Álvaro de Bazán (F-101)

Álvaro de Bazán (F-101)
Álvaro de Bazán no porto de Copenhague cun helicóptero Sikorsky SH-60 Seahawk, en 2008.
Historial
Estaleiro	Bazán, actual Navantia en Ferrol
Clase	F-100
Tipo	Fragata
Operador	Armada Española
Porto de rexistro	Ferrol
Autorizado	31 de xaneiro de 1997
Posta en grella	14 de xuño de 1999
Botado	27 de outubro de 2000
Asignado	19 de setembro de 2002 Bandeira de combate 19 de setembro de 2003
Viaxe inaugural	Ferrol-Norfolk (Virxinia) en xullo de 2003
Destino	31ª Escuadrilla de Escoltas (Ferrol)
Características xerais
Desprazamento	5 800 t
Eslora	146,72 m
Manga	18,6 m
Puntal	9,8 m
Calado	4,75 m
Sensores	Lockheed Martin AN/SPY-1D 3-D
Blindaxe	Aceiro de alta resistencia (H-36) e aceiro de moi alta resistencia (DH-55)
Armamento	1 × 5-polgadas/54 Mk45 Mod 2 canón CIWS FABA 20mm/120 Meroka system 1 × 48 cell Mk 41 lanzador vertical de mísiles 32 × Standard SM-2MR Block IIIA 64 × RIM-162 Evolved Sea Sparrow Missile 8 × McDonnell Douglas RGM-84 Harpoon anti-ship missile 4 × 324 mm Mk32 Mod 9 double Torpedo launchers con 12 Honeywell Mk46 mod 5 Torpedo
Guerra electrónica	4 × FMC SRBOC Mk36
Propulsión	Diésel e/ou turbina gas, 2 hélices de 4,5 metros de diámetro de paso variable con 5 palas
Potencia	Gas: 46 648 CV General Electric LM2500 Diésel: 12 000 CV
Velocidade	21 nós
Autonomía	5.000 m.n. a 18 nós
Tripulación	236 persoas (20 oficiais, 38 suboficiais, 48 cabos primeiros, 39 cabos e 63 mariñeiros)
Aeronaves	1 Seahawk SH-60B Lamps III NH90 (F-105)
Equipamento aeronaves	Cuberta de voo a popa e hangar para un helicóptero.
Rey servido y patria honrada

Álvaro de Bazán (F-101) é unha fragata da Armada Española, primeira da serie F-100 á que dá nome. A Armada Española ten cinco fragatas da serie F-100 operativas, cada unha cun custo dus 600 millóns de euros. O deseño está baseado no destrutor norteamericano da Clase Arleigh Burke deseño de Bath Iron Works e o Sistema de combate Aegis. Navantia fabricou en Ferrol cinco fragatas baseadas no deseño das F-100 para a Mariña norueguesa, Clase Fridtjof Nansen. Outros tres destrutores deseñados co asesoramento de Navantia estanse a construír en Australia, Clase Hobart.

A seguinte xeración de buques denominada Clase F-110 está a ser definida pola Armada Española para o ano 2022.

Historia

En 1983 a Armada Española e Bazán iniciaron un programa para a modernización naval chamado NFR-90 (Nato Frigate Replacement). Sería un proxecto da OTAN conxunto entre España, Alemaña, Canadá, Estados Unidos, Francia, Italia, Países Baixos e Gran Bretaña. O obxectivo era crear unha fragata común. Un deseño que compartiría elementos para reducir os custos de deseño e produción. As diferentes prioridades e necesidades de cada país fixeron que en 1989 o proxecto se abandonase. En 1990 decidiuse continuar co proxecto pero redefinindo as prioridades. O que ía ser un buque antisubmarino de características similares ás fragatas existentes pasou a un buque máis centrado na guerra aérea. En 1992 iniciáronse contactos coas mariñas de Alemaña e Holanda para desenvolver unha fragata, compartindo o deseño en intereses comúns. En 1993 concretouse esta colaboración. En 1995 a Armada Española elixe o Sistema de combate Aegis de Lockheed Martin como base operativa do buque co radar AN/SPY-1D empregado na serie DDG-51 "Arleigh Burke" da Armada dos Estados Unidos de América empregado por Bath Iron Works. Esta elección condicionou todo o deseño do buque. Así os destrutores americanos desplazaban 8 500 toneladas mentres que o deseño das F-100 tería 5 800 toneladas de desplazamento.

