Antoine Bovy

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Infotaula de personaAntoine Bovy

Editar o valor em Wikidata
Biografía
Nacemento14 de decembro de 1795 Editar o valor em Wikidata
Xenebra, Suíza Editar o valor em Wikidata
Morte18 de setembro de 1877 Editar o valor em Wikidata (81 anos)
Xenebra, Suíza Editar o valor em Wikidata
Lugar de sepulturaPregny-Chambésy (pt) Traducir Editar o valor em Wikidata
Datos persoais
País de nacionalidadeSuíza (1815–)
Republic of Geneva (en) Traducir (1813–1815)
Primeiro Imperio Francés (1804–1813)
Primeira República Francesa (1798–1804)
Republic of Geneva (en) Traducir (1795–1798) Editar o valor em Wikidata
EducaciónEscola Nacional Superior de Belas Artes Editar o valor em Wikidata
Actividade
Ocupaciónescultor , medallista Editar o valor em Wikidata
LinguaLingua francesa Editar o valor em Wikidata
Familia
FamiliaBovy family (en) Traducir Editar o valor em Wikidata
ParentesHenri Baron (pt) Traducir (xenro)
Henri Reverdin (pt) Traducir (great-grandson (en) Traducir)
Olivier Reverdin (great-great-grandson (en) Traducir) Editar o valor em Wikidata
Premios

Discogs: 2248272 Editar o valor em Wikidata

Jean François Antoine Bovy, nado en Xenebra o 14 de decembro de 1795 e finado na mesma cidade o 18 de setembro de 1877, foi un deseñador e gravador de medallas e de moedas suízo, naturalizado francés, coñecido por ser o creador das primeiras moedas de prata en francos suízos como unidade monetaria federal.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

A familia Bovy, orixinaria de Saint George, no cantón de Vaud, instalárase en Xenebra a finais do século XVIII.[1] Jean François Antoine Bovy naceu nesa cidade o 14 de decembro de 1795,[2][3] o maior dos cinco fillos de Carlotte Élisabeth de Choudens (1774-1837) e de Jean-Samuel Bovy (1763-1837),[4] xoieiro e mecánico e director da Casa da Moeda de Xenebra.[5][6]

Tres dos irmáns de Antoine foron tamén artistas: Marc-Louis Bovy (1805-1890),[7] gravador e mecánico; Jules Bovy (1810-1844),[8] pintor e gravador; e o pintor Henri-Daniel Bovy (1812-1862).[9] Antoine comezou como aprendiz no taller profesional do seu pai, gravando punzóns.[5][6]

En 1820 casou en Xenebra con Constance Michaud.[5] En 1824, cando xa fixera os seus primeiros traballos como artista, foi enviado a París para estudar co escultor James Pradier,[1][2][3][10] que era profesor na Escola Superior de Belas Artes. En 1830, levou a súa muller e os seus tres fillos pequenos á capital francesa, na que se instalou,[11][6] e a partir de 1831 comezou a expor regularmente no Salón de París (ata 1865).[5][12]

Nesa cidade intentou presentarse a un concurso para o deseño das novas moedas francesas mais, malia a sona que adquirira xa como artista, non lle foi posible, xa que non cumpría a condición de ser un cidadán francés. Este problema motivouno para se naturalizar como francés en 1835,[6][10] e ese mesmo ano gañou unha medalla de ouro de gravado. En 1843, foi nomeado Cabaleiro da Lexión de Honra,[5][10][13] como recoñecemento á excelencia da súa medalla conmemorativa da construción das liñas de ferrocarril francesas,[3][14] feito que repercutiu a súa sona e que lle supuxo un notable incremento das encargas de medallas non só en Francia, senón tamén en Suíza.[11]

Os seus irmáns, Marc-Louis —director, como o seu pai, da Ceca de Xenebra— e Jules, cuñaron as medallas gravadas por Antoine, e constituíron a empresa Bovy Frères et Cie., que utilizou unha prensa de cuñaxe construída polo seu pai, Jean Samuel.[4][10]

Antoine gravou varias medallas retratando a personaxes tan significativos como Frédéric Chopin (1837)[15] —que lle deu clases de piano ao seu fillo Charles-Samuel—,[5] Alexander von Humboldt (ca. 1859),[16] a emperatriz consorte Uxía de Montijo (1870),[17] e Charles Dupin (1868),[18] ou conmemorando a inauguración de eventos diversos, como a inauguración do museo español no Louvre (1839) ou a do Palacio de Cristal da Exposición Universal de Londres de 1862.[19][20]

Moeda de 2 francos (1850) da serie de Helvetia sedente, gravado por Bovy a partir dun deseño de Friedrich Fisch.[21]

A partir de 1850, en asociación coa Monnaie de Paris, foi un dos gravadores dos cuños utilizados para a serie de moedas suízas de ½, 1, 2 e 5 francos, baseadas en deseños de Friedrich Fisch caracterizados pola figura alegórica nacional de Helvetia sedente nos seus anversos.[22] Logo encomendóuselle tamén o gravado dunha segunda serie en 1873,[23] a partir de deseños de Albert Walch, coa representación de Helvetia en pé,[10][24] que continúa en uso no século XXI —agás a moeda de 5 francos—, o que converte estes deseños nuns dos máis antigos en circulación.[25][26]

Moeda de 2 francos de 1995, que reproduce aínda o gravado de Bovy para a serie de Helvetia en pé.[27]

