Electronic Arts
Este artigo precisa de máis fontes ou referencias que aparezan nunha publicación acreditada que poidan verificar o seu contido, como libros ou outras publicacións especializadas no tema. Por favor, axude mellorando este artigo. (Desde xuño de 2015.) |
Electronic Arts | |
---|---|
Tipo | distribuidora de videoxogos e empresa de capital aberto |
Data de fundación | 28 de maio de 1982 |
Fundador(es) | Trip Hawkins |
Presidente/a | Andrew Wilson (en) (2021-) |
Director/a | Andrew Wilson |
Nº de empregados | 11.000 (2021) |
Organización subsidiaria | PopCap Games, Softcannon, Crystal Dynamics, EA Sports, Electronic Arts K.K., Respawn Entertainment, EA Digital Illusions CE, EA Studios Japan, EA Bright Light, Bullfrog Productions, Maxis, Criterion Games e Glu Mobile |
Sede | Redwood Shores |
País | Estados Unidos de América |
Na rede | |
https://www.ea.com e https://help.ea.com/ | |
[ editar datos en Wikidata ] |
Electronic Arts, Inc. (abreviada EA) é unha empresa estadounidense desenvolvedora e distribuidora de videoxogos para computador e videoconsolas fundada por Trip Hawkins. É a primeira no sector chamada third party, é dicir licenciataria para producir xogos en videoconsolas de terceiras empresas. As súas oficinas centrais están en Redwood City (California). Ten estudos en varias cidades dos Estados Unidos, no Canadá, o Xapón e Inglaterra. Posúe diversas subsidiarias, como EA Sports, encargada dos simuladores deportivos, EA Games para os demais xogos, e subsidiarias adquiridas durante o tempo como Maxis, entre outras. Electronics Arts tamén posúe a maior distribución do mundo neste sector, con oficinas en países como o Brasil, Polonia, a República Checa e o Xapón.
Historia[editar | editar a fonte]
Fundada en 1982 como produtora de xogos para PC, decidiuse especializar neste sector con xogos apropiados para devandito soporte, como os xéneros de estratexias e militar. A principios dos 90 empezou a producir simuladores deportivos de forma masiva e decidiu producir para consola, sendo Sega Mega Drive e Super Nintendo as plataformas onde a compañía sacou máis xogos a mediados dos 90. Os ingresos da compañía incrementáronse vertixinosamente debido a unha campaña agresiva publicitaria e o uso de licenzas, por exemplo en 1994 sacou a FIFA International Soccer, o primeiro simulador deportivo con nomes reais dos xogadores e de indumentarias de equipo, o que lle deu moita popularidade e unha saga interminable que desterrou o resto de competidores se exceptuamos as sagas de Pro Evolution Soccer de Konami.
Na segunda metade da década dos 90, empezou a producir moitos xogos de deportes, carreiras de estratexias para a Sony Play Station, para a Panasonic 3DO e apoiou ademais, algo máis timidamente, a Nintendo 64 e a Sega Saturn. Sorprendentemente non sacou ningún xogo para Dreamcast (antes apoiaba activamente a todas as consolas de Sega). Na nova xeración de principio do século XXI decidiu EA apoiar a todas as plataformas: Xbox, PlayStation 2 e GameCube, sen deixar de lado ao PC. Esta inmensa produción para as consolas caseiras contrasta co escaso lanzamento para as portátiles e moitos menos para máquinas de Arcade, en toda a historia da compañía.
En 1997 adquiren Maxis, un estudo de desenvolvemento liderado por Will Wright e creadores da franquía SimCity. Tras adquirir o estudo redeseñan SimCity 3000 logrando un grande éxito en vendas. Un ano despois Maxis crea Os Sims e as súas sete expansións, o seu produto estrela e considerado o videoxogo de PC máis vendido de todos os tempos. En 2004, tras a mudanza de Maxis á sede central de EA en Redwood City, lanzan Os Sims 2.
En 2005 conseguiu a licenza exclusiva da NFL do fútbol norteamericano, tentou o mesmo coa liga de baloncesto NBA, pero esta vez sen éxito; comprou varias compañías do sector como o grupo de programación de Criterion e intentou comprar a Ubisoft, a maior de Europa e unha das maiores do mundo, non logrado polas negativas dos seus donos.