Deseño

Costado de estribor e cuberta principal F101.

Deseño Clase Arleigh Burke

Sistemas

Estrutura

O casco do buque foi desenvolvido pola oficina técnica de Bazán en colaboración coa Armada Española empregando tecnoloxía e programas de seu.

Sistema	País	Fabricante	Notas
Formas do casco		Navantia	Modificado a partir dunha licenza de Bath Iron Works do deseño da Clase Arleigh Burke.

Sensores

Sistema	País	Fabricante	Notas
Sistema de combate		Navantia Lochkeed Martin	SCOMBA F-105 Sistema AEGIS estadounidense F-101 a F-104
Sistema de navegación		Diana Thales Group	DIANA na F-105 Modelo AN/SPS-73 F-101 a F-104
Sistema MOS (MIDS On Ship) de comunicacións, navegación e identificación de distribución de datos		Indra Sistemas
Consolas multifunción CONAM		Sainsel	modelo DLT-309
Sistema de Vixilancia Optrónica		Tecnobit
Radar principal		Lockheed Martin	modelo SPY-1D. A F-105 incorpora a versión SPY-1D (V)
Radar navegación		Indra Sistemas e Lockeed Martin	modelo AN/SSPS-73 de Lockheed Martin F-101 a F-104, e ARIES NAV na F-105
Radar de superficie		Indra Sistemas e Raytheon	modelo SPS-67(V) F-101 a F-104, ARIES CS na F-105
Radar secundario		Indra Sistemas	modelo ARIES modelo CIT-25DF
Radar do sistema de control de tiro		Raytheon	modelo AN/SPG-62 FCR (Fire Control Radar) para mísiles antiaréreos SM-2MR Bloque IIIA (RIM-66M-2) e RIM-162 ESSM, modelos no futuro (RIM-161 Standard Missile 3 SM-3 e RIM-174 Standard ERA SM-6), dúas unidades
Radar do sistema de control de tiro DORNA		Navantia	modelo RTN-30 para canón fabricado por FABA Sistemas
Radar ESM/ECM		Indra Sistemas	modelo Rigel
Sonar de casco		Indra Sistemas	modelo LWHP53SN, desenvolvido a partir dunha licenza de Lockheed Martin. Modelo DE 1160LF fabricado en España por ENOSA baixo licenza de Raytheon na primeira versión.
Identificador amigo-inimigo, IFF		Indra Sistemas	incluídos modos 5 e modo S
Sistema de comunicacións integradas ICCS-5		EID
Sistemas de enlaces de datos Link-11 e Link-22		Tecnobit
WECDIS (Warship Electronic Chart Display and Information System)		Sainsel
Sistema de detección láser e de contramedidas		Indra Sistemas	ESM/ECM: Indra SLQ-380 Aldebarán interceptador / perturbador e CESELSA Regulus Mk 9500 intercept
Lanzabengalas		BAE Systems	catro lanzadores modelo FMC SRBOC Mk36
Reclamo remolcado para torpedos		Lockheed Martin	modelo SLQ-25A Enhaced Nixie

Electrónica

Nos buques producen electricidade de 400 voltios trifásicos, 230 voltios monofásicos e 120 voltios para algúns equipamentos norteamericanos. Tódolos sistemas están sobredimensionados e permiten manter o funcionamento en caso de avaría ou fallo.

Sistema	País	Fabricante	Notas
Comunicacións		Rohde & Schwarz	Equipamento fabricado en España.
Automatización		Siemens AG	PLC de diversos modelos.
Equipamento		Merlin Gerin	Cadros eléctricos deseñados e fabricados en España.
Cablaxe		AWG	Segundo especificacións norteamericanas.

