Ceruloplasmina

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Ceruloplasmina (de PDB 1kcw).

A ceruloplasmina é un encima ferroxidase que nos humanos está codificado polo xene CP situado no cromosoma 3.[1][2][3][4]

A ceruloplasmina é a principal proteína transportadora de cobre no sangue, e ademais ten un papel no metabolismo do ferro. Foi descrita en 1948.[5] Outra proteína chamada hefaestina ten unha grande homoloxía coa ceruloplasmina, e participa tamén no metabolismo do ferro e probablemente no do cobre.

Función[editar | editar a fonte]

A ceruloplasmina é un encima (EC 1.16.3.1) sintetizado no fígado que contén 6 átomos de cobre na súa estrutura.[6] A ceruloplasmina transporta máis do 95% do cobre total no plasma sanguíneo humano san.[7] O resto do cobre lévano as macroglobulinas. A ceruloplasmina mostra unha actividade de oxidase dependente do cobre, que está asociada coa posible oxidación do Fe2+ (ión ferroso) a Fe3+ (ión férrico), axudando ao seu transporte no plasma en asociación coa transferrina, a cal só pode levar ferro en estado férrico. O peso molecular da ceruloplasmina humana é de 151 kDa.

Regulación[editar | editar a fonte]

Un elemento regulador en cis chamado elemento GAIT está implicado no silenciamento traducional selectivo do transcrito de ceruloplasmina.[8] O silenciamento require a unión ao elemento GAIT dun complexo inhibidor citosólico chamado inhibidor da tradución activado polo IFN-gamma (GAIT, IFN-Gamma-Activated Inhibitor of Translation).[9]

Importancia clínica[editar | editar a fonte]

Como en todas as proteínas plasmáticas, os niveis de ceruloplasmina diminúen en pacientes con enfermidades hepáticas debido á redución das capacidades de síntese. Os Mecanismos de redución dos niveis de ceruloplasmina son:

A dispoñibilidade de cobre non afecta á tradución da proteína nacente. Porén, o apoencima sen o cobre é inestable. A apoceruloplasmina é en grande medida degradada intracelularmente nos hepatocitos e as pequenas cantidades que se liberan teñen unha curta vida media na circulación de só 5 horas comparado cos 5,5 días da holoceruloplasmina (proteína + cobre).

As mutacións no xene da ceruloplasmina (CP), que son moi raras, poden orixinar unha enfermidade xenética chamada aceruloplasminemia, caracterizada por hiperferritinemia con sobrecarga de ferro. No cerebro, esta sobrecarga de ferro pode dar lugar a signos e síntomas neurolóxicos característicos, como a ataxia cerebelar, demencia progresiva, e signos extrapiramidais. O exceso de ferro pode tamén depositarse no fígado, páncreas, e retina, dando lugar a cirrose, anormalidades endócrinas, e á perda de visión, respectivamente.

Deficiencia[editar | editar a fonte]

Os niveis de ceruloplasmina inferiores aos normais poden indicar o seguinte:

Exceso[editar | editar a fonte]

Niveis de ceruloplasmina maiores dos normais poden indicar ou ser detectados nos casos seguintes:

Rangos de referencia[editar | editar a fonte]

Rangos de referencia para análises de sangue nos que se compara o contido sanguíneo de ceruloplasmina (en gris) con outros constituíntes.


Notas[editar | editar a fonte]

