Tom Wintringham

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Infotaula de personaTom Wintringham
Biografía
Nacemento15 de maio de 1898 Editar o valor em Wikidata
Grimsby, Reino Unido (pt) Traducir Editar o valor em Wikidata
Morte16 de agosto de 1949 Editar o valor em Wikidata (51 anos)
Owmby-by-Spital, Reino Unido (en) Traducir Editar o valor em Wikidata
Datos persoais
País de nacionalidadeReino Unido Editar o valor em Wikidata
EducaciónBalliol College, Oxford (pt) Traducir
Escola Gresham (pt) Traducir Editar o valor em Wikidata
Actividade
Ocupaciónxornalista , poeta Editar o valor em Wikidata
EmpregadorDaily Worker (en) Traducir Editar o valor em Wikidata
Pseudónimo literarioTiberius Gracchus Editar o valor em Wikidata
LinguaLingua inglesa Editar o valor em Wikidata
Carreira militar
Rama militarExército Británico e Brigadas Internacionais Editar o valor em Wikidata
ConflitoPrimeira guerra mundial e guerra civil española Editar o valor em Wikidata

Thomas Henry Wintringham, nado o 15 de maio de 1898 e finado o 16 de agosto de 1949, foi un soldado, historiador militar, xornalista, poeta, marxista, político e autor británico. Durante a segunda guerra mundial estivo ligado á Home Guard [1] e foi un dos fundadores do Common Wealth Party.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Primeiros anos[editar | editar a fonte]

Naceu en 1898 en Grimsby, Lincolnshire. Estudou en Holt, Norfolk, e no Balliol College, Oxford. En 1915 foi elixido para unha bolsa de Historia en Balliol,[2] pero durante a primeira guerra mundial aprazou a carreira universitaria para unirse ao Royal Flying Corps, exercendo de mecánico e piloto de motocicletas. Ao final da guerra estivo implicado nun breve motín de cuarteis. Regresou a Oxford, e fixo unha visita duns meses a Moscova, despois de regresar a Inglaterra e formar un grupo de estudantes co obxectivo de establecer unha sección británica da Terceira Internacional, un partido comunista. Cando se formou o partido, trasladouse a Londres para estudar para a barra (advogacía) do Temple, pero de feito traballou a tempo completo en política.

Política e a guerra civil española[editar | editar a fonte]

En 1923, Wintringham uniuse ao Partido Comunista de Gran Bretaña (CPGB). En 1925, foi encarcerado por difamación sediciosa e incitación ao motín. En 1930, cofundou o xornal comunista Daily Worker; tamén escribiu para o Labor Monthly, e estableceuse como o experto militar do partido. En folletos e artigos do LM, pediu precaucións contra os ataques aéreos varios anos antes do bombardeo de Guernica.

Aínda estando no centro da organización do CPGB, a miúdo discrepaba da súa política, crendo nun comunismo de alianza e cooperación, máis que na ideoloxía dominante no Komintern de "clase contra clase". As ideas de Wintringham convertéronse en dogma do partido cando o Komintern aceptou a 'Popular Front', unha forma de comunismo pola que estaba preparado para loitar.

En 1934, foi fundador e editor do Left Review, a primeira revista literaria británica con intención marxista declarada. Aínda financiado polo CPGB, abrazou a escritores de todos os tons do socialismo, independentemente das súas afiliacións partidarias.

Ao comezo da guerra civil española, Wintringham marchou a Barcelona como xornalista do Daily Worker,[3] pero uniuse, e logo dirixiu, o Batallón Británico das Brigadas Internacionais (algúns socialistas atribuíronlle a el a idea das brigadas). Tamén namorou da xornalista estadounidense, Kitty Bowler, coa que máis tarde casou.

En febreiro de 1937 foi ferido na batalla de Jarama. Estando ferido fíxose amigo de Ernest Hemingway, quen baseou nel un dos seus personaxes. Pasou uns meses como instrutor de metralladoras. De volta no batallón o verán seguinte contraeu febre tifoidea, foi ferido de novo en Quinto en agosto de 1937 e repatriado en outubro. O seu libro English Captain baséase nesas experiencias.

