Carlo Levi

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Infotaula de personaCarlo Levi
Biografía
Nacemento29 de novembro de 1902 Editar o valor em Wikidata
Turín, Italia Editar o valor em Wikidata
Morte4 de xaneiro de 1975 Editar o valor em Wikidata (72 anos)
Roma, Italia Editar o valor em Wikidata
Causa da mortePneumonía Editar o valor em Wikidata
Lugar de sepulturaAliano (pt) Traducir Editar o valor em Wikidata
Senador de Italia
16 de maio de 1963 – 4 de xuño de 1968
Lexislatura: 4th Legislature of Italy (en) Traducir
Senador de Italia
1963 – 1972
Lexislatura: 3rd Legislature of Italy (en) Traducir
Editar o valor em Wikidata
Datos persoais
País de nacionalidadeItalia (1946–1975)
Reino de Italia (1902–1946) Editar o valor em Wikidata
EducaciónUniversidade de Turín Editar o valor em Wikidata
Actividade
Campo de traballoPintura e literatura Editar o valor em Wikidata
Lugar de traballo Roma
Francia Editar o valor em Wikidata
Ocupaciónmédico escritor , xornalista , médico , guionista , pintor , político , escritor Editar o valor em Wikidata
Período de actividade1923 Editar o valor em Wikidata - 1974 Editar o valor em Wikidata
Partido políticoPartido Comunista Italiano Editar o valor em Wikidata
Membro de
MovementoArte contemporánea Editar o valor em Wikidata
LinguaLingua italiana Editar o valor em Wikidata
Obra
Obras destacables
Premios
Sinatura
Editar o valor em Wikidata

IMDB: nm1047692 Bitraga: 406 Discogs: 2402159 Find a Grave: 11606719 Editar o valor em Wikidata


Carlo Levi, nado en Turín o 29 de novembro de 1902 e finado en Roma o 4 de xaneiro de 1975, foi un pintor, escritor e antifascista xudeu-italiano, un dos fundadores do grupo "Guistizia e Libertà" e autor, entre outras obras, de Cristo parou en Ebolí.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Pasou a primeira parte da súa vida en Turín. En 1924 graduouse en medicina con boas notas e obtivo un posto como pintor na Bienal de Venecia. Posicionouse contra o réxime fascista de Mussolini e foi por iso ó cárcere varias veces. No 1935 foi confinado nunha aldea de Lucania. No 1939 exiliouse á Bretaña, regresando a Italia por mor da ocupación de Francia polos nazis. En 1943 volveu á cadea en Italia e participou activamente na resistencia, formando parte do "Comité de Liberación de Toscana". A súa obra máis coñecida, Cristo parou en Éboli, publicouse en plena posguerra, acadando un clamoroso éxito. No momento da súa morte en 1974 era senador da República Italiana.[1]

Obra[editar | editar a fonte]

  • Cristo parou en Éboli (Cristo si è fermato a Eboli, Einaudi, Turín, 1945); traducido ao galego por Silvia Gaspar e publicado en 1990 por Edicións Xerais na colección Grandes do noso tempo.
  • Paura della libertà,Turín, 1946;
  • L'orologio,Turín, 1950;
  • Le parole sono pietre,Turín, 1955;
  • II futuro ha un cuore antico,Turín, 1956;
  • La doppia notte dei tigli, Turín, 1959;
  • Un volto che ci somiglia, Turín 1960;
  • Tutto il miele è finito,Turín, 1964;

Notas[editar | editar a fonte]

  1. Levi, Carlo (1990), Cristo parou en Éboli, Edicións Xerais de Galicia, na noticia do autor.