  1. Takahashi N, Ortel TL, Putnam FW (January 1984). "Single-chain structure of human ceruloplasmin: the complete amino acid sequence of the whole molecule". Proc. Natl. Acad. Sci. U.S.A. 81 (2): 390–4. PMC 344682. PMID 6582496. doi:10.1073/pnas.81.2.390. 
  2. Koschinsky ML, Funk WD, van Oost BA, MacGillivray RT (July 1986). "Complete cDNA sequence of human preceruloplasmin". Proc. Natl. Acad. Sci. U.S.A. 83 (14): 5086–90. PMC 323895. PMID 2873574. doi:10.1073/pnas.83.14.5086. 
  3. Royle NJ, Irwin DM, Koschinsky ML, MacGillivray RT, Hamerton JL (May 1987). "Human genes encoding prothrombin and ceruloplasmin map to 11p11-q12 and 3q21-24, respectively". Somat. Cell Mol. Genet. 13 (3): 285–92. PMID 3474786. doi:10.1007/BF01535211. 
  4. OMIM Ceruloplasmin ; CP
  5. Holmberg CG, Laurell C-B (1948). "Investigations in serum copper. II. Isolation of the Copper containing protein, and a description of its properties". Acta Chem Scand 2: 550–56. doi:10.3891/acta.chem.scand.02-0550. 
  6. O'Brien PJ, Bruce WR (2009). Endogenous Toxins: Targets for Disease Treatment and Prevention, 2 Volume Set. John Wiley & Sons. pp. 405–6. ISBN 978-3-527-32363-0. 
  7. Hellman NE, Gitlin JD (2002). "Ceruloplasmin metabolism and function". Annu. Rev. Nutr. 22: 439–58. PMID 12055353. doi:10.1146/annurev.nutr.22.012502.114457. 
  8. Sampath P, Mazumder B, Seshadri V, Fox PL (March 2003). "Transcript-selective translational silencing by gamma interferon is directed by a novel structural element in the ceruloplasmin mRNA 3' untranslated region". Mol. Cell. Biol. 23 (5): 1509–19. PMC 151701. PMID 12588972. doi:10.1128/MCB.23.5.1509-1519.2003. 
  9. Mazumder B, Sampath P, Fox PL (October 2005). "Regulation of macrophage ceruloplasmin gene expression: one paradigm of 3'-UTR-mediated translational control". Mol. Cells 20 (2): 167–72. PMID 16267389. 
  10. Scheinberg IH, Gitlin D (October 1952). "Deficiency of ceruloplasmin in patients with hepatolenticular degeneration (Wilson disease)". Science 116 (3018): 484–5. PMID 12994898. doi:10.1126/science.116.3018.484. 
  11. Gitlin JD (1998). "Aceruloplasminemia". Pediatr. Res. 44 (3): 271–6. PMID 9727700. doi:10.1203/00006450-199809000-00001. 
  12. Elkassabany NM, Meny GM, Doria RR, Marcucci C (April 2008). "Green plasma-revisited". Anesthesiology 108 (4): 764–5. PMID 18362615. doi:10.1097/ALN.0b013e3181672668. 
  13. Ziakas A, Gavrilidis S, Souliou E, Giannoglou G, Stiliadis I, Karvounis H, Efthimiadis G, Mochlas S, Vayona MA, Hatzitolios A, Savopoulos C, Pidonia I, Parharidis G (2009). "Ceruloplasmin is a better predictor of the long-term prognosis compared with fibrinogen, CRP, and IL-6 in patients with severe unstable angina". Angiology 60 (1): 50–9. PMID 18388036. doi:10.1177/0003319708314249. 
  14. Lutsenko S, Gupta A, Burkhead JL, Zuzel V (August 2008). "Cellular multitasking: the dual role of human Cu-ATPases in cofactor delivery and intracellular copper balance". Arch. Biochem. Biophys. 476 (1): 22–32. PMC 2556376. PMID 18534184. doi:10.1016/j.abb.2008.05.005. 
  15. Wolf TL, Kotun J, Meador-Woodruff JH (September 2006). "Plasma copper, iron, ceruloplasmin and ferroxidase activity in schizophrenia". Schizophr. Res. 86 (1–3): 167–71. PMID 16842975. doi:10.1016/j.schres.2006.05.027. 
  16. Virit O, Selek S, Bulut M, Savas HA, Celik H, Erel O, Herken H (2008). "High ceruloplasmin levels are associated with obsessive compulsive disorder: a case control study". Behav Brain Funct 4: 52. PMC 2596773. PMID 19017404. doi:10.1186/1744-9081-4-52. 

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Bibliografía[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]