Clotario III
Clotario III | |
---|---|
![]() | |
Nacemento | c. 650 |
Lugar de nacemento | valor descoñecido |
Falecemento | 673 |
Lugar de falecemento | valor descoñecido |
Causa | peste |
Soterrado | Basílica de Saint-Denis |
Nacionalidade | Reino franco |
Ocupación | monarca |
Pai | Clodoveo II |
Nai | Batilde |
Fillos | Clodoveo III |
Irmáns | Teodorico III, Rei franco e Khilderico II |
Na rede | |
![]() | |
[ editar datos en Wikidata ] | |
Clotario III, nado no ano 652, era o primoxénito dos tres fillos de Clodoveo II.
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Foi rei de Neustria e de Borgoña desde o ano 657 ata a súa morte o ano 673 e rei dos francos baixo a tutela da súa nai Batilda e de Ebroin, mordomo de palacio.
Á morte do seu pai, no ano 657, convértese en gobernante dos tres reinos francos á idade de cinco anos, pero o poder real o exerce Ebroin. Este fai impoñer a súa autoridade, matando ao abade de Autun, Leger, que estaba apoiado por Pepin, mordomo de Austrasia.
Finalmente no 663, Clotario foi desposuído de Austrasia, conservando unicamente o goberno de Neustria e Borgoña, ata a súa morte no ano 673.
Casou con Amatilda, e morreu sen descendencia, pero durante algún tempo Ebroin creu que tiña un fillo, Clodoveo.