En 1938, o Partido Comunista condenou a Kitty Bowler como espía trotskista, pero el negouse a deixala e abandonou o partido, vendo con desconfianza a submisión do partido a Stalin. De volta en Inglaterra, Tom Hopkinson recrutouno para traballar no Picture Post.

Segunda guerra mundial[editar | editar a fonte]

Ao regresar de España, Wintringham comezou a pedir unha garda armada para repeler calquera invasión do Eixo, e xa en 1938 comezara a facer campaña polo que sería a Home Guard. Ensinou ás tropas tácticas de guerrillas, como o movemento coñecido como monkey crawl.

No estalido da segunda guerra mundial, Wintringham solicitou unha praza de oficial do exército, pero foi rexeitado. Cando o Partido Comunista promulgou a súa política de manterse fóra da guerra debido ao pacto Molotov-Ribbentrop, condenou enerxicamente as súas decisións. Debido ás políticas do primeiro ministro Chamberlain, tamén imaxinaba que os tories eran simpatizantes dos nazis e escribiu que debían ser destituídos do seu cargo. Escribiu entón para o Picture Post, o Daily Mirror e columnas en Tribune e New Statesman. Escribiu moitos artigos propagando as súas opinións co lema "a people's war for a people's peace" (unha guerra do pobo pola paz do pobo).

En maio de 1940, após a fuxida de Dunkerque, comezou a escribir en apoio dos Local Defense Volunteers. O 10 de xullo, abriu a Home Guard Training School en Osterley Park, Londres.[4] Os métodos de adestramento baseáronse na súa experiencia en España; veteranos que loitaran xunto a el formaron voluntarios en demolicións e antitanque. Tamén ensinou loita na rúa e guerrilla.

O exército británico determinou que Tom Wintringham non era de fiar debido ao seu pasado comunista. Despois de setembro de 1940, o exército comezou a facerse cargo do adestramento da Home Guard en Osterley e el e os seus compañeiros foron gradualmente abandonados. Wintringham dimitiu en abril de 1941. Irónicamente, a pesar das súas actividades de apoio, nunca se lle permitiu unirse á organización por mor dunha política que prohibía a adhesión a comunistas.

En 1942, Wintringham comezou a fundar o Common Wealth Party con Vernon Bartlett, Sir Richard Acland e JB Priestley. Recibiu o 48% dos votos nas eleccións parciais de Midlothian e Peebles Northern en febreiro de 1943, quitando o escano aos tories.[5] Nas eleccións xerais de 1945 presentouse na circunscrición de Aldershot, o candidato do Partido Laborista presentouse para darlle unha clara carreira contra o deputado conservador.[6] A súa esposa Kitty estaba na mesma circunscrición de Midlothian que estivo tan preto de gañar dous anos antes, pero ningún dos dous foi elixido. Despois da guerra Wintringham e moitos dos fundadores de Common Wealth saíron e uníronse ao Partido Laborista, suxerindo a disolución do CWP.

Vida posterior[editar | editar a fonte]

Nos seus últimos anos traballou principalmente na radio e no cine, producindo programas documentais e escribindo crítica. Continuou escribindo sobre a historia militar, opoñéndose ao uso e desenvolvemento de armas atómicas e defendendo a China de Mao e a Iugoslavia de Tito fronte á burocracia monolítica soviética. Aínda que recoñeceu e opúxose ás purgas e represións que empañaron os logros da Unión Soviética, nunca aceptou que o propio Stalin fose cómplice ou responsable delas.

As súas campañas e escritos posteriores centráronse principalmente na formación dunha "Garda Mundial" (World Guard), unha forza neutral de voluntarios (inicialmente) para controlar Palestina e a India dividida, e estar a disposición das Nacións Unidas .