En 2009 compraron unha pequena empresa de xogos coñecida como Playfish, co seu xogo máis popular Pet Society e pechou dous xogos: Hotel city e Restaurant city, causando revoltas polos xogadores destes. En 2011 creou Sims Social, un xogo que chegou ao top 5 dos xogos de Facebook, e despois anunciou a creación de Simcity Social como unha competencia para o coñecido xogo de CityVille. Ambos os xogos, á vez que Petsociety, pecharon o 14 de xuño do 2013, o cal causou unha revolta entre os xogadores de Facebook, e creouse un slogan co nome de EA kill games (EA mata xogos) que viaxou arredor do mundo.
En xullo de 2011 anunciouse desde a compañía a compra da empresa PopCap Games a cal é un desenvolvedor de xogos para dispositivos móbiles, tabletas, computadoras e sitios web polo valor de 650 millóns de dólares e 100 millóns máis para os directivos de PopCap. A recoñecida empresa xa creara títulos como Plants vs. Zombies, Zuma e Bejeweled.[1][2]
Estrutura[editar | editar a fonte]
Todas as marcas e estudos de EA son supervisados polo Director Executivo John Riccitiello, quen ten este cargo desde 2007. Moitos atribuíron o éxito de Riccitiello en EA á súa paixón como gamer.[3]
As seguintes son as marcas de Electronic Arts, cos estudos que caen baixo cada marca:[4]
EA Games[editar | editar a fonte]
Contén o número máis grande de estudos e equipos de desenvolvemento. Esta é responsable dos xogos de aventura-acción, rol, carreiras e combate, publicados baixo a marca de Electronic Arts. Ademais dos xogos tradicionais, EA Games tamén desenvolve mmorpgs. Frank Gibeau atópase á cabeza de EA Games.
- Visceral Games (anteriormente EA Redwood Shores)
- EA Los Angeles (anteriormente Westwood Studios)
- EA Montreal
- BioWare Edmonton
- BioWare Austin
- BioWare Montreal
- BioWare Mythic (anteriormente Mythic Entertainment)
- BioWare Victory (anteriormente Victory Games)
- EA Digital Illusions CE (anteriormente Digital Illusions Creative Entertainment, DI)
- EA Black Box (anteriormente Black Box Games)
- EA Phenomic
- Criterion Games
EA Sports[editar | editar a fonte]
Encárgase de publicar todos os títulos de EA baseados en deportes, xa sexan casuais, realistas ou libres, incluíndo as series de FIFA, Madden NFL, Cricket, Tiger Woods PGA Tour e NBA Live, entre outras. Andrew Wilson está á cabeza de EA Sports.
- EA Tiburon (Florida)
- EA Canada (Burnaby)
- EA-NC (North Carolina)
EA Maxis[editar | editar a fonte]
Crea e publica xogos casuais para xogadores serios e non tradicionais. Entre estes títulos atópase a serie dos Sims, SimCity e o desenvolvemento e mercadeo de xogos de simulación de vida e comunidades en liña. A división está encabezada por Lucy Bradshaw.[5][6]
- Maxis Emeryville
- The Sims Studio (Redwood Shores)
- The Sims Studio (Salt Lake)
- EA Hasbro
- Casual Studios
EA Interactive[editar | editar a fonte]
Inclúe o servizo en liña Pogo.com, Playfish e EA Mobile. O seu director é Barry Cottle.[7]
Críticas[editar | editar a fonte]
Recentes promocións[editar | editar a fonte]
Recentemente EA Games lanzou unha promoción pola cal, ao comprar unha lata de Drpepper, pódese atopar un código que ao ingresalo na páxina http://www.drpepper.com/promotions/ Arquivado 30 de xaneiro de 2010 en Wayback Machine. permite descargar un parche o cal instala 14 novas partes robóticas para o creador de criaturas de Spore. Con todo, só é válida a promoción nos Estados Unidos, polo cal, usuarios de Spore que non vivan neste país non poderían conseguir as 14 partes. Lanzouse para a súa descarga o parche non oficial 1.06 que instala esta partes pero, a diferenza da promoción, as creacións robóticas feitas con este parche 1.06 non se poden subir á Sporepedia. Moitos usuarios expresaron o seu descontento con creacións que aluden ao malo que é este parche xa que carece de orixinalidade nas 14 partes, dicindo que parecen mais tubos oxidados e partes robóticas de lata no canto de verdadeiras partes de robots.
