Irène Némirovsky
  | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | (ru) Ирина Леоновна Немировская 24 de febreiro de 1903 Kíiv (Imperio Ruso) |
| Morte | 17 de agosto de 1942 (39 anos) Auschwitz (Alemaña nazi) |
| Causa da morte | Morte non natural (Tifo e Gripe ) |
| Lugar de sepultura | Auschwitz |
| Datos persoais | |
| Residencia | avenue Constant-Coquelin (en)  (1935–) |
| País de nacionalidade | Francia Imperio Ruso |
| Relixión | Xudaísmo e catolicismo |
| Educación | Universidade de París |
| Actividade | |
| Lugar de traballo | París |
| Ocupación | escritora , novelista |
| Período de actividade | 1926 - 1942 |
| Pseudónimo literario | Pierre Neyret Denise Mérande Charles Blancat |
| Lingua | Lingua francesa |
| Obra | |
Obras destacables
| |
| Arquivos en |
|
| Familia | |
| Fillos | Élisabeth Gille (pt) , Denise Epstein (en) |
| Cronoloxía | |
| vítima do Holocausto (pt)
| |
Premios
| |
Sinatura  | |
      | |
Irène Némirovsky, nada en Kíiv o 11 de febreiro de 1903 e finada no campo de concentración de Auschwitz o 17 de agosto de 1942, foi unha novelista de orixe ucraína que viviu en Francia e escribiu en francés. Foi deportada baixo leis raciais pola súa orixe xudía, malia se converter ao catolicismo en 1939.
Obra[editar | editar a fonte]
Publicado en vida[editar | editar a fonte]
- Le Malentendu, 1923.
- L'Enfant génial, Fayard, 1927.
- David Golder, Grasset, 1929.
- O baile (orix. Le Bal, Grasset, 1930), Rinoceronte, 2021. Traducido por Moisés Barcia. ISBN 978-84-17388-51-5.[1][2]
- Les Mouches d'automne, Grasset, 1931.
- L'Affaire Courilof, Grasset, 1933.
- Le Pion sur l'échiquer, Albin Michel, 1934.
- Films parlés, NRF, 1934.
- Le Vin de solitude, Albin Michel, 1935.
- Jézabel, Albin Michel, 1936.
- La Proie, Albin Michel, 1938.
- Deux, Albin Michel, 1939.
- Les Chiens et les loups, Albin Michel, 1940.
Œuvres publiées après sa mort[editar | editar a fonte]
- La Vie de Tchekhov, Albin Michel, 1946.
- Les Biens de ce monde, Albin Michel, 1947.
- Les Feux de l'automne, Albin Michel, 1957.
- Dimanche (nouvelles), Stock, 2000.
- Dimanche et autres nouvelles, 2000.
- Destinées et autres nouvelles, 2004.
- Suite française, premio Renaudot 2004.
- Le Maître des âmes, Denoël, 2005.
- Chaleur du sang, Denoël, 2007.
- Les vierges et autres nouvelles, Denoël, 2009.
- Nonoche. Dialogues comiques, éd. Mouck, 2012.
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ "O baile". bibliotraducion.uvigo.es. Consultado o 2022-01-26.
- ↑ "O baile de Némirovsky". Diario Cultural. Consultado o 2022-02-24.
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
Ligazóns externas[editar | editar a fonte]
| Control de autoridades |
|
|---|
