Unió Catalanista

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Unió Catalanista
Tipopartido político catalán
IdeoloxíaCatalanismo
Data de fundación1891
Data de disolución1936
PaísEspaña
editar datos en Wikidata ]

A Unió Catalanista foi un grupo político catalanista conservador formado en Barcelona en 1891 coa unión de diversos sindicatos e asociacións catalanistas que se puxeran en contacto a raíz da resistencia contra o artigo 15 do código civil que atentaba contra o dereito civil catalán. No 1892 promoveron a reunión na que se aprobaron as Bases de Manresa. No 1893 celebrou asemblea en Reus, no 1894 en Balaguer e no 1895 en Olot. No 1897 modificou os estatutos e uníronse novas asociacións, agrupacións, xornais e particulares. A dirección dividíase en dous sectores, un pouco politizado agrupado en torno ao periódico La Renaixença, e outro máis político encabezado por Enric Prat de la Riba. Este separouse da Unió en 1899, creando o Centre Nacional Catalá baixo a presidencia de Narcís Verdaguer i Callís. O Centre tivo un grande éxito nas eleccións de 1901 ás que concorreron en coalición coa Unió Regionalista. A Unió Catalanista convocou entón unha asemblea en Terrassa na que se decidiu entrar en política e pedir o concerto económico. No 1903 logrou a presidencia Domènec Martí i Julià, o cal orientou o partido á esquerda. Martí deixou a presidencia en 1906 pero volveuna ocupar en 1914. No 1916 Martí propuxo a disolución que non foi aceptada e deixou o grupo. En 1932 obtivo un escano no parlamento de Cataluña e disolveuse ao estourar a guerra civil española.

Presidentes[editar | editar a fonte]

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Bibliografía[editar | editar a fonte]

  • Buffery, Helena; Marcer, Elisenda (2011). Historical Dictionary of the Catalans. The Scarecrow Press. ASIN B00Y2SVHVM
  • Cacho Viu, Vicente (1998). El nacionalismo catalán como factor de modernización. Residencia de Estudiantes - Quaderns Crema. ISBN 978-8477272601. 
  • Gonzàlez i Vilalta, Arnau (2011). Cataluña bajo vigilancia. El consulado italiano y el fascio de Barcelona (1930-1943). Valencia: Universidad de Valencia. ISBN 978-84-370-8309-4. 
  • Guereña, Jean-Louis; Morales Muñoz, Manuel (2006). Los nacionalismos en la España contemporánea. Ideologías, movimientos y símbolos. Diputación de Málaga. ISBN 84-7785-748-2. 
  • Hernández Sánchez, Antonio; Espinosa Ortiz, Javier (2000). Nacionalismo. Pasado, presente y futuro. Col. Humanidades. Ediciones de la Universidad de Castilla-La Mancha. ISBN 978-8484270881. 
  • Pabón, Jesús (1988). Cambó: 1876-1947. Barcelona: Alpha. ISBN 84-7225-740-1. 
  • Tornafoch, Xavier (2002). Catalanisme, carlisme i republicanisme a Vic (1899-1909). (en catalán). Publicacions de l'Abadia de Montserrat. ISBN 9788484154204.