Por outra banda este parche, ao ser instalado antes da expansión Aventuras Galácticas, pode provocar o fallo do xogo, polo que se se quere instalar Aventuras galácticas primeiro é necesario desinstalar Spore, reinstalalo e instalar a expansión, para despois instalar o parche da promoción ou o 1.06.
Varios xogadores descubriron que o parche non oficial 1.06 contén un arquivo chamado BP2.Package o cal é o que contén as partes. Este arquivo pódese extraer e instalar coma se fose un mod sen necesidade de actualizar o xogo, pero sen poder subir á Sporepedia.
Baneo de xogadores[editar | editar a fonte]
No seu foro oficial de Spore, chegaron a ameazar con expulsar aos membros que comentasen e expresásense sobre o seu novo sistema de seguridade DRM, chamado SecuROM que limita o número de veces que pode o comprador instalar o produto.[8] Isto ocasiona que os xogadores teñan que adquirir unha licenza de novo xa que a que pagaron, coa que usan o foro, é invalidada.
Playfish[editar | editar a fonte]
En novembro de 2009 EA anunciou a compra de Playfish, unha marca inglesa de xogos sociais.[9] Desde ese momento a popularidade de Playfish caeu por que EA empezou a eliminar xogos como Minigolf Party e Quiztastic no 2010, no ano seguinte repetiuse con máis xogos, como Who Has The Biggest Brain, Word Challenge, Bowling Buddies, Geo Challenge, Hotel City, My Empire, Pirates Ahoy! e Country Story.[10][10] No 2012, continúa o seu decrecemento de xogos, despareciendo Monopoly Millionaires, World Series Superstars, Pet Society Vacation (iOS), Restaurant City e Restaurant City: Gourmet Edition (iOS).[10] O 2013 marcará o final da marca, pois case todos os xogos que quedaban foron eliminados: Crazy Planets, EA Sports FIFA Superstars, The Sims Social, NHL Superstars, RISK: Factions, SimCity Social e Pet Society.[11] O único que xogo que seguía en pé, Madden NFL 13 Social, pechou o 2 de setembro do 2013, e quedando como o último xogo de Playfish.[10]
Isto desatou gran furia de parte dos usuarios que afacían xogar estes xogos, facendo peticións en Internet, insultando a EA ou negándose a adquirir produtos da marca.
Campaña contra Wii U[editar | editar a fonte]
No E3 de 2011, EA anunciou un acordo con Nintendo en axudarlles co Online de Wii U e apoiala ao máximo.[12] Pero nunha reunión de 2012 na que estivo presente John Riccitiello, Nintendo agradeceulles o uso do Online e EA quixo ir máis lonxe, engadindo funcións para Teléfonos intelixentes e Tablets, pero cunha condición, que a eShop de Wii U fóra integrante de Origin.[13] Isto tería dúas consecuencias negativas. A primeira era que se os DLC nunha consola estaban a 5 dólares nunha consola, en Wii U custaría o dobre ou triplo sen que Nintendo teña voz e voto. A segunda era que poderían darlle peores códigos de descarga a xogos da competencia, como Call Of Duty. Nintendo rexeitou a oferta, e EA decidiu deixar só catro xogos (tres para o resto do mundo) entre os que estaban Mass Effect 3, Madden NFL 13, Fifa 13 (que era o 12 con algunhas modificacións) e Need For Speed Most Wanted. Ao sacar o último xogo, EA dixo que non faría máis xogos para Wii U.[14][15] Unha das mentiras máis delatadas era que Wii U non podía Frostbite 3, pero foi fácil de desmentir xa que Wii U podía correr CryEngine 3. Iso débese a que Crysis 3 estaba a funcionar en Wii U, pero foi cancelado por EA sen razón aparente.[16]
En 2014 houbo dous ataques. Un no que dicían que Nintendo era para nenos e eles non facían xogos para nenos cando os hai precisamente xogando aos seus xogos.[17] Ao día seguinte, Peter Moore tivo que desculparse polo causado.[18] O 1 de abril, aproveitando o April's Fools, publicaron uns tweets de que Wii U corría Frostbite 3 con Mario e Zelda e era a máis potente da Xeración 4 , e tamén ás poucas horas, borraron os Tweets, pero foron interceptados por usuarios de Kotaku, e Peter Moore tivo que desculparse.[19] Actualmente segue sen haber resposta de EA de se volve con Wii U ou non, ou probablemente estean toda a xeración ausente na consola de sobremesa de Nintendo. Este balbordo causou o odio dos fans de Nintendo á compañía e mesmo se negaron a comprar máis xogos da compañía mesmo se saían noutras plataformas.
