Khatia Buniatishvili

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Infotaula de personaKhatia Buniatishvili

Editar o valor em Wikidata
Biografía
Nacemento(ka) ხატია ბუნიათიშვილი Editar o valor em Wikidata
21 de xuño de 1987 Editar o valor em Wikidata (36 anos)
Batumi (Unión Soviética) Editar o valor em Wikidata
Datos persoais
País de nacionalidadeXeorxia
Francia Editar o valor em Wikidata
EducaciónTbilisi State Conservatoire (en) Traducir
Universidade de Música e Arte Dramática de Viena Editar o valor em Wikidata
Actividade
Ocupaciónpianista de música clásica Editar o valor em Wikidata
Período de actividade2008 Editar o valor em Wikidata -
Xénero artísticoMúsica clásica Editar o valor em Wikidata
ProfesoresTengiz Amirejibi (en) Traducir e Oleg Maisenberg (pt) Traducir Editar o valor em Wikidata
LinguaLingua xeorxiana, lingua rusa, lingua inglesa, lingua francesa e lingua alemá Editar o valor em Wikidata
InstrumentoPiano Editar o valor em Wikidata
Familia
IrmánsGvantsa Buniatishvili (en) Traducir Editar o valor em Wikidata
Premios

Páxina webkhatiabuniatishvili.com Editar o valor em Wikidata
IMDB: nm6371940 Facebook: khatia.buniatishvili Twitter: BuniatishviliKh Instagram: khatiabuniatishvili Spotify: 0bouHpX4JiuPnIfP2jFxRi Musicbrainz: fce26bb5-6332-4cbe-88c1-0b324301ae10 Songkick: 3783356 Discogs: 2272449 Allmusic: mn0002453681 Editar o valor em Wikidata

Khatia Buniatishvili (en xeorxiano: ხატია ბუნიათიშვილი), nada en Batumi (Adzaria, Xeorxia) o 21 de xuño de 1987, é unha pianista de concerto xeorxiana establecida en París, e nacionalizada francesa no 2017.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Khatia comezou a estudar piano baixo a ensinanza da súa nai á idade de 3 anos, como a súa irmá Gvantsa. Deu o seu primeiro concerto coa Orquestra de Cámara en Tbilisi á idade de 6 anos. Dende os 10, deu concertos en Europa, Rusia, Ucraína, Armenia, Israel e os Estados Unidos. Graduouse na Escola Central de Música de Tbilisi, e logo ingresou no Conservatorio Estatal de Tiflis, no 2003.

Buniatishvili, que describiu o piano como "símbolo de soidade musical", escolleu este instrumento sobre o violín a pesar do seu oído absoluto. Ela e a súa irmá aprenderon xuntas a tocar o piano e tocaban dúos na casa. As súas actuacións xuntas adoitan ser memorables.

Entre outras, Buniatishvili presentouse na Orquestra de París, baixo a dirección de Paavo Järvi, baixo a batuta de Daniele Gatii e a Orquestra Filharmónica de Londres. Tamén interpretou música de cámara con músicos como Gidon Kremer e Renaud Capuçon.

No 2010 recibiu o premio Borletti-Buitoni, e foi incluída na serie da BBC Nova Xeración de Artistas. A Vienna Musikverein e Konzerthaus nomeáronna como Rising Star para a tempada 2011-12, e no 2012 foi galardoada co premio a Mellor Recentemente chegada do Ano nos premios Eco Klassik.

No 2010, esta pianista firmou un contrato co selo discográfico Sony Classical. O seu álbum debut no 2011 marcou o 200 aniversario do nacemento de Franz Liszt, e incluía a súa Sonata en Si menor, Liebestraum No.3, a Campanella, a Rapsodia húngara no. 2 e o Vals Mephisto. Classic FM declarou na súa recesión do álbum que “Buaniatishvili é unha artista xove con enorme temperamento e técnica que fai que un pense na xove Martha Argerich”. Na revista Gramophone estivo menos impresionada dado que Jed Distler criticou un Liebesträume no. 3 de “textura e ritmo impreciso” e sobre a interpretación da Sonata en Si menor declarou que “o seu inquieto sentido rítmico, os seus erros de cálculo nas dinámicas e a carencia xeral de planificación a longo prazo é desgastante despois de varias audicións”. Esta gravación estivo seguida por un álbum adicado a Chopin no 2012, no cal combina obras para piano só con Concerto para piano no.2 en Fa menor de Chopin.

Premios e recoñecementos[editar | editar a fonte]

Khatia recibiu os seguintes premios e recoñecementos:

  • 12º. Arthur Rubinstein International Piano Master Competition (2008): gañadora do Terceiro Premio xunto cun Premio Especial por “mellor intérprete dunha peza de Chopin” e o Premio en Eilat “favorito da audiencia”.
  • 3º Competencia Internacional de Piano Tbilisi (2005): Gañadora do segundo premio xunto co Premio Especial “por habilidade artística” e Premio Especial “mellor xove pianista Xeorxiana”.
  • Un premio Borletti-Buitoni Trus no 2010.

Discografía[editar | editar a fonte]

  • 2011 - Franz Liszt, 22, obra para piano de Liszt (Sony Classical).
  • 2012 - Chopin 23 coa Orquestra de París dirixida por Paavo Järvi (Sony Classical).
  • 2014 -Motherland, 24, obras para piano solo (Sony Classical).
  • 2016 -Kaleidoscope - Pictures at an Exhibition, 25, obras para piano de Mussorgsky, Stravinsky e Ravel (Sony Classical).
  • 2017 -Rajmàninov - Piano Concertos N° 2 & 3 (Sony Classical).
  • 2010 -Hymns and Prayers, álbum de Stevan Kovacs Tickmayer, música de César Franck e Giya Kancheli (ECM).
  • 2011 - Peter I. Tchaikovsky / Victor Kissine, Piano Trios, con Gidon Kremer e Giedre Dirvanauskaite (ECM).
  • 2014 - Renaud Capuçon & Khatia Buniatishvili: Franck, Grieg, Dvorak Violin Sonatas (ECM).