Joaquim Botet i Sisó

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Infotaula de personaJoaquim
Botet i Sisó
Biografía
Nacemento1846
Xirona, España Editar o valor em Wikidata
Morte1917
Xirona
Datos persoais
ResidenciaXirona
País de nacionalidadeEspañola
EducaciónUniversidade de Barcelona.
Coñecido porEstudos de numismática e arqueoloxía catalás.
Actividade
Campo de traballoNumismática, historiografía e arqueoloxía.
Ocupaciónhistoriador , arqueólogo , numismático Editar o valor em Wikidata
Partido políticoUnió Catalanista Editar o valor em Wikidata
Membro de
LinguaLingua castelá e lingua catalá Editar o valor em Wikidata
Obra
Arquivos en
Premios
- 1875: Premio da Real Academia da Historia.
- 1907: Premio Martorell, do IEC.


Joaquim Botet i Sisó, nado en Xirona en 1846 e finado na mesma cidade o 27 de xaneiro de 1917, foi un arqueólogo, numismático e historiador catalán.[1][2][3][4]

Traxectoria[editar | editar a fonte]

A familia Botet proviña de Lloret de Mar e a mediados do século XIX instalouse en Xirona. Tratábase dunha familia de comerciantes cunha certa tradición militar. Os seus pais, Climent Botet i Franquesa e Dolors Sisó i Rovira, tiveron outros catro fillos ademais de Joaquim.[5]

Joaquim estudou Dereito na Universidade de Barcelona, onde se moveu en ambientes catalanistas e recibiu esta influencia de parte dos seus profesores. Ao rematar a súa carreira decidiu non exercer o dereito senón dedicarse e a iniciativas cívicas, así como á difusión do patrimonio xerundense.[6][7]

Foi o editor das revistas Lo Geronès e La Renaixença, de Barcelona. Botet chegou a ter moito recoñecemento no eido académico: presidiu a Asociación Literaria de Xirona e foi académico da Real Academia das Boas Letras de Barcelona e académico correspondente da Real Academia da Historia, de Madrid.[1][7]

Colaborou ademais na Revista de Girona, en Lo Rat Penat, en La Gramalla, en L'Avenç e en La Ilustració Catalana. En 1879 publicou unha monografía sobre Empúries, un dos primeiros traballos modernos de importancia sobre arqueoloxía e numismática de Cataluña.[1][3][7]

En 1894 fundou o primeiro Centro Catalanista de Xirona.[3][6]

No terreo político, foi alcalde de Xirona entre 1894 e 1897 e deputado provincial entre 1881 e 1888. Tamén foi xuíz municipal (1882-1883), conservador do Museo Provincial (1896-1904) e tesoureiro de Unió Catalanista en 1898.[7]

Recoñecementos[editar | editar a fonte]

Publicacións[editar | editar a fonte]

Estudos historiográficos[editar | editar a fonte]

Recóllense aquí as monografías da súa autoría. Os numerosísimos artigos en revistas especializadas foron indexados por Miquel Crusafont i Sabater.[10][11]

  • (1879): Empúries: Noticia histórico-arqueológica de Emporion.
  • (1890): Condado de Gerona. Los condes beneficiarios.
  • (1895): Sarcófagos romano-cristianos esculturados que se conservan en Cataluña.
  • (1905-1909): Cartoral de Carlemany.
  • (1908-1918): Provincia de Gerona. Volume V da colección Geografia General de Catalunya, dirixida por Carreras i Candi.[12]

Estudos numismáticos[editar | editar a fonte]

Notas[editar | editar a fonte]

  1. 1,0 1,1 1,2 "Joaquim Botet i Sisó". En Gran Enciclopedia Catalana. L'Enciclopèdia.cat.
  2. Crusafont i Sabater, M. (1997). "Vida i obra de J. Botet i Sisó". Páxinas 11-48.
  3. 3,0 3,1 3,2 J. N. F. (1976).
  4. Morató i Grau, J. (1917). “En Joaquim Botet i Sisó”. En La Il·lustració Catalana. Nº 714. Páxina 90.
  5. Crusafont i Sabater, M. (1997). Páxinas 11-12.
  6. 6,0 6,1 Quer i Carbonell, J. (1998).
  7. 7,0 7,1 7,2 7,3 "Joaquim Botet i Sisó". En El Punt Avui. 22 de outubro de 2009.
  8. Crusafont i Sabater, M. (1997). Páxina 26.
  9. Crusafont i Sabater, M. (1997). Páxina 40.
  10. Crusafont i Sabater, M. (1997). "Bibliografia general de J. Botet i Sisó". Páxinas 45-62.
  11. "Botet y Sisó, Joaquim 1848-1917". En WorldCat.
  12. Baig i Aleu, M. (2002).

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Bibliografía[editar | editar a fonte]