Sedes[editar | editar a fonte]
Actuais[editar | editar a fonte]
- EA España en Alcaracejos, España.
- EA Mobile India, Hyderabad.
- Criterion Software en Guildford, Reino Unido
- Dixital Illusions CE en Estocolmo, Suecia
- EA Black Box en Vancouver, Columbia Británica
- EA Canada en Burnaby, Columbia Británica
- EA China en Xangai, China
- EA Los Angeles nos Ánxeles (California)
- EA Mobile
- EA Montreal en Montreal, Québec
- EA Casual Entertainment
- EA Mythic en Fairfax, Virginia
- EA Korea en Seoul, Corea do sur
- EA Byrnest en Mount Sinai, Nova York
- Visceral Games en Redwood City, California (Previmante EA Redwood Shores)
- EA Singapura
- EA UK Guildford, Surrey
- Maxis en Emeryville, California
- EA Phenomic en Ingelheim, Germany
- EA Quenlla en Maitland, Florida
- EA Salt Lake en Bountiful, Utah (Previamente Headgate Studios)
- EIS (Estudo de Integración Europea) en Madrid, España
- EA Mobile Romania Bucharest
- BioWare Corp. en Edmonton, Alberta, Canadá e Austin, Texas (A partir de xaneiro de 2008)
- Pandemic Studios nos Ánxeles e en Brisbane, en xaneiro de 2008.
Previos[editar | editar a fonte]
- Orixinal HQ en San Mateo, California – trasladado a Redwood City en 1998
- Origin Systems en Austin, Texas – adquirido en 1992, pechado no 2004
- Bullfrog Productions en Surrey, Inglaterra – adquirido en 1995, pechado no 2001
- EA Baltimore en Baltimore, Maryland – establecido en 1996 como parte de Origin, pechado no 2000
- EA Seattle en Seattle, Washington – previamente Manley & Asociados, adquirido en 1996, pechado no 2002
- Maxis en Walnut Creek, California – adquirido en 1997, trasladado no 2004 a Redwood City
- Westwood Studios nas Veigas, Nevada – adquirido en 1998, declarado en bancarrota o 2003
- EA Pacific (Coñecido como Westwood Pacific) en Irvine (California) – Previamente parte de Virgin Interactive, pechado no 2003
- Kesmai (Coñecido como GameStorm); adquirido en 1999, pechado no 2001.
