Saltar ao contido

Osméridos

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Osméridos
Osmeridae

Osmerus mordax
Clasificación científica
Reino: Animalia
Subreino: Eumetazoa
Superfilo: Deuterostomia
Filo: Chordata
Subfilo: Vertebrata
Infrafilo: Gnathostomata
Superclase: Osteichthyes
Clase: Actinopterygii
Subclase: Neopterygii
Infraclase: Teleostei
Superorde: Protacanthopterygii
Orde: Osmeriformes
Suborde: Osmeroidei
Superfamilia: Osmeroidea
Familia: Osmeridae
Regan, 1913
Xéneros
  • Véxase o texto

A dos osméridos (Osmeridae) é unha familia de peixes teleósteos da orde dos osmeriformes,[1][2]

Son peixes mariños e dulciacuícolas que se distribúen polas augas frías do hemisferio norte, nos océanos Atlántico e Pacífico, así como nalgúns cursos fluviais que desembocan neles.

Características

[editar | editar a fonte]

As principais características destes peixes son:[3][4]

Taxonomía

[editar | editar a fonte]

Descrición

[editar | editar a fonte]

A familia foi descrita en 1913 polo ictiólogo inglés Charles Tate Regan.[1]

Etimoloxía

[editar | editar a fonte]

O nome científico da familia está formado, como é a norma, sobre a base da raíz do nome do seu xénero tipo, Osmerus, coa adición do sufixo ´-idae, propia dos nomes das familias de animais, e tomada do latín clásico ´-idae, plural de ´-ides, sufixo patronímico masculino derivado do grego antigo -ιδαι -idai, plural de -ιδης -idēs, "de aspecto de", "semellante a", derivado de εἴδος eídos, "aspecto", "aparencia", "forma".

En canto Osmerus, deriva do grego antigo ὀσμή osmḗ, "olor", "cheiro", "fragrancia", en referencia ao aroma característico da carne dos peixes deste xénero.[5][6][7]

Clasificación

[editar | editar a fonte]
Hypomesus japonicus.
Hypomesus nipponensis.
Mallotus villosus.
Osmerus eperlanus.
Spirinchus thaleichthys.
Thaleichthys pacificus.

Segundo o WoRMS, a familia comprende dezaseis especies reparitidas en seis xéneros:[1]

Relacións filoxenéticas

[editar | editar a fonte]

Cladograma da familia dos osméridos

A familia dos Salangidae e o xénero Plecoglossus poderían ser clados irmáns dos xéneros dos osméridos.[13]

Osmeridae

Salangidae, Plecoglossus

Hypomesus

Mallotus

Osmerus

Thaleichthys

Allosmerus

Spirinchus

  1. 1,0 1,1 1,2 Osmeridae Regan, 1913 no WoRMS.
  2. Osmeridae no ITIS.
  3. Bauchot, M. L. e Pras, A. (1982), pp. 125-126.
  4. Muus, Bent J. el al. (1998), pp. 96-98.
  5. Woodhouse, S. C. (1910): English-Greek Dictionary - A Vocabulary of the Attic Language. George Routledge & Sons Ltd., Broadway House, Ludgate Hill, E. C. Searchable JPEG fulltext
  6. Glare, P. G. W. ed. (1968–1982): Oxford Latin Dictionary (1st ed.). Oxford (UK): Oxford University Press. ISBN 0-19-864224-5.
  7. FishBase (2006): Order Osmeriformes.
  8. Allosmerus Hubbs, 1925 no WoRMS.
  9. Hypomesus Gill, 1862 no WoRMS.
  10. Osmerus Linnaeus, 1758 nop WoRMS.
  11. Spirinchus Jordan & Evermann, 1896 no WoRMS.
  12. Thaleichthys Girard, 1858 no WoRMS.
  13. Katriina L. Ilves & Eric B. Taylor (2009): "Molecular resolution of the systematics of a problematic group of fishes (Teleostei: Osmeridae) and evidence for morphological homoplasy". Molecular Phylogenetics and Evolution 50: 163–178.

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Bibliografía

[editar | editar a fonte]
  • Bauchot, M. L. e Pras, A. (1982): Guía de los peces de mar de España y Europa. Barcelona: Ediciones Omega, S. A. ISBN 84-282-0685-6.
  • Burton, Maurice & Robert Burton (1984): Encyclopedia of Fish. Saint Louis, EE.UU: BPC Publishing. ISBN 0-7064-0393-2.
  • Muus, Bent J.; Jørgen G. Nielsen; Preben Dahlstrøm e Bente O. Nyström (1998): Peces de mar del Atlántico y del Mediterráneo. Barcelona: Ediciones Omega, S. A. ISBN 84-282-1161-2.
  • Nelson, Joseph S. (2006): Fishes of the World (4th ed.). Nova York: John Wiley & Sons, Inc. ISBN 0-4712-5031-7.
  • Van der Land, J.; Costello, M. J.; Zavodnik, D.; Santos, R. S.; Porteiro, F. M.; Bailly, N.; Eschmeyer, W. N.; Froese, R. (2001): "Pisces", en: Costello, M. J. et al. (Eds.) European register of marine species: a check-list of the marine species in Europe and a bibliography of guides to their identification. París: Muséum national d'Histoire naturelle. Collection Patrimoines Naturels, 50. ISBN 2-85653-538-0, pp. 357–374.

Outros artigos

[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas

[editar | editar a fonte]