Tom Wintringham morreu o 16 de agosto de 1949, aos 51 anos, tras un ataque cardíaco mentres se hospedaba coa súa irmá na granxa dela en Owmby, Lincolnshire. [7]

Obra[editar | editar a fonte]

Libros de Tom Wintringham[editar | editar a fonte]

  • War! And the way to fight against it, Partido Comunista da Gran Bretaña, Londres, 1932
  • Air Raid Warning! Why the Royal Air Force is to be doubled, Workers' Bookshop, Londres, 1934
  • The Coming World War, Wishart 1935
  • Mutiny. Mutinies from Spartacus to Invergordon., Stanley Nott, Londres 1936
  • English Captain., Faber 1939[8] (tamén en Penguin)
  • How to reform the army ('Fact No. 98'), Londres, 1939
  • Deadlock War. Faber and Faber, 1940
  • New Ways of War., Penguin Special 1940
  • Armies of Freemen., Routledge 1940
  • Ferdinand Otto Miksche: Blitzkrieg, traducido por Tom Wintringham, Faber, Londres, 1941
  • Peoples' War., Penguin Special, 1942
  • Freedom is our Weapon. A Policy for Army Reform., Kegan Paul 1941
  • Politics of Victory., Routledge 1941
  • Weapons and Tactics from Troy to Stalingrad., Houghton Mifflin, Boston, USA 1943, republicado en 1973 con Col. John Blashford-Snell ISBN 0-14-021522-0
  • Your M.P. Por 'Gracchus'. Gollancz 1944
  • We're Going On – Collected Poems, Smokestack Books, UK, 2006

Notas[editar | editar a fonte]

  1. Commissar, Adrian Chan-Wyles- Political (2015-11-08). "Tom Wintringham – How an Oxford Communist Founded the Home Guard". THE SANGHA KOMMUNE (SSR) (en inglés). Consultado o 2022-03-12. 
  2. The Times, Martes, 14 de decembro de 1915, p. 11
  3. Orwell, Sonia and Angus, Ian (eds.)The Collected Essays, Journalism and Letters of George Orwell Volume 2: My Country Right or Left (Londres, Penguin)
  4. Tom Wintringham (History Learning Site) Consultado o 29 de xaneiro de 2008
  5. "Two By-Election Results Narrow Victory at Midlothian", The Times, 13 de febreiro de 1943 p. 2 columna D.
  6. "Election Contests in 617 Divisions...", The Times, 26 de xuño de 1945, p. 4, columna A.
  7. Wintringham, Thomas Henry (Tom) (1898–1949), socialist activist and military theorist por Adrian Smith no Dictionary of National Biography online. Maio de 2006, consultado o 1 de outubro de 2007.
  8. English Captain; Tom Wintringham; Ed. Faber and Faber Ltd, republicado en 2011 [1ª ed. 1939]. ISBN 978 0 571 28030 8

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Bibliografía[editar | editar a fonte]

  • William Rust – Britons in Spain. A History of the British Battalion of the XVth International Brigade, (1939)
  • Johannes Steel – Men Behind the War, a Who's Who of Our Time (1942)
  • Angus L. Calder – The Common Wealth Party 1942–1945 (1968)
  • Jason Gurney – Crusade in Spain (1974). ISBN 978-0-571-10310-2
  • David Fernbach – "Tom Wintringham and Socialist Defense Strategy," History Workshop, No. 14 (Autumn 1982), pp. 63–91. In JSTOR
  • Peter Tatchell – Democratic Defence: A Non-Nuclear Alternative (1985)
  • David Margoleis – Writing the Revolution: Cultural Criticism from "Left Review" (1993)
  • Hugh Purcell The Last English Revolutionary: A Biography of Tom Wintringham 1898–1949 (2004) – 2a edición ampliada, revisada e actualizada: por Phyll Smith (2012),ISBN 1845194489
  • Paul PrestonWe Saw Spain Die (2008).ISBN 978-1845299460
  • Stephen Cullen - In Search of the Real Dad's Army: The Home Guard and the Defense of the United Kingdom 1940–1944 (2012)ISBN 978-1473878228
  • Richard Baxell – Unlikely Warriors: The British in the Spanish Civil War and the Struggle Against Fascism (2012)ISBN 978-1781312339
  • Vincent Geoghegan Socialismo e relixión: camiños cara á riqueza común (2013)ISBN 978-0415830225
  • Malcolm Atkin - Loitando contra a ocupación nazi: resistencia británica 1939–1945 (2015)ISBN 978-1473833777

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]