Ramon d'Abadal i de Vinyals

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Infotaula de personaRamón d'Abadal i de Vinyals
Nome orixinal(ca) Ramon d'Abadal i de Vinyals Editar o valor em Wikidata
Biografía
Nacemento(es) Ramón de Abadal y de Vinyals Editar o valor em Wikidata
1 de outubro de 1888 Editar o valor em Wikidata
Vic
Morte17 de xaneiro de 1970 Editar o valor em Wikidata (81 anos)
Barcelona
Cargos
Director do Xornal La Veu de Catalunya.
Membro do Consello privado de Xoán de Borbón.
Datos persoais
País de nacionalidadeEspaña Editar o valor em Wikidata
EducaciónUniversidade de Barcelona
École pratique des hautes études
Universidade Central
École des chartes (pt) Traducir Editar o valor em Wikidata
Actividade
Lugar de traballo Madrid
Barcelona Editar o valor em Wikidata
OcupaciónHistoriador político.
Partido políticoLliga Regionalista, Acció Catalana.
Membro de
LinguaLingua castelá e lingua catalá Editar o valor em Wikidata
Premios

Dialnet: 105595

Ramon d’Abadal i de Vinyals, nado en Vic o 1 de outubro de 1888 e finado en Barcelona o 17 de xaneiro de 1970, foi un historiador e político catalán[1].

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Estudou dereito en Barcelona e Madrid e historia en París, militante da Lliga Regionalista, formación pola que foi deputado por Vic (1917-1921). Participou na fundación de Acció Catalana, escisión da Lliga. En 1933 volta á Lliga e dirixe La Veu de Catalunya.[2]

En 1936 apoiou os sublevados en contra do goberno da República Española. Foi membro do Consello Privado de Xoán de Borbón. En 1943 entrou no Institut d'Estudis Catalans.

Os seus traballos históricos centráronse na historia medieval de Cataluña. Entre as súas obras destacan Catalunya carolíngia (1926-71), Els primers comtes catalans (1958) e El precedents antics a la història de Catalunya (1967).

Notas[editar | editar a fonte]

  1. "Abadal i de Vinyals, Ramon d'". Diciopedia do século 21 I. Edicións do Cumio, Galaxia e do Castro. 2006. p. 18. 
  2. Checa Godoy (1989), p. 230.

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Bibliografía[editar | editar a fonte]

  • Checa Godoy, Antonio (1989). Prensa y partidos políticos durante la II República (en castelán). Salamanca: Universidad de Salamanca. ISBN 84-7481-521-5. 

Outros artigos[editar | editar a fonte]