Lista de reis suevos

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Mapa político do Suroeste europeo arredor entre os anos 550-600 d. C. onde se reflicten tres diferentes territorios, a Galicia (Gallaecia), gobernada polos reis suevos, e a España (Hispania) e Septimania gobernada polos reis visigodos.
Hermerico, primeiro rei suevo, no Corpus Pelagianum.

A primeira persoa en asumir o título de rei en Galicia foi o monarca suevo Hermerico, quen conseguiu do Imperio Romano de Occidente no ano 409 o goberno da provincia romana de Gallaecia, facendo dela o seu novo reino. A súa dinastía instaura primeiramente un reino suevo en canto que a monarquía e a elite detentadora do poder eran suevas. Porén, durante o século V d. C., o entendemento coa poboación galaica e a adopción do catolicismo romano consolidan finalmente un reino de Galicia. Así o pon de relevo nesa centuria o papa León I ao denominalo Galliciae Regno[1], e o mesmo fai o erudito franco Gregorio de Tours xa a finais do século VI, quen o chama Galliciense Regnum[2].

Na obra de Gregorio de Tours preséntase a Carriarico[3], Miro[4], Eurico[5] e Andeca[6] como monarcas galegos, e do mesmo xeito actúa a crónica de Fredegario (ca. 650) con Miro[7], as actas do concilio de Lugo (569) con Teodomiro[8][9], e o bispo Xoán Biclarense († ca. 621) quen sinala a Andeca como monarca do reino suevo de Galicia[10].

Lista de reis suevos en Galiza[editar | editar a fonte]

Liña temporal dos reis suevos.
O rei Ariamiro (ou Teodomiro) xunto aos bispos André, Lucrecio e Martiño no Codex Vigilanus.
O rei Miro con Martiño de Dumio en De virtutibus quattuor.

Primeira liñaxe real (409-456)[editar | editar a fonte]

Rei Data Notas
Hermerico 409-438
Requila 438-448 asociado ao trono en 438 polo seu pai Hermerico. Rei único a partir do 441[11]
Requiario 448-456 Derrotado polo rei visigodo Teodorico II

Reis durante a Guerra Civil Sueva (456-469)[editar | editar a fonte]

Rei Data Notas
Frantán 456-457 Reinou na parte norte.
Aguiúlfo 456-457 Enviado polo rei visigodo, desertou e fíxose recoñecer por unha parte dos suevos[12][13] (no sur).

Posteriormente, foi polos visigodos de Teodorico II.[14]

Maldras 457-460 A elección de Maldras non foi recoñecida por tódolos suevos[15][16] polo que é probable que fose elixido pola facción que apoiara a Aguiúlfo.[17]
Frumario 460-464
Requimundo 459-463 457-?: ¿Requimundo o Remismundo?. Non está claro se foron dúas persoas ou unha soa.

A crónica de Hidacio dá a entender que é o mesmo personaxe.[18] De acordo con isto existe a hipótese de que puido cambia-lo nome a Remismundo, nome de orixe goda, coma un acto de submisión ao rei visigodo.[19]

Remismundo 459-469 Reunifica o reino no 463. Os estudosos que non recoñecen que Requimundo e Remismundo fosen a mesma persoa, indican que foi proposto polos visigodos trala morte de Frumario e recoñecido rei por tódolos suevos.[20][21]

Período Escuro (469-550)[editar | editar a fonte]

Rei Data Notas
Hermenerico Aínda que se coñecen os nomes de Veremundo e Teodemundo, o seu carácter histórico é dubidoso.[22] Outras crónicas menos fidedignas e posteriores mencionan varios reis baixo os nomes de Hermenerico II, Riciliano e Requiario II.[23]
Veremundo
Teodemundo

Período final da monarquía sueva (550-585)[editar | editar a fonte]

Rei Data Notas
Carriarico 550-559
Teodomiro 559-570
Miro 570-583 ou Mirón[11]
Eborico 583-584 ou Eurico

Fin da monarquía sueva[editar | editar a fonte]

Rei Data Notas
Andeca 584-585 Caudillo que se opuxo a Leovixildo e foi derrotado por este[11] cando no 585 intervén en Galicia co pretexto de destronalo e repoñer no trono a Eborico.

