Miguel Vázquez Freire

Miguel Vázquez Freire
Nacemento	1951
	Corcubión
Nacionalidade	España
Ocupación	escritor
[ editar datos en Wikidata ]

Miguel Vázquez Freire, nado en Corcubión en 1951, é un escritor galego.

Traxectoria

Estudou Filosofía e Letras nas universidades de Santiago de Compostela e Complutense de Madrid, licenciándose na especialidade de Filosofía. Exerce como profesor de Filosofía nun instituto de ensino secundario de Santiago de Compostela.

Foi director da revista Golfiño e codirector da colección Merlín de Edicións Xerais de Galicia. É promotor de Pé de Imaxe e de Nova Escola Galega.

Colabora como crítico e comentarista de literatura infantil en diversas publicacións, como a Revista Galega de Educación, Cuadernos de Pedagogía, CLIJ, El Urogallo e nas páxinas culturais e educativas de La Voz de Galicia e Faro de Vigo.

Actualmente é profesor de filosofía no instituto IES Eduardo Pondal en Santiago de Compostela.

Obra en galego

Literatura infanto-xuvenil

• Proxecto pomba dourada, 1987, Vía Láctea.
• As aventuras do Gato Bógar, 1989, Xerais.
• A malvada María Xosé, 1989, Xerais.
• A cor do elefante, 1994, Casals.
• Anxos en tempos de chuvia, 1997, Xerais.
• O neno que tiña medo dos robots. O robot que tiña medo dos nenos, 1998.
• A primeira máquina de fotos, 1998.
• María e maior, 2007, Baía.
• Contos de Reis e de Nadal, 2007, Xerais.
• Xurxiño quere ser..., 2010, Baía.
• O souto escuro e perigoso, 2011, Xerais.
• Fadita fosca, 2013, Baía.

Narrativa

• Galería de esquecidos de Feliciano Lobelos, 1993, Xerais.

Ensaio

• Nietzsche, 1990, Xerais.
• Ilustradores galegos para nenos, 1991, Xerais.
• Marabillas e milagres de Álvaro Cunqueiro, 1991, Xerais.
• O Curriculum, 1992, Xerais.
• Iniciación á Estética, 1993, Xerais.
• Política e Sociedade, 1993, Xerais.
• Mandar, obedecer, rebelarse, 1996, Xerais.
• Estética e teatro, 2005, Galaxia.

Traducións

• A luva de tres dedos, de Maurice Tillieux, 1990, Casals.
• O tío Plácido, de Peyo e Walthéry, 1990, Casals.
• Os taxis vermellos, de Peyo, 1991, Casals.
• O discurso do método, de René Descartes, 2000, Xerais.

Obras colectivas

• O rapaz que non quería ser heroe nin sabía dicir amor, incluído en Os contos da campaña (3), 1992, Xunta de Galicia.
• A princesiña Socorro, o trobeiro Carolo e o demo dos cornos, en Sempre no Camiño. 1º Concurso de obras teatrais inéditas Camiño de Santiago, con Gloria Sánchez, 1995, Xunta de Galicia.
• Historias para calquera lugar, 2001, Xerais.

Premios

• Premio Camiño de Santiago de Teatro de monicreques no 1993, pola obra A princesiña Socorro, o trobeiro carolo e o demo dos cornos, escrita en colaboración con Gloria Sánchez.

Véxase tamén

Ligazóns externas

• Ficha do autor en Baía Edicións
• Ficha do autor en Edicións Xerais