Antoine Bovy pasaba todos os veráns en Xenebra e, logo do pasamento da súa esposa en 1864, decidiu deixar París e instalarse alí en 1873.[5][10] Os seus gravados das moedas federais suízas foron os derradeiros da súa carreira, xunto con senllos bustos, tamén de 1873, de dous profesores do Conservatorio de Música de Xenebra, un deles o seu propio fillo Charles-Samuel, creado pouco despois do falecemento deste.[10] Ambos os bustos forman parte da colección do conservatorio.[28]

En 1877, Bovi instalouse na casa dunha das súas dúas fillas, próxima a un lago en Rives de Prégny, Xenebra, para pasar alí a final do verán. Alí a súa saúde comezou a debilitarse, ata que faleceu o día 18 de setembro.[3][5][10][29] O seu corpo foi soterrado no cemiterio de Pregny.[30]

En 1875, Gustave Courbet pintou un retrato seu, que hoxe está nunha colección privada.[6] O seu sobriño, Auguste Baud-Bovy, tamén o retratou, en óleo sobre lenzo, e o cadro consérvase no Museo de Arte e Historia de Xenebra.[5]

Pierre Larouse, no seu dicionario enciclopédico do século XIX, valoraba así as calidades artísticas de Antoine Bovy:[12]

Un buril enérxico e flexible, e unha execución maxistral compensan sobradamente o que por veces hai de indeciso e confuso na súa composición [...] Varias das súas obras poden compararse sen desvantaxe coas de Dupré, Varin, Duvivier e outros, que ilustraron a arte do gravado de medallas en Francia.

Escolma de traballos[editar | editar a fonte]

Bovy produciu case 200 obras, entre moedas, fichas e medallas, entre as que se inclúen numerosas medallas conmemorativas e moedas para as casas da moeda de Francia, de Xenebra e de Suíza.[5][20][31]

Notas[editar | editar a fonte]

  1. 1,0 1,1 Henseler, M. A. (1883). Páxina 24.
  2. 2,0 2,1 Bénézit, E. (1939).
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 Forrer, L. (1904). Páxina 243.
  4. 4,0 4,1 "Jean-Samuel Bovy". Bibliotheque de Genève (Bge-geneve.ch).
  5. 5,00 5,01 5,02 5,03 5,04 5,05 5,06 5,07 5,08 5,09 "Jean François Antoine dit ALLAND-BOWY". Comité des travaux historiques et scientifiques (CTHS.fr).
  6. 6,0 6,1 6,2 6,3 6,4 "Antoine Bovy". Dictionaire historique de la Suisse (DHS).
  7. "Nécrologie : Marc-Louis Bovy". En Bulletin de la Société suisse de Numismatique. Vol. 9. Nº 4. 1890.
  8. "Jules Bovy". Bibliotheque de Genève (Bge-geneve.ch).
  9. "Henri Daniel Bovy". Bibliotheque de Genève (Bge-geneve.ch).
  10. 10,0 10,1 10,2 10,3 10,4 10,5 10,6 10,7 "Notices biographiques: Antoine Bovy". En Revue Suisse de Numismatique. 1891. Société Suisse de Numismatique. Páxinas 317-318.
  11. 11,0 11,1 Henseler, M. A. (1883). Páxina 25.
  12. 12,0 12,1 Larousse, P. (1867).
  13. "Bovy, Jean Françoise Antoine". Archives Natiuonales. Base de donées Léonore.
  14. 14,0 14,1 "Louis-Philippe and Building of the French Railways". The Metropolitan Museum of Art (Metmuseum.org).
  15. "Chopin Profile. Antoine Bovy 1837". Artsandculture.google.com
  16. "Alexandre de Humboldt (1769-1859), géographe". Paris musées (Parismuseescollections.paris.fr).
  17. "Portrait de l'impératrice Eugénie de Montijo, 1870". Paris musées (Parismuseescollections.paris.fr).
  18. "Pierre Charles François, baron Dupin (1784-1873)". Paris musées (Parismuseescollections.paris.fr).
  19. 19,0 19,1 "Universal Exhibition of London, 1862". The Metropolitan Museum of Art (Metmuseum.org).
  20. 20,0 20,1 "Jean-François-Antoine Bovy". En Forrer, L. (1898). Páxinas 298-300.
  21. "2 francs Helvetia assise". Fr.numista.com
  22. "½ franc", "1 franc", "2 francs", "5 francs" ("Helvetia assise"). Fr.numista.com
  23. Forrer, L. (1904). Páxinas 243-244.
  24. "½ franc", "1 franc", "2 francs" ("Helvetia debout"). Fr.numista.com
  25. "½ franc", "1 franc", "2 francs" ("Helvetia debout" cupronickel). Fr.numista.com
  26. "La fabuleuse histoire du franc suisse". En La Liberté. 9 de xaneiro de 2009.
  27. "2 francs Helvetia debout cupronickel". Fr.numista.com
  28. Henseler, M. A. (1883). Páxinas 25-26.
  29. Henseler, M. A. (1883). Páxina 26.
  30. Kathari, S.; Riliet, N. (2009). Histoire et Guide des cimetières genevois. Éditions Slatkine, Xénova. Páxina 370. ISBN 978-2-8321-0372-2
  31. Forrer, L. (1904). Páxinas 245-247.
  32. "Essai pour la pièce de 20 francs de la Deuxième République, 1848". Paris musées (Parismuseescollections.paris.fr).
  33. Richter, J. (2005). Die Schützentaler und Schützenmedaillen der Schweiz. Regenstauf. ISBN 978-3924861957 Páxina 193.
  34. Richter, J. (2005). Op. cit. Páxina 202.

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Bibliografía[editar | editar a fonte]