Waco Kungo

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Modelo:Xeografía políticaWaco Kungo
Imaxe

Localización
lang=gl Editar o valor em Wikidata Mapa
 11°21′30″S 15°07′10″L / -11.3583, 15.1194Coordenadas: 11°21′30″S 15°07′10″L / -11.3583, 15.1194
EstadoAngola
ProvinciasCuanza Sul Editar o valor em Wikidata
Poboación
Poboación90.000 (2014) Editar o valor em Wikidata
Xeografía
Altitude1.475 m Editar o valor em Wikidata

Waco Kungo, tamén coñecida como Waku-Kungo e Uaco Cungo e, antes de 1975 como Santa Comba, é unha cidade e comuna de Angola, sede do municipio de Cela, na costeira provincia de Cuanza Sul.[1]

Xeografía[editar | editar a fonte]

A cidade está situada a unha altitude de 1 475 msnm,[2] a uns 400 km ao sueste de Luanda, na estrada principal de Luanda a Huambo.

A súa superficie é de 4 638 km², e a súa poboación, en 2019, é 12 069 habitantes,[3] polo que a súa densidade de poboación nese ano era de 2,6 hab./km².

O seu clima é oceánico subtropical (Cfb na clasificación climática de Köppen).

A cidade está servida polo Aeroporto de Waco Kungo de (Código da IATA CEO).

Historia[editar | editar a fonte]

Desde o século XVI, partes cada vez máis grandes de Angola quedaron baixo o control do Imperio portugués. Como parte das reformas administrativas, en 1769, o gobernador portugués de Angola, Francisco Inocêncio de Sousa Coutinho, fundou a provincia de Cuanza Sul. Cela se converteuse nun municipio, e Waku Kungo na súa capital.[4]

Os portugueses chamaron ao lugar Santa Comba, en referencia á cidade portuguesa de Santa Comba Dão. Na década de 1970 foi cambiado o nome da cidade.[5]

O 6 de agosto de 1975, a guerra civil entre a UNITA, o FNLA e o MPLA (1975–2002) obrigou aos habitantes da cidade a abandonar os seus fogares, causando un colapso total das infraestruturas que durou máis de 30 anos mentres a guerra fría persistiu.

Igrexa de Waku Kungo.

A rexión foi feramente disputada e tomada repetidamente polos partidos da guerra civil (o MPLA, coa axuda de tropas cubanas, e a UNITA coa axuda de tropas surafricanas).

Aproximadamente 25 km ao sur da cidade quedaron destruídos, e a ponte, estratexicamente importante, da estrada principal a Huambo, no río Queve,[6] estivo en poder das tropas cubanas. Na rexión aínda hai moitas minas terrestres antipersoas.

A maioría dos residentes de Waku Kungo, daqula Santa Comba Dão, foron rescatados pola Cruz Vermella Internacional e transportados por aire a Portugal.

No curso da guerra foi bombardeada unha escola en 1994, que provocou a morte de 89 nenos.

Notas[editar | editar a fonte]

  1. "Juventude cristã em acampamento no Uaco Cungo" Arquivado 31 de maio de 2019 en Wayback Machine.. Jornal de Angola, 29 de xaneiro de 2015. Consultada o 11 de setembro de 2019.
  2. Waku Kungo, Angola Page en fallingrain.com (en inglés). Consultado o 11 de setembro de 2019.
  3. Angola Cities Database. Consultada o 11 de setembro de 2019.
  4. Info Angola. Consultado o 11 de setembro de 2019.
  5. Artigo sobre o 41º aniversario da sublevación da cidade Arquivado 16 de xaneiro de 2014 en Wayback Machine. no sitio web oficial O portal de serviços do cidadão de Angola Arquivado 19 de xullo de 2019 en Wayback Machine.. Consultado o 11 de setembro de 2019.
  6. Río Queve en Nombres Geográficos (en castelán).

Véxase tamén[editar | editar a fonte]