, 985), foi rei de Galicia entre os anos (966-984) exercendo o seu poder desde a cidade de León, polo que é recoñecido tamén como rei de León habitualmente.

Oríxes familiares

Fillo de Sancho I de Galicia e da súa esposa Teresa Ansúrez. Sucedeu a seu pai con tan só cinco anos de idade.

A rexencia do reino quedou entón nas mans da súa tía, a monxa Elvira de León, e a súa propia nai, que á morte do seu esposo tamén se retirou a un mosteiro. Grazas a isto Ramiro III sempre contou co apoio do clero do reino.

Vida política

Como rei ratificou o tratado de paz co califa de Abd al-Rahman IIICórdoba Alhakén II. Enfrontouse coas tropas normandas que invadiran as costas galegas, acabando coa vida do bispo compostelán Sisnando. En 976, tras a chegada ao poder do califa Hixem II, conclúe o período de paz cos musulmáns, polo que tropas andalusís, comandadas polo visir Almanzor, devastarán o norte peninsular.

Ramiro III tentou instaurar unha monarquía absolutista, cousa que acentuou as tendencias centrífugas de Castela e Galiza a respeito de León. Isto, unido ás constantes derrotas ante os musulmáns (San Esteban de Gormaz, 976; toma de Zamora en 981), provocou que a nobreza se revirase contra do monarca, proclamando rei, en Compostela, ao seu curmán Vermudo II de León, fillo bastardo de Ordoño III de León. Coñecido este feito, Ramiro tentou vencer ao seu rival ao que atacou perto de Monterroso, en portela de Areas, sen lograr vencelo, aínda que sen sair derrotado. Retirado a Astorga, alí faleceu.

Matrimonio e descendencia

No 979 casou con Sancha de Saldaña, filla de Gómez, conde de Saldaña. Deste matrimonio naceu o infante Ordoño Ramírez, casado con Cristina de León, filla de Vermudo II.

Reino de León
Segue a: Sancho I de León	Ramiro III (966-984)	Precede a: {{{DESPOIS}}}
	Astur-Leonesa