Armamento

Sistema	País	Fabricante	Notas
Canón		FABA Sistemas	modelo Mk.45 Mod.2 de 127 mm orixinariamente estaba previsto incorporar a versión de BAE Systems ata que se obtivo a licenza de OTO Melara
Sistema de lanzamento vertical		Indra Sistemas	desenvolvido a partir dunha licenza estadounidense do modelo Mk.41 de 48 celas
Mísiles antibuque RGM-84 Sub-Harpoon block II		Boeing Integrated Defense Systems	dúas montaxes cuádruplas
Torpedos		Alliant Techsystems	2 montaxes lanzatorpedos Mk.32 Mod.9 de 324 mm con 12 torpedos Mk.46 Mod.5
Mísiles superficie-aire		Raytheon Systems	48 unidades do modelo Standard SM-2MR Bloque IIIA/RIM-66L
Mísiles superficie-aire		Raytheon Systems	192 unidades do modelo RIM-162 Evolved Sea Sparrow
Metralladoras		Browning Arms	4 unidades do modelo Browning M2 de 12,7 mm
Canóns de 20 mm		Oerlikon	2 unidades por fragata da F-101 á F-104
Canóns de 25 mm		BAE Systems	2 unidades na fragata F-105

Propulsión

Sistema	País	Fabricante	Notas
CODOG (Combined diesel and gas, Diésel e/ou turbina gas)
Turbinas		General Electric	2 turbinas de gas modelo General Electric LM2500
Motores		Navantia	2 motores diésel modelo Bazán Bravo-Caterpillar 3600
Grupos electróxenos		Navantia	modelo 12V396TE54 fabricados baixo licenza de MTU
Hélices		NAVALIPS	Wärtsilä Propulsión Spain, S.A.
Engrenaxe redutora		Royal Schelde	Damen Shipyards Group
Cadros eléctricos de distribución		Isolux	Isolux A Coruña

Frota F-100

Código	Nome	Insignia	Data botadura	Data entrada en servizo	Indicativo de chamada	Imaxe
F-101	Álvaro de Bazán		27 de outubro de 2000	19 de setembro de 2002
F-102	Almirante Juan de Borbón		28 de febreiro de 2002	3 de decembro de 2003
F-103	Blas de Lezo		16 de maio de 2003	16 de decembro de 2004
F-104	Méndez Núñez		12 de novembro de 2004	21 de marzo de 2006
F-105	Cristóbal Colón		4 de novembro de 2010	23 de outubro de 2012

Internacional

KNM «Fridtjof Nansen» (F 310), en Oslo.

Ao deseño da serie F-100 fixéronse variantes para ser vendidas a Noruega e Australia. Para a Mariña norueguesa Navantia fabricou cinco fragatas en Ferrol, designación F-300:

• KNM Fridtjof Nansen (F310)
• KNM Roald Amundsen (F311)
• KNM Otto Sverdrup (F312)
• KNM Helge Ingstad (F313)
• KNM Thor Heyerdahl (F314)

HMAS Hobart en construción en abril de 2015.

A Mariña australiana fabricou en Australia tres destrutores con asesoramento de Navantia segundo o deseño das F-100:

• HMAS Hobart DDGH 39
• HMAS Brisbane DDGH 41
• HMAS Sydney DDGH 42

Honras

Helicóptero SH-60 Seahawk achegándose á F101 no golfo Pérsico, en 2005.

A fragata leva o nome en honra e recoñecemento do que fora almirante da Armada Española Álvaro de Bazán. Foi botada en Ferrol o 27 de outubro de 2000, sendo Madriña Casilda Silva Fernández de la Henestrona, Marquesa de Santa Cruz, descendente do Almirante Álvaro de Bazán.

Recibiu a súa Bandeira de Combate da Princesa de Asturias o 19 de setembro de 2003 en Motril (Granada), cidade natal de Álvaro de Bazán.

	Histórico de capitáns da F-101
	Capitán	Datas
	Juan Rodríguez Garat	de setembro de 2001 ata 23 de marzo de 2004
	Pedro García de Paredes
	José Enrique Delgado Roig
	Ignacio Paz García

Véxase tamén

Ligazóns externas

• Vídeo 3min11seg, simulacro de ataque. NATO's counter-piracy flagship tests readiness (en inglés)

Bibliografía

• Dionisio García (coordinador) Buques de la Armada Española. Fragatas clase Álvaro de Bazán. Ikonos Press Madrid 2006 ISBN 84-933884-7-5