- DI Canadá en Londres, Ontario. Adquirido xunto con Di, pechado horas despois
- EA Japan en Toquio, no Xapón –
- EA UK en Chertsey, no Reino Unido
- EA Chicago en Chicago, Illinois. Pechado o 6 de novembro de 2007.Press Release
Xogos[editar | editar a fonte]
Lanzamento en 2013[editar | editar a fonte]
- Ultima Forever: Quest for the Avatar (iOS)
- Plants vs. Zombies 2: It's About Time (iOS)
- Fightback (iOS)
- NCAA Football 14 (PlayStation 3, Xbox 360)
- Madden NFL 25 (PlayStation 3, Xbox 360, PlayStation 4, Xbox One)
- NHL 14 (PlayStation 3, Xbox 360)
- FIFA 14 (PlayStation 3, PlayStation 4, Xbox 360, Xbox One)
- NBA Live 14 (PlayStation 4, Xbox One)
- Peggle 2 (iOS)
- The Sims 3: Into the Future (Microsoft Windows, VOS X)
- Battlefield 4 (Microsoft Windows, PlayStation 3, PlayStation 4, Xbox 360, Xbox One)
- Need for Speed: Rivals (Microsoft Windows, PlayStation 3, PlayStation 4, Xbox 360, Xbox One)
- Command & Conquer (Microsoft Windows)
Lanzamento en 2014[editar | editar a fonte]
- Titanfall (Microsoft Windows, Xbox 360, Xbox One)
- Plants vs. Zombies: Garden Warfare (Microsoft Windows, Xbox 360, Xbox One, PlayStation 3, PlayStation 4)
- EA Sports UFC (PlayStation 4, Xbox One)
- The Sims 4 (Microsoft Windows, VOS X, Wii Ou)
- Dragon Age: Inquisition (Microsoft Windows, Xbox 360, Xbox One, PlayStation 3, PlayStation 4)
- FIFA 15 (Nintendo 3DS, PlayStation 3, PlayStation 4, PlayStation Vita, Wii, Android, iOS, Windows, Xbox 360 e Xbox One)
TPD posiblemente 2015[editar | editar a fonte]
- Mirror's Edge 2 (Microsoft Windows, PlayStation 4, Xbox One)
- Star Wars: Battlefront (Microsoft Windows, PlayStation 4, Xbox One, PlayStation 3, Mac Oxs)
- "Battlefield: Hardline" (Microsoft Windows, Xbox 360, Xbox One, PlayStation 3 e PlayStation 4)
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ EA compra a PopCap Games Arquivado 23 de xuño de 2015 en Wayback Machine. CNN Expansion. 12 de julio de 2011.
- ↑ EA se hace con PopCap Games IT Espresso. 13 de julio de 2011.
- ↑ Stephen Totilo. "The Unexpected Gamer Who Runs EA". Kotaku.
- ↑ "EDGAR Online via Yahoo! Finance, Electronic Arts FY 2008 10K Filing". Yahoo.brand.edgar-online.com. Arquivado dende o orixinal o 11 de febreiro de 2009. Consultado o 24 de marzo de 2009.
- ↑ "EA Play". EA Jobs. Arquivado dende o orixinal o 19 de setembro de 2011. Consultado o 1 de xullo de 2011.
- ↑ "About US: EA Play Label". EA. Arquivado dende o orixinal o 17 de decembro de 2011. Consultado o 19 de xaneiro de 2012.
- ↑ "EA Interactive". Inside EA. 15 de febreiro de 2011. Arquivado dende o orixinal o 14 de maio de 2011. Consultado o 19 de marzo de 2011.
- ↑ "EA amenaza a los usuarios con expulsiones si hablan sobre DRM". Arquivado dende o orixinal o 15 de agosto de 2011. Consultado o 23 de xuño de 2015.
- ↑ http://www.fayerwayer.com/2009/11/eletronic-arts-compra-playfish-por-300-milhoes-de-dolares/
- ↑ 10,0 10,1 10,2 10,3 en:Playfish#List of Games
- ↑ "Copia arquivada". Arquivado dende o orixinal o 29 de maio de 2015. Consultado o 23 de xuño de 2015.
- ↑ http://www.vidaextra.com/wii-u/ea-asegura-estar-muy-comprometida-con-wii-u
- ↑ "Copia arquivada". Arquivado dende o orixinal o 25 de xullo de 2015. Consultado o 23 de xuño de 2015.
- ↑ http://www.levelup.com/noticias/209988/EA-no-tenemos-juegos-para-Wii-U-en-desarrollo
- ↑ http://www.ign.com/articles/2013/05/17/ea-senior-engineer-the-wii-u-is-crap
- ↑ http://blogocio.net/teniamos-a-crysis-3-corriendo-en-wii-u-pero-ea-lo-cancelo-no-64122/
- ↑ http://www.meristation.com/nintendo-wii-u/noticias/ea-nintendo-ha-muerto-para-nosotros/1365/1951677
- ↑ http://www.europapress.es/portaltic/videojuegos/noticia-peter-moore-asegura-nintendo-no-muerto-ea-20140124100834.html
- ↑ http://www.anaitgames.com/noticias/peter-moore-se-disculpa-con-nintendo-por-las-bromas-de-dice