Clotario III
![]() ![]() | |
Biografía | |
---|---|
Nacemento | c. 650 ![]() valor descoñecido ![]() |
Morte | 673 (Gregoriano) ![]() valor descoñecido ![]() |
Causa da morte | peste ![]() |
Lugar de sepultura | Basílica de Saint-Denis ![]() |
Rei dos francos | |
![]() | |
Actividade | |
Ocupación | monarca ![]() |
Outro | |
Título | Rei dos francos (657–673) ![]() |
Familia | Dinastía Merovinxia ![]() |
Fillos | Clodoveo III (disputado) ![]() |
Pais | Clodoveo II ![]() ![]() |
Irmáns | Teodorico III, Rei franco Khilderico II ![]() |
Descrito pola fonte | Allgemeine Deutsche Biographie Obálky knih, ![]() The Nuttall Encyclopædia >>>:Clotaire III. ![]() |
![]() |
Clotario III, nado no ano 652, era o primoxénito dos tres fillos de Clodoveo II.
Traxectoria
[editar | editar a fonte]Foi rei de Neustria e de Borgoña desde o ano 657 ata a súa morte o ano 673 e rei dos francos baixo a tutela da súa nai Batilda e de Ebroin, mordomo de palacio.
Á morte do seu pai, no ano 657, convértese en gobernante dos tres reinos francos á idade de cinco anos, pero o poder real o exerce Ebroin. Este fai impoñer a súa autoridade, matando ao abade de Autun, Leger, que estaba apoiado por Pepin, mordomo de Austrasia.
Finalmente no 663, Clotario foi desposuído de Austrasia, conservando unicamente o goberno de Neustria e Borgoña, ata a súa morte no ano 673.
Casou con Amatilda, e morreu sen descendencia, pero durante algún tempo Ebroin creu que tiña un fillo, Clodoveo.