Conrado II de Italia

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Conrado II de Italia
Rei de romanos

Reinado1087 - 1098
Outros títulosRei de Italia (10931098)
Nacemento12 de febreiro de 1074
Abadía de Hersfeld (Alemaña)
Falecemento27 de xullo de 1101
Florencia
Cónxuxe/sConstanza de Sicilia
Casa realDinastía salia
ProxenitoresHenrique IV
Berta de Savoia

Na rede
WikiTree: King_of_the_Germans-5

Conrado de Lorena, ou Conrado de Franconia ou Conrado de Italia, nado na Abadía de Hersfeld o 12 de febreiro de 1074, e finado en Florencia o 27 de xullo de 1101, foi duque da Baixa Lorena (Lotarinxia), de 1076 a 1087, Rei de romanos (xunto co seu pai) de 1087 a 1098 e Rei de Italia de 1093 a 1098.

Conrado foi o segundo fillo varón do rex romanorum e futuro emperador do Sacro Imperio Henrique IV, tanto segundo os Annales Diibodi («Cuonradus filius imperatoris»),[1] como segundo o Bernoldi Chronicon («Chonradus rex filius Heinrici»),[2] e a súa primeira esposa, Berta de Savoia, segundo confirman os Annales Diibodi («Bertha imperatrix»).[1]

Traxectoria[editar | editar a fonte]

O irmán máis vello de Conrado morreu en agosto de 1071 e, como herdeiro de seu pai foi investido co ducado da Baixa Lorena e o marquesado de Turín en 1076. Foi llevado a Italia, onde permaneceu ao coidado de Teobaldo de Castiglione, arcebispo de Milán. O 30 de maio de 1087 foi coroado en Aquisgrán como rei de Alemaña o que o convertía en herdeiro do seu pai. Foi deposto polo seu pai en 1098, debido ao seu enfrontamento con el.

Baixo a influencia da marquesa Matilde de Toscana,[3] Conrado adheriuse ao bando papal en contra de seu pai na Querela das Investiduras, e en 1093 foi coroado como Rei de Italia en Milán polo seu arcobispo Anselmo III.[4][5]

En 1095, despois do Concilio de Piacenza, prestou xuramento de lealdade ao Papa Urbano II en Cremona, e á su vez, o Papa lle prometeu a coroa imperial, así como o arranxo do su enlace matrimonial con Constanza, filla de conde de Sicilia Roxerio I de Sicilia.

A reacción de seu pai culminou na Dieta de Maguncia en abril de 1098, na que depuxo a Conrado e designou ao seu outro fillo Henrique como seu sucesor. Desde este momento, menguou a influencia de Conrado en Italia e, finalmente, morreu en 1101 á idade de vinte e sete anos, en Florencia.

Matrimonio[editar | editar a fonte]

Segundo o Bernoldi Chronicon, Conrado (Chonradus rex), casou en Pisa (Tusciam Pisas) coa filla do conde de Sicilia Roxerio I de Sicilia (filiam Rogerii ducis de Sicilia), engadindo que aínda era moi nova (admodum parvulam) e tiña unha notoria dote (cum inaudita pecunia).[2] Non se menciona o nome da filla de Roxerio pero a maioría dos historiadores cren que foi Constanza de Sicilia, filla de Roxerio I e da súa segunda esposa, Eremburga de Mortain,[6], mentres que, segundo Hubert Houben, era Maximilla, filla de Roxerio I e da súa terceira muller, Adelaida del Vasto.[7]Da súa muller, Conrado non tivo fillos.


Predecesor:
Godofredo III da Baixa Lotarinxia
Duque da Baixa Lorena
1076 - 1087
Sucesor:
Godofredo de Bouillon
Predecesor:
Henrique IV
Rei de Alemaña
(formamente Rei de romanos)

1087 - 1098
Sucesor:
Henrique V
Predecesor:
Henrique IV
Casa de Hauteville
1093 - 1098
Sucesor:
Henrique V

Notas[editar | editar a fonte]

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Bibliografía[editar | editar a fonte]

Outros artigos[editar | editar a fonte]