Porén, unha vez instalado coas súas tropas, Leovixildo usurpa o trono, marcando a fin do goberno e da monarquía sueva no reino de Galicia

Malarico 585 Trala conquista visigoda é recoñecido rei por unha parte dos suevos.[22]

Notas[editar | editar a fonte]

  1. ↑ León I (447). De haeresi et historia Priscillianistarum (en latín). Arquivado dende o orixinal o 04 de xaneiro de 2021. Consultado o 08 de marzo de 2021. (…) et Bracarensibus synodis in Galliciae regnis apostolicae sedis decreto habitis” “(…) ad alia concilia in Galliciae regno 
  2. ↑ de Tours, Gregorio. Historia Francorum VI. p. 43. Galliciensim regnum 
  3. ↑ de Tours, Gregorio. Libri de virtutibus sancti Martini episcopi I. Chararici cuiusdam regis Galliciae filius graviter aegrotabat 
  4. ↑ de Tours, Gregorio. Historia Francorum V. p. 41. Mirus rex Galliciensis", "Mironis Galliciensis regis 
  5. ↑ de Tours, Gregorio. Historia Francorum VI. p. 43. Eurichus (...), regnum Galliciensim suscepit 
  6. ↑ de Tours, Gregorio. Historia Francorum 6. p. 43. Audica, (...) Galliciensim regnum obtenuit. 
  7. ↑ ., Fredegarius. Chrónicon III. p. 116. Mironis regis Galliciae 
  8. ↑ Tejada y Ramiro, Juan, ed. (1855). Actas concilio de Lugo (Colección de cánones y de todos los concilios de la Iglesia de Espana ed.). p. 654. ego Theodomirus rex cognomento et Mirus, Galleciae totius provinciae rex 
  9. ↑ de Gembloux, Sigeberto. "XIX". De scriptoribus ecclesiasticis. Theudomirum [al. Mironem] regem Galliciae 
  10. ↑ Biclarensis, Iohannes (584). Chronicon. Audeca in Gallaecia Suevorum regnum 
  11. ↑ 11,0 11,1 11,2 Costa, Ricardo. "Cronologia da Península Ibérica (379-1500)". ricardocosta.com. Consultado o 3-9-2019. 
  12. ↑ Díaz Martínez (2007), pp. 291-292
  13. ↑ Díaz Martínez (2007), pp. 298-299
  14. ↑ Valverde Castro (2000), pp. 56-57
  15. ↑ Sayas & Abad (2013), p. 264
  16. ↑ Arce (2013), p. 132
  17. ↑ Díaz Martínez (2007), p. 299
  18. ↑ Díaz Martínez (2007), pp. 300-301
  19. ↑ Díaz Martínez (2011), p. 94
  20. ↑ Sayas & Abad (2013), p. 267
  21. ↑ Arce (2013), p. 133
  22. ↑ 22,0 22,1 Díaz Martínez (2011), p. 293
  23. ↑ Arias (2011), pp. 105-106

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Bibliografía[editar | editar a fonte]

  • Arce, Javier (2013). Bárbaros y romanos en Hispania: (400-507 A.D.) (en castelán). Madrid: Marcial Pons Historia. ISBN 9788415817048. 
  • Díaz Martínez, Pablo C. (2007). Hispania tardoantigua y visigoda (en castelán). Madrid: Akal. ISBN 9788470904820. 
  • López Carreira, Anselmo; Fernández Cal, Tucho (2003). Os reis de Galicia. Vigo: A Nosa Terra. ISBN 84-96203-27-1. 
  • Sayas Abengochea, Juan José; Abad Varela, Manuel (2013). Historia antigua de la península ibérica. Época tardoimperial y visigoda (en castelán) II. Madrid: Editorial UNED. ISBN 9788436265347. 
  • Valverde Castro, María R. (2000). Ideología, simbolismo y ejercicio del poder real en la monarquía visigoda: un proceso de cambio (en castelán). Salamanca: Universidade de Salamanca. ISBN 9788478009404. 

Outros artigos[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]

Traído desde «https://gl.wikipedia.org/w/index.php?title=Lista_de_reis_suevos&oldid=6207595»